امامزاده ابوجواب بابلسر؛ امامزاده‌ای که دریا شهادت ماهیتش را داد + عکس
کانون خبرنگاران نبأ: بعد از آنکه حکام ظالم وقت، برادر امام رضا(ع) را به شهادت می‌رسانند، سر امامزاده را به ساحل دریا پرتاپ می‌کنند. مردم بدن امامزاده را بعدها پیدا کرده و در مکان فعلی دفن می‌کنند و پس از مدتی که دریا، سر امامزاده را به ساحل پس می‌دهد پی به ماهیت اصلی بدن دفن شده می‌برند.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، شهرستان بابلسر که در قدیم‌الایام به خاطر وجود مقدس امامزاده ابراهیم «ابوجواب» مشهدسر گفته می‌شد به خاطر وجود این امامزاده یکی از شهرستان‌های زیارتی و سیاحتی استان مازندران است که همه ساله در ایام نوروز و تعطیلات تابستانی تعداد بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی را به خود جذب می‌کند.
شهرستان بابلسر با استناد به منابع معتبر تاریخی مشهد سر نام داشته است و پیدایش آن کمی به قبل از قاجار بر می‌گردد و وجه تسمیه آن به مناسبت مدفن یکی از اعاظم و اکابر علما که منتسب به ارقاب‌الامم ثامن‌الا ئمه، حضرت امام رضا(ع) در مکان معینی از شهر بابلسر که زیارتگاه خاص و عام است و بقعه مجللی مهیا که در اذهان عامه از آن به دارالمومنین تعبیر می‌شود.
این شهرستان به استناد سفر نامه ملگونف روسی به سواحل جنوبی دریای خزر«ص 114» نقل شده است « مشهد سر در غربی بابل رود است و از ساحل دریا یک ورست فاصله دارد و خانه‌ها اکثرا در جنگل ساخته شده است و 230 خانوار است».
طبق سفرنامه مازندران استرآباد رابینو صفحه 84 آمده است: «مشهدسر در حدود 12 میلی (20 کیلو متری) شمال غربی بار فروش (بابل فعلی) واقع است. بین مشهدسر و دریا در طرف راست رودخانه یک رشته تپه‌های شنی هست که بر آن فانوس دریایی ساخته‌اند».
این شهرستان از سال 1311 از مشهد سر به بابلسر تغیر پیدا کرد. از اقوام مختلف و کتب مستند در باره وجه تسمیه مشهدسر سه روایت است که به شرح آن پرداخته می‌شود.
وجه تسیمه مشهد سر
به نقل از مرحوم حجت‌الاسلام روح الهی، تولیت سابق امامزاده ابراهیم آمده است که این امامزاده ابراهیم ابوجواب بر علیه حکام فاسق و فاجر وقت شوریده و مردم را علیه بیدادگری‌ها و ستم جباران وقت فرا خوانده است، لذا به همین خاطر موجب غضب و خشم حکم فرمایان و سلاطین جور قرار گرفته و در نهایت چون جدش به خیل یکی دیگر از شهدا و سرداران عزت و شرف پیوست.
آمده است که حکام وقت امامزاده را در همین مکان فعلی به شهادت رسانده، بدن را در این مکان رها کرده و سر امامزاده را به ساحل دریا برده و به دریا پرتاپ کردند.
پس از گذشت مدتی مردم بدن امامزاده را پیدا کرده و در همین مکان دفن کردند و از ماهیت آن خبر نداشتند، پس از مدتی دریا، سر امامزاده را به ساحل پس می‌دهد و مردم با مشاهده آن پی به ماهیت اصلی بدن دفن شده می‌برند و سر را نیز در کنار بدن دفن می‌کنند، از این روز به بعد به خاطر اینکه سر شهادت داد که متعلق به بدن دفن شده است این منطقه مشهد سر نام گرفت.
به استناد کتاب تاریخ طبرستان (ص360) این قریه را مشهد سبز نامیده‌اند. در کتاب سفرنامه ناصرالدین‌شاه آمده است که امامزاده ابراهیم برادر امام ثامن‌الائمه امام رضا(ع) است، از قرار گفتند در مدفن امامزاده ابراهیم(ع) اختلاف است، من جمله اعتقاد جمعی این است که این نقطه و بقعه مدفن سر امامزاده است و جسد مبارکش در قریه ناجر کجور (توابع آمل) مدفون است.
عده‌ای نیز می‌گویند که پیکر این عارف سالک در مشهد دفن شده است و سر آن حضرت که دارای شجره نامه موثق است به بابلسر انتقال و در محل کنونی بقع دفن شده است.
محل استقرار بنا، بانی و شجره‌نامه
در سفرنامه ملگونوف به سواحل جنوبی دریای خزر آمده است: «بلوک مشهد سر امامزاده داشت به "ابراهیم ابوجواب بن موسی " این بلوک مشهدسر را مشهد سبز هم گفتندی که سیدشمس‌الدین بابلکانی ساخت (842 ه.ج = 1437 م که در کتیبه بالای در آمده است».
در سفرنامه مازندران و استرآباد، اثر رابینو (ص 84) نیز آمده است که مشهدسر یعنی مزار شهید و او امامزاده ابوجواب است. ابوجواب یعنی کسی که اجابت می‌کند. بنای امامزاده در مشرق آن محل واقع و بر طبق معمول مشتمل بر برجی گرد و با بام مخروطی شکل در محوطه‌ای که پر از درخت نارنج و پرتقال است، در آن بنا چهار در چوبی منقوش است که هر کدام کتیبه‌ای دارد و در شرق آن بنای قدیمی تقریبا ویرانه‌ای وجود دارد.
نکته اینکه نوشته‌های رابینو در رابطه با برج امامزاده صادق نیست و برج و بام آن از هرم هشت ضلعی تشکیل شده است.
ملگونف روسی در سفرنامه‌اش آورده است که «محلی که بقعه و امامزاده در آنجا قرار دارد، باتلاقی است و در مواقع بارندگی دریاچه بزرگی بوجود می‌آید که برای رفتن به امامزاده و بقعه فقط می‌توان از برکه‌ای که بلندتر است استفاده کرد و در این محل هیچ ساختمانی وجود ندارد».
در کتاب امامزاده‌های مازندران نوشته عباس شایان آمده است که «این بقعه در یک کیلومتری جنوب شرقی شهرستان بابلسر یا مشهد سر سابق قرار دارد».
در زمان قدیم مرسوم بوده است که تازه دامادها قبل از مراسم عروسی در غروب آن روز با دوستان خود به این امامزاده می‌آمدند و به زیارت می‌پرداختند و عکسی از آخرین لحظه‌های تجرد خود به یادگار می‌انداختند تا بعد از ازدواج با نظاره‌ای بر عکس تجدید خاطره‌ای به دوران تجرد خود داشته باشند.
