انسیه شاهحسینی، کارگردان فیلم سینمایی «زیباتر از زندگی»، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فیلمهای دفاع مقدسی موقعیت خوبی در اکران ندارند، اظهار کرد: متاسفم که بگویم در سینمای کشورمان فیلمهای دفاع مقدسی در اکثریت مواقع موقعیت خوبی در اکران ندارند. این معضل سبب شد تا فیلم سینمایی «زیباتر از زندگی» به شکل نامطلوبی اکران شود. در ضمن در این کار از عملیاتی (هویزه) سخن گفته شده بود که در آن اسرار ناگفتنی وجود دارد، زیرا تقابلی در آن زمان بین ارتش و سپاه وجود داشت که ارتش زیاد مایل به گفتن آن نبود. برای همین از کمک به فیلم ما هم خودداری کرد، البته باید بگویم من ارتش را در آن زمان مقصر نمیدانم، بلکه عامل اصلی برای این اختلاف بنی صدر بود که به شکل ظریفی به آن در فیلم اشاره هم داشتم.
وی افزود: دلیلی دیگری که برای اکران نامناسب فیلم میتوانم نام ببرم این است که تهیهکننده این کار همانند برخی از تهیهکنندهگان سینما نیست که بخواهد برای رسیدن به هدفش یک سری اصول خود را زیر پا بگذارد. برای همین ترجیح میدهد فیلمش در شرایطی غیرمنصفانه اکران شود، اما به اصول و آرمانهای مدنظر خود وفادار باشد.
شاه حسینی ادامه داد: مطلب دیگر دراین خصوص (دیده نشدن فیلم) به سلیقه تماشاگران سینما برمیگردد که متاسفانه آنچنان که باید مطابق به واقعیت نیست. تماشاگران ما دوست دارند که نگاه ما به سینمای دفاع مقدس همانند دهه 60 باشد، پس عادت ندارند تا آدمهای جنگ را در شکل و شمایل واقعی خود ببینند. با این توضیح باید بگویم، برای اینکه تماشاگر ما باور کند در دفاع مقدس چه اتفاقاتی روی داده در گام اول ما باید در حوزه داستان نویسی به جایی برسیم که تنها واقعیات را بیان کنیم تا ذهن مخاطب را به گمراهی نبریم. اتفاقی که برای شهید علم الهدی و عملیات هویزه در ادبیات داستانی ما روی نداده است. برای نمونه در کتابی که من درباره این عملیات و این سردار شهید نوشته شده، چیزهایی را خواندم که به هیچ وجه با واقعیت همخوانی ندارد.
وی با بیان اینکه نمیخواهد برای برخوردی که با این فیلم شد، جنجال رسانهای به پا کند، گفت: راضی نیستم برای برخوردی که با فیلم شد، جنجال رسانهای به پا کنم، والا میتوانستم خیلی راحت چنین کاری را انجام دهم و برای فیلم حاشیههای به وجود آورم تا کار در گیشه با موقعیت بهتری رو به رو شد، اما این فیلم درباره شهید علم الهدی بود که خود نمونهای از مظلومیت است، بنابراین ترجیح میدهم تا سکوت کنم تا مظلومیت فیلم در آینده نشان دهد که این آثار چه کارهایی بودند که امکان برای دیده شدنشان فراهم نشد.
این کارگردان در پایان تصریح کرد: در این رابطه باید به نکته دیگری هم اشاره کنم. آن نیز اینکه برخیها که قرار بود از فیلم حمایت کنند در زمان موعود ما را تنها گذاشتند. این ناملایمات که بیان کردم به نوعی به دیدن شدن فیلم ضربه زد، اما هیچکدام از این برخوردها دلیل نمیشود تا من از آرمانهای خود چشم پوشی کنم، پس با جدیت به راهم ادامه خواهم داد.