مروری بر «مناسک حج در بیان آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی»
کانون خبرنگاران نبأ/امیرمحسن سلطان‌احمدی: با توجه به نزدیک شدن به ایام حج، گزیده‌ای از سخنان آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در کتاب جرعه‌ای از «صهبای حج» را از نظر می‌گذرانیم، که انجام هر یک از مناسک حج را موجب کنار رفتن پوشش‌های دل مرقوم داشتند.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در کتاب جرعه‌ای از «صهبای حج» آورده است: رسول گرامی اسلام(ص) فرموده‌اند «حج‌گزار چون به گرد کعبه طواف کند از گناهان خود بیرون میآید و چون صفا و مروه سعی کند از گناهانش به در میآید و چون در عرفات توقّف کند از گناهانش خارج میشود و چون در مشعرالحرام توقّف کند از گناهانش برون میآید و چون رمی جمره کند از گناهانش خارج میشود». این بیان این نکته باشد که هر یک از این اعمال در آمرزش گناهی خاص مؤثر است و برای آمرزش آن گناه واجب شده است یا آنکه گناهان چون انباشته شود و زنگار و پردهای بر گنهکار شود، هر یک از این مناسک موجب کاستن از ضخامت این پردهها و کنار رفتن این پوشش‌ها از دل‌ها میشود. لذا طبق بیان نورانی آن حضرت معیار حج مقبول این است که حج‌گزار از آن پس، مرتکب گناه نشود، اما اگر همچنان به تباهی و گناه تن داد، این نشان از مردود بودن حج اوست.
معظم‌له همچنین درباره کمترین پاداش کسی که به کعبه مینگرد به حدیث دیگری از آن اشاره کرده و می‌افزاید: کمترین پاداش کسی که به کعبه مینگرد، این است که خداوند در برابر هر نگاه، پاداشی به او میبخشد و بدیها را از او پاک میکند و او را در جهان بالا میبرد.
وی در بخش دیگری در این کتاب، مناسک حج را نمونهای از قیامت و حشر اکبر و تجسمی از حشر مردم در روز قیامت و برهنگی آنان در معاد دانسته و حج را، نور و بصیرت و شهود معرفی کرده است و در ادامه با تمسک به روایات، کسانی که از انجام این فریضه الهی سر باز زنند را مورد مذمت قرار داده و اظهار کرده است: در روایات آمده است که تارک حج، کور محشور میشود و او در دنیا کور است و در آخرت کورتر و گمراهتر. امام صادق(ع) نیز فرمودند «مردهای که در گور است دوست دارد که در برابر دنیا و آنچه در آن است، او را یک حج میبود (وَدَّ مَنْ فی القبورِ لو أَنَّ لَه حَجَّةً بالدُّنیا وما فِیها)».
استاد برجسته حوزه علمیه قم، حج را شفابخش دل‌ها از بیماری‌های شرکآلودی همچون ریا، هوا، بخل و خودپسندی دانسته و آورده است: حج با آن لبیک ویژه خود، طردکننده هر جاهلیت و درهم شکننده هر بت و نشانه شرکآلود جاهلی و کوبنده هرگونه باطل قدیم و جدید است. این خانه، مرجع مکرر مردم است. مرجع، جایی را گویند که انسان از آنجا آمده و به آنجا باز میگردد. بر این اساس، وطن اصلی مردم کعبه است و وقتی انسان به زیارت کعبه میرود گویا به اصل خود رجوع کرده است. بنابراین، کعبه مظهر فطرت است و حالت اصلی انسان‌ها رجوع به کعبه است.
* منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی اسراء/ کتاب صهبای حج آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی
