لزوم توجه به برگزاری مسابقه نسل جوان در کنار اجرای پیشکسوتان موسیقی نواحی

نسترن ابوالحسن‌زاده، سرپرست گروه موسیقی بانوان «هرای قوچان» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: با وجود تنوعی که در بخش‌های گوناگون جشنواره «موسیقی فجر» شاهد هستیم، اما به دلایلی از جمله بودجه ناکافی که برای آن در نظر گرفته شده است، نتوانسته است که درخور شأن جشنواره‌ای که سی دوره را تجربه می‌کند ظاهر شود.
وی ادامه داد: من در جشنواره امسال اثر ارائه کردم و قرار بود در بخش کودکان و نوجوانان با اجرای موسیقی دختران زیر 18 سال، تک اجرایی در فرهنگسرای نیاوران داشته باشیم و حتی آلبوم اجرای ما نیز رونمایی شود، اما کمبود اعتبارات جشنواره مانع از تحقق این امر شد و اجرای گروه ما نیز همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

ابوالحسن‌زاده فراگیر شدن جشنواره و برگزاری آن در شهرهای مختلف را ستود و تصریح کرد: با این وجود همان طور که گفتم به دلیل کسری بودجه بخش‌ها آن گونه که باید و شاید پرتوان حاضر نشده‌اند؛ به طور مثال چرا باید موسیقی نواحی که می‌تواند در کیفیت جشنواره و توجه به موسیقی ملی ما تأثیرگذار باشد در شرایطی نه چندان ویژه برگزار شود.
سرپرست گروه موسیقی «هرای قوچان» در ادامه گفت: اینکه گفته می‌شود بخش موسیقی نواحی جشنواره باید رقابتی شود تا بتواند به جایگاه و کیفیت واقعی خود دست پیدا کند به نظر من درست نیست، رقابت و کسب رتبه و احیاناً دریافت جوایز یک جشنواره برای گروه‌های جوان و استعدادهای تازه در هر یک از ژانرهای موسیقی اهمیت دارد و باید کوشش شود که در این بخش هم مسابقه میان گروه‌های جوان داشته باشیم وهم گروه‌های پیشکسوت موسیقی نواحی به اجرای برنامه بپردازند.
این نوازنده دهل اظهار کرد: مسئولان برگزاری این جشنواره باید به این نکته توجه داشته باشند که نفس حضور گروه‌های موسیقی نواحی از همه‌چیز حتی برگزاری مسابقه و اهدای جایزه برای آنها مهمتر است و باید فکری برای حضور مستمر این گروه‌ها در جشنواره شود تا از برنامه‌های آن که از نظر کیفی در سطح بالایی هستند و می‌توانند کلاس درسی برای آنها باشند نهایت استفاده را به عمل آورند.
وی در ادامه در مورد شایعاتی مبنی بر صدور مجوز ارشاد برای تک‌خوانی بانوان در کنسرت‌های موسیقی گفت: به نظر من هر اقدامی خارج از عرف و چارچوب‌های قانونی نکوهیده است و حتی به فرض موافقت مسئولان با انجام آن، این مردم و مخاطبان هستند که آن را نمی‌توانند بپذیرند، این موضوع باید بررسی شود، مورد تجزیه و تحلیل فقهی و فرهنگی قرار گیرد و حد و مرز قانونی آن معین شود تا بتوان برای آن تصمیم گرفت.