حجت‌الاسلام مروجی طبسی مطرح کرد
شباهت بنیامیه با صهیونیست‌ها
عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س) با بیان اینکه معاویه را باید پیشتاز جنایات جنگی و کشتار بی رحمانه برای تثبیت پایه‌های حکومتش بدانیم، گفت: آنچنان در کشتار و جنایت جنگی از حد گذرانده که اگر بخواهیم تشبیه امروزی داشته باشیم باید با صهیونیست‌ها و نتانیاهو مقایسه کنیم.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی مروجی طبسی، عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س)، شامگاه دوم مردادماه در نشست علمی «بررسی ابعاد فساد در دوران حکومت سلطنتی بنیامیه با محوریت روایات اهل بیت(ع) و منابع تاریخ اهل تسنّن» از سلسله نشست‌های رویداد ملی حزب سیاسی بنیامیه در تقابل با قرآن و اهل بیت(ع) با بیان اینکه بنیامیه یک طایفه نبودند، گفت: البته عرب‌بودن یا نبودن آنان محل بحث است که برخی در آن تشکیک می‌کنند. براساس نظر عبدالله علایلی از دانشمندان قرن 20 میلادی در تاریخ الحسین(ع) تصریح کرده است که بنیامیه یک حزب سیاسی سازمان‌یافته بودند که قبل از اسلام ایجاد شده بود و با ظهور اسلام هم به مقابله با پیامبر(ص) پرداختند. این حزب، سلطنت‌‌گرا و آشوب‌طلب بودند. براساس ن ظر این اندیشمند بنیامیه چون پول و قدرت و رسانه داشتند از آن برای فریب و اغوای مردم بهره می‌بردند. وی با بیان اینکه شیخ رازی آل یاسین هم در صلح الحسن از بنیامیه به حزب اموی تعبیر کرده است، افزود: بر اساس وصیت امام حسین(ع) به محمدبن حنفیه، قصد قیام ایشان اصلاح امت پیامبر(ص) بود که در برابر فساد قرار دارد. در قرآن کریم هم واژه اصلاح و فساد زیاد به کار رفته است. وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ؛ چون به آنان گویند: در زمین فساد نکنید، می گویند: فقط ما اصلاح گریم!
مروجی طبسی بیان کرد: اصلاح از اهداف انبیاء در قرآن کریم بیان شده است از جمله در آیه 88 سوره هود؛ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ. البته اصلاح صرفا وظیفه انبیاء نیست بلکه وظیفه جامعه ایمانی است. وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ.
مروجی طبسی با اشاره به معنای فساد در آیات قرآن کریم، اظهار کرد: یکی از مصادیق فساد، نابودی کشت و زرع و فرزندان و به تعبیری حرث و نسل است که در آیه 205 سوره بقره به آن اشاره شده است؛ محاربه با خدا و پیامبر(ص) از دیگر مصادیق فساد است که در آیه 33 مائده مورد تاکید است. علامه طباطبایی در ذیل این آیه به معنای محاربه و افساد پرداخته و می‌گوید بر هم‌زدن امنیت عمومی مردم همان محاربه و فساد است که با ایجاد رعب و وحشت ایجاد می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س)، تصریح کرد: از جمله مصادیق دیگر فساد، فساد مالی و ربا و کم‌فروشی است؛ آیه 275 و 276 بقره گویای این مطلب است همچنین انحراف اعتقادی از حق و اینکه کسی آیات الهی را ببینند و عمدا آن را منکر شود. در آیه فرموده است: وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا ۚ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ؛ ویران‌کردن شهرها و تحقیر مردمان آن با غارت اموال و زورگویی و ... قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَكَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ؛ کودک‌کشی که در آیه 4 قصص به آن اشاره شده است هم از دیگر مصادیق فساد است. کشتار و خون‌ریزی و غارت‌گری هم مصادیق دیگر محسوب می‌شود.
