مبحثی در مقوله حلال که مورد غفلت واقع شده است

«حلال» به معنای مجاز و روا از نظر شریعت و رضایت الهی است و فقط محدود به خوراک و کسب و کار نیست بلکه همه زندگی را در بر می‌گیرد و به حوزه تربیت و اخلاق و مناسبات اجتماعی و روابط خانوادگی و همسایگی و سیاسی و نظامی ودیگر زمینه‌ها نیز وارد می‌شود.

حرمت آزار دیگران، بردن عرض و آبروی مسلمان، ایجاد فتنه و آشوب میان انسان‌ها، نمک‌نشناسی و خیانت، عاق والدین شدن، تولید و توزیع سلاح‌های کشتار جمعی، تضییع حقوق دیگران، تفأل بد و طیره و سوء ظن نسبت به مسلمانان، غیبت و تهمت و بدگویی و خشونت و آسیب به افراد و شهروندان جامعه با زبان وعمل و قلم و رسانه در فضاهای حقیقی و مجازی، سوء استفاده از پست و مقام و موقعیت و پول و پارتی و رانت برای منافع شخصی از موارد حرام در حوزه اجتماعی است.

همچنین فرصت‌طلبی در شرایط ضعف و اضطرار افراد و گرفتن و خریدن اموال و مایملک آنان به ثمن بخس، تکبر و تجبّر و تفاخرهای جاهلانه و توهین و اهانت به محترمین، جدال و مراء و جنگ افروزی و اختلاف افکنی و نومید‌سازی مردم نسبت به رحمت حق و تحزب مضر و قوم پرستی و قبیله سالاری و صدها رفتار از اینگونه، از مصادیق مسلم حرام در مناسبات فردی و اجتماعی است.

نیّات و گفتار و رفتار افراد می‌تواند در قالب روا و ناروا یا حلال و حرام طبقه‌بندی شود. برای نهادینه‌سازی رفتار و گفتار حلال، لازم است با آموزش و تربیت، از همان کودکی کار را آغاز کرد تا رفتارهای روا و مجاز جزو شاکله شخصیت افراد شده و در روح و کردار افراد مستقر شود تا در مناسبات اجتماعی به این فضاهای حرام کشیده نشوند.

اهتمام به غذای حلال اگرچه لازم است اما کافی نیست

اهتمام به غذای حلال اگرچه لازم است اما کافی نیست. منبع این غذا نیز باید حلال باشد، خود این فرد نیز باید در فضا و محیط حلال تنفس کند و بالیده شود. ارزش‌های حلال را در رابطه با دیگران عملی کند و از هر حرامی در رفتارهای فردی ومناسبت‌های اجتماعی بپرهیزد تا عطر حلال همه زندگی را معطر سازد و شمیم خوش آن همه جا بپراکند و موجب علاقمندی دیگران به فرهنگ زیبا و معطر شود چنانکه هر روز به جمع حلال دوستان افراد جدیدی از دیگر فرهنگ‌ها جذب شده و می‌شوند.

یاداشت وارده از: عبدالحسین فخاری دبیرکل مؤسسه حلال جهانی