بالندگی هنر خوشنويسی در مكتب وحی/
قرآن با خط نيريزی از نظر زيبايی قابل مقايسه با عثمان طه نيست
گروه هنر: يك هنرمند خوشنويس با اشاره به قابليت‌های خط ايرانی برای كتابت كلام وحی، معتقد است: اكثر قرآن‌هايی كه در دسترس مردم است با خط عثمان طه است، در حالی كه قرآن كتابت شده با خط نيريزی، از نظر زيبايی قابل مقايسه با خط عثمان طه نيست.
«عسگر محمدی تبار» عضو انجمن خوشنويسان ايران، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) با بيان مطلب فوق گفت: خوشنويسی با موضوع اسلامی در ايران رشد بسيار خوبی داشته و می‌توان ادعا كرد كه مهد خوشنويسی اسلامی، ايران است اما به علت برخی مسايل سياسی ديگر كشورهای اسلامی ايران را در زمينه اين هنر جدی نمی‌گيرند.
وی با بيان اين‌كه بسياری از اساتيد خوشنويسی از جمله اميرخوانی به دفاع از اين هنر اسلامی می‌پردازند، ادامه داد: كشورهای تركيه، پاكستان و سوريه كه به شيوه خودشان با خط نستعليق نگارش می‌كنند از نظر تكنيك در سطح پايينی هستند و نستعليق ايرانی را قبول ندارند.
محمدی تبار در تكميل سخنانش افزود: البته با وجود تمام مشكلاتی كه خوشنويسان ايرانی در سطح جهان دارند اما آن‌ها در بسياری از مسابقات بين‌المللی قابليت‌های خود را به اثبات رسانده‌اند به عنوان مثال می‌توان گفت بسياری از عرب‌زبانان، زمانی كه قصد خريداری خط دارند به سراغ آثار ايرانی می‌آيند، بنابراين شاهد فروش آثار خوشنويسی بسياری از قدما از جمله ميرعماد با قيمت‌های بالايی در جهان هستيم.
وی ادامه داد: در حال حاضر، حداقل در كشور خودمان بايد به خط نستعليق بها داده شود و قرآن را با خط ايرانی نوشت اما مشاهده می‌شود به اين علت كه خط نسخ در متون اسلامی كاربرد دارد، اكثر قرآن‌هايی كه در دسترس مردم است با خط عثمان طه است، در حالی كه قرآن كتابت شده با خط نيريزی، از نظر زيبايی قابل مقايسه با خط عثمان طه نيست.
اين خوشنويس تصريح كرد: خط نستعلين عروس خطوط نام‌گذاری شده است، خداوند نيز در قرآن می‌فرمايند «الله جميل و يحب جمال» بنابراين می‌توان نتيجه گرفت كه قرآن نيز به زيبايی اهميت می‌دهد، ايرانيان می‌توانند با استفاده از عروس خطوط كه برگرفته از آداب و رسوم ايرانی است، كلام وحی را كتابت كنند.
وی با اشاره به چگونگی خوشنويسی در ايران گفت: در زمان صفويه به علت كمبود فضا، خوشنويسی را در ابعاد كوچك نگارش می‌كردند در حال حاضر نيز بسياری از خوشنويسان اصرار دارند پيرو همان سبك گذشته معروف به چليپا باشند، البته بسياری از هنرمندان نيز تلاش كردند كه اين سبك را تغيير دهند كه پيشرو اين حركت، اميرخوانی بود.
محمدی تبار در همين رابطه افزود: نقاشی خط يكی از روش‌های جديد است كه می‌توان با استفاده از اين تكنيك و انواع رنگ در خوشنويسی اسلامی، تنوع ايجاد كرد؛ البته ابتكار بايد به پختگی برسد و توسط كسی صورت گيرد كه در زمينه اين هنر واقعا شايستگی داشته باشد.
وی با اشاره به منشا پيدايش خوشنويسی اسلامی ادامه داد: در صدر اسلام حضرت علی (ع)، عمربن خطاب، عثمان بن عرفان، حبيب بن كعب اولين كاتبان وحی با خط كوفی بودند، در حال حاضر نيز آثاری از اميرالمومنين(ع) روی پوست آهو در مشهد موجود است.
اين خوشنويس در تكميل سخنانش تصريح كرد: خط كوفی توسط جمعی از دانشمندان و دانايان كوفه بوجود آمد، بعدها نيز در قرن سوم هجری ابن مقلع، اقلام سته را ابداع كرد.