انواع فساد بنیامیه
عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س) با بیان اینکه فساد به چند دسته تقسیم می‌شود، تصریح کرد: دسته اول فساد فکری و فرهنگی است که مقصود از آن اندیشه‌ها، باورها و بینش‌ها و آداب و رسوم فاسد و رواج آن در سطح جامعه است مانند 86 سوره اعراف. دسته دیگر فساد مالی است یعنی به دست آوردن ثروت از راه غیرقانونی مانند ربا و کم‌فروشی و رانت و توزیع ناعادلانه ثروت و انباشت سرمایه در دست عده‌ای خاص و دسته سوم مصادیق فساد، فساد سیاسی است که مقصود از آن گرایش به خودکامگی، برتری‌جویی و تحقیر و به بردگی کشاندن مردم و ایجاد رعب و وحشت و انحصارطلبی در مدیریت جامعه است. مانند آیات 30 بقره، 4 قصص و 34 نمل.
مروجی طبسی اضافه کرد: طبق تعبیر قرآن و بیان مفسران، بنیامیه، شجره ملعونه فی القرآن هستند؛ مهمترین ویژگی بنیامیه، فسادانگیزی بود؛ در ذیل آیه 22 سوره محمد(ص) روایتی از امام معصوم(ع) داریم که آیه را بر بنیامیه تطبیق کرده‌اند؛ اینکه امام حسین(ع) در وصیتنامه تاریخی خود هدف از قیام را اصلاح امت معرفی کردند زدودن مفاسدی بود که بنیامیه، جامعه اسلامی را به آن آلوده کرده بودند.
این پژوهشگر و مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به ابعاد فساد در جریان سیاسی بنیامیه، افزود: از مجموع روایات بر می‌آید که بنیامیه خاستگاه شروع تباهی و فساد و کارخانه تولید فساد در عرصه سیاسی و مالی و عقیدتی بودند. یکی از مصادیق بارز فساد این جریان، اقتصادی و غارت بیت‌المال بود که حضرت امیر(ع) در سخنانشان به آن اشاره کردند؛ موضوع دیگر انحصار اموال در جریان طرفدار خلیفه سوم بود.
وی افزود: حضرت امیر(ع) فرمودند اموال را بین مردم تقسیم نمی‌کنند و ثروت را بین یارانش دست به دست می‌چرخاند. پس یکی از موارد فساد در دستگاه بنیامیه، فساد مالی است؛ در منابع اهل سنت هم به فساد مالی بنیامیه اشاره شده است؛ سیوطی در تاریخ‌الخلفا آورده است که عثمان 12 سال خلافت را بر عهده داشت که شش سال اول مردم منتقد او نبودند و شخصیتی محبوب‌تر از خلیفه دوم داشت ولی در شش سال دوم حکومت، اقوامش را وارد حکومت کرد و اموال بیت‌المال را به آنان بخشید؛ مثلا بعد از فتح آفریقا، یک ششم اموال را به مروان بخشید.
رانت‌خواری قبیلگی
مروجی طبسی با بیان اینکه ابن ابی الحدید هم آورده است که عثمان چراگاه‌های اطراف مدینه را برای چهارپایان اقوام دیگر جز بنیامیه ممنوع کرد، ادامه داد: او همچنین گفته است حکم بن ابی العاص که پیامبر او را از مدینه اخراج کرده بود، توسط عثمان به مدینه برگشت و 100هزار درهم هم پول به او داد و از این نوع فساد و ریخت و پاش در دستگاه بنیامیه زیاد بوده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س) با بیان اینکه فساد سیاسی هم در بنیامیه رواج داشت که یکی از مصادیق آن خوار و حقیرکردن مؤمنان بود، اظهار کرد: حضرت علی(ع) فرمودند در حکومت بنی امیه، مؤمن، خوار و فاسق نیرومند می‌شود یا امام حسین(ع) در منا و دو سال قبل از هلاکت معاویه فرمودند مردم برده‌وار در اختیار آنان هستند. این مطلب در تحف و احتجاج آمده است. به بردگی کشاندن مردم از مصادیق بارز فساد سیاسی است.
مروجی طبسی با بیان اینکه در روایتی از جناب ابوذر داریم که از رسول خدا(ص) شنیدم اگر بنیامیه به 40 نفر رسیدند بندگان خدا را برده خود قرار می‌دهند و مال خدا را بذل و بخشش خواهند کرد، اضافه کرد: ابن عساکر و ابن کثیر این روایات را نقل کرده‌اند؛ مورد دیگر از فساد سیاسی بنیامیه، سرکوب و کشتار بی‌رحمانه معترضان و بی‌گناهان است؛ امام حسین(ع) در پاسخ قاطعانه به نامه معاویه فرمودند آیا تو قاتل حجر بن عدی و یاران فرمانبردارش نبودی و تو آنان را از روی ظلم کشتی؛ یا فرمودند زیاد بن سمیه را بر اهل عراق مسلط کردی تا چشمان مردم را از حدقه بیرون بیاورد و آنان را بر نخل‌های خرما به دار بزند.
