حسن دولتآبادی ، داور بخش تئاتر کودک بیست و یکمین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در این بخش از جشنواره من به اتفاق دوستان 8 اثر ارائه شده را مورد ارزیابی قرار دادیم و البته من شخصاً در جریان اجرای برخی دیگر از آثار قرار گرفتم و باید بگویم از آنجا که این جشنواره با شعار «هویت، امروز، فردا» نامگذاری شده بود، بسیاری از این آثار در راستای تحقق این شعار بودند.
وی گفت: با وجود این، اعتقاد دارم که جشنواره محصول یک فرایند مدون کاری است؛ یعنی از ماهها قبل باید کلید برگزاری یک جشنواره زده شود، رویکرد آن مشخص شده و براساس آن آثاری تولید و به مرحله اجرا برسند که متأسفانه در شرایط کنونی فاقد این چرخه مدیریتی در زمینه تئاتر کودک و نوجوان و حتی سایر جشنوارهها و رویدادهای تئاتری هستیم و معمولاً برای برگزاری یک جشنواره به دنبال آثاری هستیم که به شکل مستقل تولید و آماده شدهاند.
برنامهریزی برای جشنواره آینده از هماکنون با ابقای دبیر آغاز شود
مدیر دفتر تئاتر کودک و نوجوان حوزه هنری تصریح کرد: به نظر من از همین روزها که بیشتر از چند روز از اختتامیه جشنواره نگذشته است، باید دوستان مسئول در دبیرخانه دست به کار شده و ترجیحاً با ابقای دبیر فعلی جشنواره و کادر دبیرخانهای آن برای برگزاری دور آینده آن برنامهریزی کنند؛ برنامهریزی که براساس شعار امسال صورت میگیرد، چرا که در دور بیست و یکم با وجود همه تلاشهای صورت گرفته تنها درصدی از این شعارمحقق شده است و برای یک کار فرهنگی نیاز به زمان زیادی است.
دولتآبادی در ادامه گفت: برای دست یافتن به یک جشنواره تئاتری درخور کودک و نوجوان که در آن براساس رسالت امور فرهنگی و هنری این قشر سنی باید به مسائل تربیتی، اخلاقی و تعلیمی بیش از پیش توجه نشان داده شود، نیاز به برنامهریزی و سیاستگذاری مدون و هدفمند است؛ چیزی که متأسفانه حداقل میتوانم در مورد تئاتر کودک و نوجوان این ادعا را داشته باشم که به این دلیل که در این عرصه فاقد متولی هستیم لذا عملاً برنامهریزی صورت نمیگیرد و همه چیز دفعی و مقطعی اتفاق میافتد.
برای برنامهریزی اصولی در حوزه تئاتر کودک نیازمند آسیبشناسی هستیم
این کارشناس و نویسنده تئاتر کودک و نوجوان تأکید کرد: در ابتدا برای برنامهریزی درست در زمینه تئاتر کودک و نوجوان نیاز به بررسی دادهها، آسیبشناسی این بخش فرهنگی و هنری داریم تا به این وسیله بتوانیم با استفاده از راهکارهایی از وضعیت موجود به شرایط مطلوب در عرصه هنرهای نمایشی کودک و نوجوان دست پیدا کنیم.
دولتآبادی ادامه داد: واقعیت این است که یکی از مهمترین مشکلات موجود در عرصه هنرهای نمایشی و تولیدات فرهنگی و هنری ویژه کودک و نوجوان نبود پشتوانه مطالعاتی و علمی آنهاست. در کدام یک از آثار نمایشی، تلویزیونی و سینمایی کودک و نوجوان حضور فعال یک روانشناس کودک دیده میشود؟ با نگاهی اجمالی میتوان به این نتیجه رسید که تقریباً در هیچ کدام از آنها، چرا که اساساً فرض بر این است که حوزه فرهنگ و هنر کودک و نوجوان در مقایسه با حوزه فرهنگی بزرگسال از اهمیت پایینتری برخوردار است، اگر این تصور درست است، پس چرا جوامع غربی با وجود همه پیشرفتهایی که داشته و دارند، باز به حوزه کودک و نوجوان این اندازه توجه نشان میدهند؟
این کارگردان تئاتر کودک و نوجوان گفت: علت این است که آنها به اهمیت این سن به عنوان پایه و بنیان زندگی یک فرد آگاه شدهاند و انجام مجموعه اقدامات فرهنگی و هنری اقدامی زیربنایی و ریشهای را در دستور کار خود قرار دادهاند تا سرمایهگذاری مؤثر در این مقطع سنی مانع از اتلاف سرمایه و هزینه اضافی مقابله با ناهنجاریهای رفتاری و تربیتی در آینده شود.
وی در پایان گفت: ما در سطح یک اجراکننده، داور و... تنها میتوانیم مواردی را همچون توجه ریشهای به این موضوع، سرمایهگذاری فرهنگی و آموزشی و سیاستگذاری درازمدت برای نهادینه شدن امور فرهنگی و هنری کودکان و نوجوانان را در قالبهایی همچون بیانیه هیئت داوران جشنواره به مسئولان گوشزد کنیم که به نظر من اگر همه بنیانیههای صادره از سوی هیئت داوران جمعآوری و مسئولان مفاد آن را در دستور کار خود قرار دهند، بسیاری از مشکلات تئاتر کودک و نوجوان حل خواهد شد.