محمدی تبار گفت: نستعليق نيز اولين بار توسط ميرعلی تبريزی نوشته شد اما می‌توان گفت كه او اين خط را قانونمند و بسياری از قوانين اين خط را بصورت شعر بيان كرده است.
وی در پايان تصريح كرد: تذهيب، تشعير و گل و مرغ همواره همراه با خوشنويسی به كار برده می‌شوند، علاوه بر اين خوشنويسی تنها با قلم و مركب نيست بلكه ممكن است به وسيله منبت، مشبك و قالی‌بافی به ظهور برسد.
وی با بيان اين‌كه بسياری از اساتيد خوشنويسی از جمله اميرخوانی به دفاع از اين هنر اسلامی می‌پردازند، ادامه داد: كشورهای تركيه، پاكستان و سوريه كه به شيوه خودشان با خط نستعليق نگارش می‌كنند از نظر تكنيك در سطح پايينی هستند و نستعليق ايرانی را قبول ندارند.
محمدی تبار در تكميل سخنانش افزود: البته با وجود تمام مشكلاتی كه خوشنويسان ايرانی در سطح جهان دارند اما آن‌ها در بسياری از مسابقات بين‌المللی قابليت‌های خود را به اثبات رسانده‌اند به عنوان مثال می‌توان گفت بسياری از عرب‌زبانان، زمانی كه قصد خريداری خط دارند به سراغ آثار ايرانی می‌آيند، بنابراين شاهد فروش آثار خوشنويسی بسياری از قدما از جمله ميرعماد با قيمت‌های بالايی در جهان هستيم.
وی ادامه داد: در حال حاضر، حداقل در كشور خودمان بايد به خط نستعليق بها داده شود و قرآن را با خط ايرانی نوشت اما مشاهده می‌شود به اين علت كه خط نسخ در متون اسلامی كاربرد دارد، اكثر قرآن‌هايی كه در دسترس مردم است با خط عثمان طه است، در حالی كه قرآن كتابت شده با خط نيريزی، از نظر زيبايی قابل مقايسه با خط عثمان طه نيست.
اين خوشنويس تصريح كرد: خط نستعلين عروس خطوط نام‌گذاری شده است، خداوند نيز در قرآن می‌فرمايند «الله جميل و يحب جمال» بنابراين می‌توان نتيجه گرفت كه قرآن نيز به زيبايی اهميت می‌دهد، ايرانيان می‌توانند با استفاده از عروس خطوط كه برگرفته از آداب و رسوم ايرانی است، كلام وحی را كتابت كنند.
وی با اشاره به چگونگی خوشنويسی در ايران گفت: در زمان صفويه به علت كمبود فضا، خوشنويسی را در ابعاد كوچك نگارش می‌كردند در حال حاضر نيز بسياری از خوشنويسان اصرار دارند پيرو همان سبك گذشته معروف به چليپا باشند، البته بسياری از هنرمندان نيز تلاش كردند كه اين سبك را تغيير دهند كه پيشرو اين حركت، اميرخوانی بود.
محمدی تبار در همين رابطه افزود: نقاشی خط يكی از روش‌های جديد است كه می‌توان با استفاده از اين تكنيك و انواع رنگ در خوشنويسی اسلامی، تنوع ايجاد كرد؛ البته ابتكار بايد به پختگی برسد و توسط كسی صورت گيرد كه در زمينه اين هنر واقعا شايستگی داشته باشد.
وی با اشاره به منشا پيدايش خوشنويسی اسلامی ادامه داد: در صدر اسلام حضرت علی (ع)، عمربن خطاب، عثمان بن عرفان، حبيب بن كعب اولين كاتبان وحی با خط كوفی بودند، در حال حاضر نيز آثاری از اميرالمومنين(ع) روی پوست آهو در مشهد موجود است.
اين خوشنويس در تكميل سخنانش تصريح كرد: خط كوفی توسط جمعی از دانشمندان و دانايان كوفه بوجود آمد، بعدها نيز در قرن سوم هجری ابن مقلع، اقلام سته را ابداع كرد.
محمدی تبار گفت: نستعليق نيز اولين بار توسط ميرعلی تبريزی نوشته شد اما می‌توان گفت كه او اين خط را قانونمند و بسياری از قوانين اين خط را بصورت شعر بيان كرده است.
وی در پايان تصريح كرد: تذهيب، تشعير و گل و مرغ همواره همراه با خوشنويسی به كار برده می‌شوند، علاوه بر اين خوشنويسی تنها با قلم و مركب نيست بلكه ممكن است به وسيله منبت، مشبك و قالی‌بافی به ظهور برسد.
