ارزشمندترین دستاورد انقلاب را به نام ارزش‌ها زیر سؤال نبریم
گروه هنر: رئیس سازمان سینمایی در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر گفت: سینما یکی از باارزش‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است و نباید به نام ارزش‌ها این مهم را زیر سؤال ببریم.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به نقل از ارتباطات و اطلاع‌رسانی سی و سومین جشنواره فیلم فجر، متن سخنان حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی در افتتاحیه جشنواره فجر سی و سوم به این شرح است:
«در دل هر امتی کز حق مزه ست
روی و آواز پیمبر معجزه است
چون پیمبر از برون بانگی زند
جان امت در درون سجده کند
زان که جنس بانگ او اندر جهان
از کسی نشنیده باشد گوش جان
فجری دیگر از راه رسید، دهه پیروزی انقلاب شکوهمندی که بازگشت به خویشتن خویش را برای ما رقم زد، انقلابی اسلامی با پیام‌های انسانی در روزگاری که بشر محکوم به انتخاب تنها یکی از دو راه بود از سرزمین خورشید مژده خط سومی پدیدار شد، ندا آمد که آن خط سوم منم روح‌الله الموسوی الخمینی.
امام خمینی(ره) یک خط بود، یک راه بود، یک نگاه بود... راهی دیگر،... خط سوم خط بازگشت به خویشتن خویش. و اینک نزدیک به چهار دهه از آغاز این راه می‌گذرد و ما یعنی سینمای ایران سربلندیم... کارنامه‌ای درخشان و غرورآفرین.
هزاران فیلم کوتاه و مستند، بیش از دو هزار فیلم بلندی که به زبان گویای فرهنگ ایران هستند و انقلاب اسلامی. سینماگرانی که با باورهای عمیق‌شان نام ایران را در جهان بلند آوازه کردند. ما امروز به عنوان سینمای می‌توانیم بر بام جهان بایستیم و فریاد برآوریم که ماییم صدایی دیگر، راهی دیگر.
آیا چنین صدایی در دیگر عرصه‌ها هم به گوش می‌رسد؟ آیا مثلاً در علوم انسانی، در اقتصاد، در شیوه‌های رقابت سیاسی، در نظام انتخاباتی و احزاب سیاسی، در ساز و کارهای تقنین، تصمیم‌سازی و مدیریت اداری در دیوان‌سالاری می‌توان از صدای ایرانی و اسلامی سراغ گرفت؟ هر چه باشد در مورد ما یعنی سینمای ایران به جرئت می‌توان گفت که صدای ایران را شرق و غرب جهان شنیده است پس بیاییم به این سینمای ارزشمند با دیده احترام و مهربانی بنگریم. پس بیاییم و بر طبل بدگمانی به سینما دیگر نکوبیم و به نام ارزش‌ها، ارزشمندترین دستاورد انقلاب اسلامی را زیر سؤال نبریم.
چگونه می‌توان خود را سینماگر نامید و سینمای ایران را با بیگانه با ارزش‌های انقلاب دانست؟ چگونه می‌توان به باشکوه‌ترین جشن انقلاب اسلامی یعنی جشنواره فیلم فجر با بدگمانی نگریست؟ سینمای ایران ریشه در جایی دارد. از جایی آمده است. به عطر ایران و آیین پاک محمدی(ص) آراسته است. سینمای ایران سربلند است و کارنامه‌ای درخشان دارد.
امروز سینماگران برای سی و سومین بار شما مردم ایران و همه مردم جهان را به تماشا می‌خواند.
جشنواره فجر سی و سوم جشن خواستن است. جشن توانستن. جشن پیروزی لبخند بر اخم و قهر. به تماشا بنشینید تا بیابید اندازه فاصله یک لبخند را و چه فاصله میمون و مبارکی است... می‌بالیم به این فاصله با دیگران...
سینمای ایران دستش پر است. پر از لبخند به زندگی. پر از خلاقیت. جشنواره امسال جشن قدرت‌نمایی جوان ایرانی است. جشن تراوش اندیشه‌های نو.
سالی که گذشت، گذشت... با همه فرازها و فرودهایش، با همه تلخی‌ها و شیرینی‌هایش. با همه حرف‌ها و حدیث‌هایش. با این همه سال ۹۳ را سال سلام به سینما بنامیم. سال هجوم مردم به سینما. سال سلام به صنعت دیجیتال. سلام به سرمایه‌گذاران. سلام به سالن‌های باشکوه. سلام به گیشه‌ها. سلام سینماگران به مردم. سلام گرم و صمیمانه روحانیت و حوزه‌های علمیه به سینما. سال یک فیلم، یک سلام. سال سلام به اقتصاد سینما.»
وی سالی را که در پیش روی است، سال شکفتن جوانه‌های امید دانست و گفت: این سال، سال خانه تکانی دل‌ها از کینه‌ها. سال دوری از بدگمانی‌ها. سال عقل و درایت و تدبیر. سال دوباره شستن چشم‌ها و دیدن زلالی آب‌ها و چشمه‌ها. امیدوارم که سال پیش روی، سال دوستی و برادری بین همه اهالی سینما باشد. سفره سینما اگر چه کوچک است. خانه اگر چه کم‌رونق است، اما بیایید دست در دستان هم با هم این همه صفا را قسمت کنیم.
ایوبی خطاب به علی جنتی گفت: تصویرتان در یک قاب معنادار و امیدبخش بود. در سال خشکسالی اقتصاد سینما، همکاری شما و دیگر دستگاه‌ها نم نم بارانی بر این خاک تشنه، اما بسیار حاصلخیز است.
وی همچنین خطاب به دیگر وزرای حاضر در این مراسم اظهار کرد: خود نیک می‌دانید که تولید سینمایی، نماد کاری شوق‌انگیز و گروهی است. ده‌ها نفر هفته‌ها و ماه‌ها می‌کوشند... در اوج همراهی و همدلی. و نیروی کارشان می‌شود لبخند، فرهنگ، تحکیم بنیان خانواده و انتقال ارزش‌ها. این خالقان زیبایی، اما با سیلی صورت‌ها را سرخ نگاه داشتند. آنها در گرماگرم سوت و کف‌ها و در میان سالن‌های پرشور و تشویق‌های بی‌امان، بیمناک روزگار بی‌کسی و تنهایی خویشتن هستند. روزگاری که تنها و تنها به دنبال یک سقف کوچک هستند. روزگاری که پذیرشگر بیمارستان، صاحب‌خانه، بقالی سر کوچه، کارمند بانک و شاید حتی مدیران سینمایی او را به جا نمی‌آورند. برای آن روزگار اهالی فرهنگ در همه ریشه‌ها بیندیشیم. اگر می‌خواهیم این جوانه‌های امید نخشکد، باید گره بیمه بیکاری، تامین اجتماعی و مشکلات معیشتی اهالی هنر و به ویژه سینما را به انگشت تدبیر بگشاییم. تلاش وزیر ارشاد و اعلام آمادگی وزیر کار و رفاه اجتماعی نویدبخش است.
