دوری جستن از صبر، انسان را از رسیدن به کمال باز می‌دارد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان‌غربی، خداوند در حدیثی قدسی به حضرت عیسی(ع) فرمود «ای عیسی خود را متخلق به اخلاق من کن و از اخلاق من صبر است». و هر کس از دامن صبر دست کشید خود را از رسیدن به کمال بازداشته است.

صبر واژه‌ای است که علمای اهل لغت آن را به حبس و نگه‌داری نفس در برابر ناملایمات و وسوسه‌های شیطانی معنی کرده‌اند.

عالمان و عرفای بزرگ و کامل بر این عقیده‌اند که داشتن صبر و بردباری تنها وسیله دست یافتن بر کمالات نفسانی است و نیز می‌فرمایند که هر کس از دامن صبر دست کشید خود را از رسیدن به کمال بازداشته است.

فضیلت و شرافت صبر یک امر محسوس است و کسی که به مقام صابران رسیده است نتایج این مقام به طور کامل در زندگی او قابل حس و درک است.

خداوند در قرآن کریم در آیات متعددی مؤمنان را به داشتن صبر و تقوا در کنار هم امر فرموده است، مثلاً خداوند در آیه 186 سوره آل‌ عمران می‌فرماید «محققاً شما را در مال و جان آزمایش خواهند کرد و از آ‌ن‌ها که پیش از شما کتاب آسمانی به آن‌ها داده شد و از مشرکان زخم زبان بسیار خواهید شنید و اگر صبر پیشه کرده و پرهیزکار شوید (البته ظفر یابید) که صبر و تقوا سبب قوت اراده در کارهاست».

از آیات متعدد قرآن و روایاتی که از ائمه اطهار(ع) به دست ما رسیده است می‌توان این نتیجه را گرفت که رسیدن به مقام متقین تنها در سایه صبر و تحمل و بردباری امکان‌پذیر می‌شود.

پیامبر اکرم(ص) در حدیثی صبر را بر سه نوع ذکر کرده‌اند، صبر بر مصیبت، صبر بر طاعت، و صبر بر ترک معصیت و گناه و هر کس بر مصیبت صبر کند خداوند به او سی‌صد درجه عطا می‌فرماید و هر کس بر طاعت و عبادت پروردگار عالمیان صبر کند درجه‌اش شش‌صد است و آنکه در برابر ترک گناهان و کشیدن دامن خود از معصیت و نافرمانی حق صبر پیشه کند به او نه‌صد درجه مقام داده می‌شود.

درجاتی که صابران به تناسب صبرشان از سوی خداوند دریافت می‌کنند درجات معنوی است و به فرموده خاتم‌النبیین(ص) فاصله این درجات از یک‌دیگر به اندازه فاصله بین زمین تا آسمان است.

خداوند کریم در قرآن حضرت ایوب(ع) را به عنوان الگوی صبر و شکیبایی معرفی می‌کند ولی صبر ایشان هم تا وقتی است که پای ناموس و آبروی ایشان در میان نبود زمانی که شیطان رجیم از راه ناموس به حضرت ایوب(ع) حمله‌ور شد ایشان صبر از دست داده و به درگاه الهی شکوه نمودند.

خداوند متعال در آیه 41 سوره صاد می‌فرماید: «و یاد کن از بنده ما ایّوب هنگامی که به درگاه خدای خود عرض کرد پروردگارا! شیطان مرا سخت رنج و عذاب رسانیده، و تو از کرم نجاتم بخش».

به گزارش خبرگزاری (ایکنا)، شخصیتی که در برابر هیچ‌یک از ناملایمات و بلایا شکوه نفرمود امام حسین(ع) است که با وجود آگاهی از اسارت اهل‌بیت‌شان همیشه در برابر خواست و رضایت الهی سر تسلیم نهاده است.