شباهت بنیامیه و صهیونیست‌ها
وی اضافه کرد: معاویه را باید پیشتاز جنایات جنگی و کشتار بی رحمانه برای تثبیت پایه‌های حکومتش بدانیم؛ آنچنان در کشتار و جنایت جنگی از حد گذرانده‌اند که اگر بخواهیم تشبیه امروزی داشته باشیم باید با صهیونیست‌ها مقایسه کنیم؛ البته معاویه تلاش می‌کرد ظاهرسازی و فریب بدهد ولی این جریان جلاد صهیونی پنهان‌کاری هم ندارد. در کتب تاریخی اهل سنت مانند کامل ابن اثیر و تاریخ ابن عساکر و طبری و استیعاب ابن عبدالبر نمونه زیادی از روایات آمده است.
وی ادامه داد: بسر بن ارطاط از طرف معاویه چند مأموریت داشت؛ اول اینکه هر کسی در کل مناطق اسلامی آن روز محب علی(ع) و پیرو ایشان است به قتل برسد؛ ترس و وحشت در دل مردم ایجاد و اموال آنان را به تاراج ببرد. واقعا بنیامیه مانند صهیونیست‌های امروز نسل‌کشی کردند؛ بسر بن ارطاط با سه هزار نیرو وارد مدینه شد و منزل مردم را خراب کرد و به آتش کشید و اموال مردم را غارت کرد و بعد به مکه رفت و همین کارها را کرد. این جنایتکار جنگی بعدا به یمن یورش برد و 30 هزار نفر را در یمن کشت و برخی را زنده در آتش سوزاند و خردسال و کهنسال را از تیغ شمشیر گذراند و به زنان هم رحم نکردند و آنان را در بازار فروختند. عبیدالله بن عباس ازترس او فرار کرد و دو فرزند او را در برابر چشمان مادرشان سر بریدند و ذبح کردند.
عضو هیئت علمی دانشگاه حضرت معصومه(س) ادامه داد: بنی امیه در بعد فساد فرهنگی و عقیدتی هم پیشتاز بودند؛ این جریان اعتقاد به خدا و نبوت پیامبر(ص) نداشتند؛ امیرمؤمنان(ع) فرمودند به خدا اینان از روی حقیقت اسلام نیاوردند و اسلامشان از روی ترس بود و کفرشان را وقتی یار و یاور پیدا کردند ظاهر نمودند. براساس مغازی و سیره ابن هشام، ابوسفیان، خدمت پیامبر(ص) در جریان فتح مکه رسید و پیامبر او را به اسلام دعوت کرد و به او فرمود که ای ابوسفیان آیا وقت آن نرسیده است بدانی خدایی جز خدای واحد نیست و او جواب می‌دهد اگر خدای یکتایی وجود داشت مرا از این وضع نجات می‌داد؛ پیامبر(ص) فرمودند که آیا وقت آن نرسیده است بدانی من رسول خدا هستم و او می‌گوید تو کریم و بردبار هستی ولی من هنوز در این قصه تردید دارم. عباس، عموی پیامبر(ص) که آنجا بود گفت اگر می‌خواهی زنده بمانی باید ایمان بیاوری و او از روی اجبار ایمان آورد.
مروجی طبسی در خاتمه بیان کرد: نبرد امام حسین(ع) با حزب سیاسی بنیامیه نبردی عقیدتی بود و مقاومت امام(ع) در برابر لشکر بنیامیه جنگ اسلام و کفر و شرک بود و نه جنگ قبیلگی. در روایتی از امام حسین(ع) داریم که خطاب به مروان فرمودند ما قومی هستیم که با شما در راه خدا و برای خدا مبارزه کردیم و با شما هم برای دنیا صلح نمی‌کنیم.
گزارش از علی فرج‌زاده
مطالب مرتبط
