دل‌های بارانی در رثای آقای مهربانی/ میهمانان نینوا از راه می‌رسند + صوت

با رنگ رنگ‌های خزانی این شهر، جلوه سیاهی آغاز محرم، بیش از هر هزار رنگ خزانی، چشم‌ها را می‌نوازد و گوشه‌ کنار‌های شهری که در هزارخم فراموشی لابه‌لای هیاهوی سربی خود فرو می‌رود، آرام آرام صدای کاروان عزای حسینی به گوش می‌رسد.

و روزهایی که می‌آیند تا رخوت و سکوت شهر خاکستری را با سیاهی چشم‌نواز ماتم حسین(ع) جایگزین کنند؛ و شب‌هایی که صدای سینه‌زنی در خیمه‌های برپا شده به گوش می‌رسد؛ جوانانی که هر کدام با شوقی عجیب برای برپایی خیمه آن بزرگ آزاده تاریخ، هر کدام با همه توان، خود را به کاروان عزا و ماتم اربابشان می‌رسانند.

این روزها بوی اسپند و دود و صدای ماندگار عزاداری، خبر از آمدن شور حسینی دارد که کاش با شعوری عاشورایی همراه شود. شور و شعوری که روزها میهمان کوی و برزن‌های این شهر می‌شوند تا به حرمت محرم، و به حرمت سیاهی پرچم خانه‌ها و شال‌های عزا، شعوری ژرف و ماندگار در جان‌ها به جای گذارد.

این روزها، خبر از آمدن تک رنگ زیبای عزای حسین است که شاید در قلب‌های همه آنانی که چشم‌ها و دل‌هایشان با نام عاشورا با طیف رنگ‌های ماندگار و زیبای خود پیوندی دیرین و آشکار دارد؛ پیوندی به قدمت اولین قطرات زندگی که در کامشان نهاده شد، با نام حسین و دل‌های حسینی مادران و کودکان همراه شده است.

عاشورا در میان قلب‌ها و دل‌ها زنده مانده است؛ عاشورایی که شاید باید آغاز آن را در غدیر یافت، سختی نگاه‌ها و کینه‌هایی که از همان روز در دل‌ها کاشته شد تا روزی این چنین فرزند پیغمبر(ص) را با عداوتی وصف‌ناپذیر به شهادت رسانند. کاش می‌دانستند که عاشورا تنها در عاشورا نخواهد ماند.

آنان که امروز نیز تیر‌های خشم خود را بر سر محبان حسین(ع) و خاندان او فر می‌بارند چه غافل‌اند و در چه خواب عمیقی به سر می‌برند که فراموش‌شدگان تاریخ بوده‌اند و خواهند بود.

به‌راستی قیام عاشورا در خون حسین(ع) و سربازان وفادارش از پیرترین تا نوزاد شش‌ماهه حضرت پس از هزاران سال ماندگار و جاوید است؛ اما چه کس به یاد می‌آورد یزید و یزیدیانی که تاختند تا جاودان بمانند و در خرابه‌های ستم خویش، فراموشی و لعن تاریخ را با خود همراه خواهند داشت.

و حال این روزها باز شهر و کوچه‌ها و خیمه‌های بر پا شده میهمانان کاروان حسین‌اند؛ باز صدای ناقه شتر‌ها به گوش می‌رسد، میهمانان کربلا در راه‌ند. صدای طفل شیرخواره حسین در گوش شهر آرام زمزمه می‌شود؛ خیمه‌های هاشمیان بر پا می‌شود؛ عباس(ع)، خواهر را در میان غیرت برادرانه خویش تا خیمه همراهی می‌کند؛ حسین(ع) نظاره‌گر خاندان پر ابهت عصمت است و بر صبر زینب(س) می‌نازد.

این روزها میهمانان نینوا از راه می‌رسند، تا بیعت کوفیان را دریافت کنند؛ تا با همان صلابت پیغمبری محمد(ص)، با اندک یاران در مقابل خیل عظیم و پوشالی ظلم بایستند؛ از راه می‌رسند تا شوری بر پا کنند و شعوری بیافزایند؛ تا رخوت و سردی و زنگار نشسته بر قلب‌ها را با همان کرامت اهل‌بیتی خویش بزدایند.

صدای ناقه اشتران به گوش می‌رسد؛ میهمانان نینوا از راه می‌رسند.

کلیپ صوتی تنظیم دیجیتال با عنوان حکایت عشق - با نوای حاج محمود کریمی و سیدمهدی میرداماد*

کلیپ صوتی تنظیم دیجیتال با عنوان عطش در رثای حضرت علی اصغر(ع) - با نوای حاج محمود کریمی*

کلیپ صوتی تنظیم شده با عنوان نمیشه باورم در رثای حضرت زینب کبری(س) - با نوای حاج محمود کریمی*

کلیپ صوتی تنظیم شده با عنوان علمدارم در رثای قمربنی هاشم حضرت عباس(ع) - با نوای حاج محمود کریمی*

* کلیپ‌های صوتی: کاری از گروه عبرات