به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، در ابتدای این جلسه وحید جلیلوند کارگردان این فیلم گفت: از محبت و تشویقتان برای این فیلم سپاسگزارم و خوشحالم که این فیلم را دوست داشتید. «چهارشنبه 19 اردیبهشت» محصول تلاش یک تیم بود. در این پروژه تمامی عوامل و بازیگران مولف بودند.
وی در پاسخ به این سوال که خود نیز همانند شخصیت اصلی فیلمش (آشتیانی) عمل میکند، بیان کرد: برای پاسخ به این پرسش از روح زندهیاد انوشیروان ارجمند کمک میگیرم که همیشه میگفت من نقشهای منفی را بازی میکنم چون ما بازیگران آن چیزی را بازی میکنیم که نیستیم. باور من بر این است که اثر هر مولف شبیه خودش میشود. سالها دوست داشتم که مثل جلال باشم، اما نیستم. من توان جلال را ندارم که اشتباه کنم فیلمی را ساختم که خودم نیستم.
وی ادامه داد: این فیلم نقد یا رئالیسم اجتماعی است، اما اینکه لزوما این نقد اجتماعی هیچ لایه پنهانی ندارد، اینطور نیست. «چهارشنبه 19 اردیبهشت» نقد و ستایش آدمی و جامعه است. این فیلم تلاش میکند تا بازنمایی از واقعیت باشد و در عین بازنمایی سینمایی باشد و صرفا یک مستند نباشد.
جلیلوند درباره انگیزه امیر آقایی برای پذیرفتن این نقشش در فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» گفت: امیر پس از خواندن این سناریو به من گفت تمام تلاشم را میکنم و دراین راه جان میکنم که مردم پس از دیدن این فیلم حتی اگر پول اندکی اضافه داشته باشند دست در جیب کنند و به نیازمندان کمک کنند.
نیکی کریمی نیز ضمن گرامیداشت یاد انوشیروان ارجمند بیان کرد: این روزها فیلمنامه خوب بسیار کم است. سال پیش گفته بودم که دلم میخواهد با کارگردانان فیلم اولی کار کنم و هنگامی که فیلمنامه این فیلم به دستم رسید حدس زدم که برای آن اتفاقات خوبی میافتد. وحید جلیلوند کارگردانی است که با شوق و شور و اشتیاق و مسئولیتپذیری سر صحنه حضور پیدا میکرد.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش با تاکید بر خوششانس بودنش در عرصه بازیگری بیان کرد: اعتراف میکنم که بسیار خوششانسم که در طول 25 سال گذشته همواره فیلمنامههای خوبی به من پیشنهاد داده شده است، ممکن است در کارنامههای کاریام سه یا چهار فیلم بد داشته باشم، اما امروز متوجه شدم که از بازی در آنها اشتباه کردم.
کریمی ادامه داد: علاقه من به سینمای متفکرانهای است که از آن انرژی میگیرم و حین بازی در آن خستگی سر صحنه را متوجه نمیشوم. امروز متوجه شدم که هیچ چیز ارزش آن را ندارد که بازیگری بخواهد در میانه گریزی بزند و کارهای متوسط انجام دهد.
در انتهای جلسه برزو ارجمند گفت: اصولا در سینما آدم بدشانسی هستم، باورم نمیشود از این همه خوشاقبالی در کنار این اساتید کار کردم، اما آرزویم این بود که این فیلم را در کنار پدرم میدیدم. درباره این نقش هم باید بگویم 20 سال منتظر این نقش بودم گرچه کوتاه بود، اما عیب ندارد من 20 سال صبر کردم تا این نقش را به من بدهند.