روایت طرحی نیک در سفر به مناطق محروم/ قسمت اول + عکس
کانون خبرنگاران نبأ/ علی‌اکبر ملکی: مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، کمر همت به آبادانی این مرز و بوم بستند، چنانکه امام امت(ره) فرمود: گمان نمى‌کنم عبادتى بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، اگر می‌خواهید انقلاب خمینی(ره) را بشناسید باید بصیرت داشته باشید و سفر کنید به نقاط محروم تا درک کنید مستضعفان را؛ محرومان را؛ تا بفهمید انقلاب ایران چه خدمتی انجام داده.
برای این نگاه کافی است از پشت میز بلند شد و از شمال شهر به پایین شهر آمد یا از دود و دم شهر کمی فاصله بگیریم و سفر کنیم به روستاها تا از نزدیک ببینیم، وقتی نخست وزیر یک مملکت؛ رهبر یک جامعه محرومیت را چشیده و درک کرده باشد، طرحی را پایه‌گزاری می‌کند که تا قرن‌ها مردم دعا گویش هستند و از مردان بزرگ نام نیکشان بر صفحه روزگار حک می‌شود.
به اتفاق مسئولان استان خراسان رضوی و شهرستان خوشاب سفری می‌کنیم به نقاط محروم، به نقطه‌ای که معروف است به بلوک تکاب؛ منطقه‌ای که به گفته نمایندگان مجلس تمام دارایی مردمش مشتی از آب چشمه است و هرساله چشمشان به رحمت خدا دوخته است تا از آسمان باران رحمت جاری شود و زمین بخشندگی‌اش را به نمایش بگذارد و برکت فوران کند.
از سلطان‌آباد به سمت جنوب شهرستان 25 کیلومتر که برویم به روستایی می‌رسیم به نام روکی که چند سالی است خشکسالی دل مردم را غمگین ساخته و دعایشان را بیشتر کرده است.
به همراه مسئولان و رؤسای تعدادی از ادارات دولتی سراغ خانواده‌ای می‌رویم در روستای روکی. از دور بر فراز تپه‌ای در دامنه کوه خانه‌ای نمایان می‌شود، به بالای تپه که می‌رسیم در می‌زنیم، از پشت در پیر زنی حدود 65 سال با چهره‌ای خندان به استقبال می‌آید و تعارف می‌کند وارد خانه شویم. اطاقی دو در سه متر که آشپزخانه‌اش در انتهای همان اطاق قرار دارد.
هنوز دقایقی از ورودمان نگذشته که به رسم ادب، لیلا خانم از جایش بلند می‌شود تا چایی بیاورد. می‌گویم مادرجان نیازی نیست چند دقیقه‌ای مهمان هستیم و می‌رویم. دوباره می‌نشیند.
پیرزن در حال حاضر با 2 دخترش زندگی می‌کند و با وام خود اشتغالی چند گوسفند خریده است و با کمک هزینه‌ای که دریافت می‌کند روزگار می‌گذراند.
پدر این خانواده سال 81 با استفاده از طرح شهید رجایی و با سن 61 سال تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفت. ولی 2 سال بعد به دیار باقی می‌رود و 4 تا از 6 دختر یتیمش را مادر خانواده با صبر و تلاش و کوشش خود و به همت مسئولان و با جهیزه‌ای که کمیته امداد امام خمینی(ره) هدیه کرده به خانه بخت فرستاده است.
می‌گوید: دعا‌گوی امام راحل و مسئولان هستم، وقتی فرماندار از او سؤال می‌کند مادرجان اگر تقاضا یا مشکلی دارد بگو؛ با نگاه محجوبانه‌ای تقدیر و تشکر می‌کند و می‌گوید: حمامی که تازه ساخته‌ام آبگرمکن ندارد. فقط همین.
فرماندار تصریح می‌کند: امروز آمده‌ایم تا از نزدیک قدردانی بکنیم از رهبر فرزانه انقلاب و خادمین آن و همه کسانی که در این راه جانفشانی کردند. امروز اینجا هستیم تا تشکر کنیم از مادری که با اراده و پشتکار روی پای خودش ایستاده و فرزندانش را با زحمت بزرگ کرده و با نان و رزق حلال تحویل جامعه داده است.
وی افزود: این کمک‌ها در حد بضاعت و امکانات موجود بوده و با توجه به اینکه افراد تحت پوشش در خوشاب زیادند خدا را شاکریم که سرپناهی دارند.
از در که بیرون می‌رویم هنوز یاد امام راحل هستم که فرمود: «گمان نمى‌کنم عبادتى بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد.» (صحیفه امام، ج20، ص: 342)
درک عمیق و حس دلسوزی بی‌مثال معمار بزرگ انقلاب نسبت به طبقه محروم و مستضعف به اندازه‌ای بود که نه تنها برای ایرانیان، بلکه برای محرومان و مستضعفان سایر کشورها نیز به عنوان یک حامی بزرگ شناخته شده‌اند.
امام(ره) همواره از پابرهنه‌ها و زاغه‌نشینان به عنوان «ولی نعمت» یاد می کردند و خواهان خدمتگزاری بیشتر به آنها بودند. ایشان در سخنانی نغز و زیبا در این‌باره فرمودند: «به مستضعفان و مستمندان و زاغه‌نشینان که ولى نعمت ما هستند خدمت کنید». (صحیفه امام، ج18، ص: 38)
امام راحل بعد از شهادت شهید رجایی؛رئیس جمهوری که با درک محرومیت‌ها کاری کرد که تا ابد ماندگار ماند و مردم دعا گویشان باشند گفت:
«ارزش این آقایان به این بود که خودی بودند، با مردم بودند و برای مردم خدمت می‌کردند». صحیفه امام، ج16، ص469، مورخ (7/6/61).
شهید رجایی می‌گفت: شما باید هر وقت من را می‌بینید، بپرسید چه می‌کنی؟ وحتی سر من فریاد بکشید؛ البته فریادی برادرانه و همچون اعضای یک خانواده که برای مستضعفان چه کرده‌ای؟
