به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، جریان عظیم راهیان نور امسال نیز همچون سالهای گذشته صورت گرفت. مجتمع اردوگاهی شهید مهدی باکری که اردوگاههای بسیاری را در زیرمجموعه خود دارد، یکی از مراکزی بود که زائران راهیان نور مناطق عملیاتی جنوب در آنجا اسکان داده شده بودند. این اردوگاه در خرمشهر واقع شده است.
این مجتمع شامل پنج اردوگاه است که هر یک از این اردوگاهها به یکی از استانها اختصاص دارد. همچنین اردوگاه میثاق واقع در آبادان و اردوگاه شهید مسعودیان در اهواز نیز زیرمجموعه این مجتمع اردوگاهی هستند.
فضای معنوی اردوگاه باکری
خدماترسانی به زائرانی که در این اردوگاهها اسکان داده شدهاند، برعهده خادمان شهداست که از آذرماه سال 93 ثبتنام آنها آغاز شد. در حدود 60 خادم زن و مرد در محل اردوگاه اصفهان مجتمع باکری به خدماترسانی مشغول و برخی از خواهران خادم مشغول به فعالیت در این اردوگاه، حافظ کل قرآن کریم بودند.
محبت در عین فروتنی برای زائرانی که تاکنون خادمان آنها را ندیده بودند و هیچ گونه آشنایی با آنها نداشتند، خدمت کردن به کسانی که در این اردوگاه ساکن هستند از نظافت کردن آسایشگاهها، شست و شوی سرویسهای بهداشتی، نظافت حسینیه محل توزیع وعدههای غذایی و انجام مراسم نماز جماعت و ارائه کردن دیگر خدمات از سوی افرادی که برخی از آنها مدرک کارشناسی ارشد داشته یا حافظ قرآن بودند، شاید برای بسیاری از افراد دور از ذهن باشد.
حال و هوای معنوی این اردوگاه چنان شخص را مجذوب میکرد که دور شدن از این فضا برای کسانی که در آن ساکن هستند دشوار بود. خادمان چنان با محبت با زائران و ساکنان این اردوگاه برخورد میکردند که اصلاً احساس غربت نمیکردی.
هر چند روز یک بار، خادمان جدید جایگزین خادمانی میشدند که چند روزی را به خدماترسانی به زائران سرزمین نور سپری کرده و کولهباری از تجربیات و معنویات را با خود به شهر و دیارشان میبردند.
زائران راهیان نور اردوگاه اصفهان که چند روزی را در این اردوگاه مهمان بودند، از یادمانهای مناطق مختلفی همچون طلائیه، هویزه، شلمچه، اروندکنار، علقمه، مسجد جامع خرمشهر، معراج شهدای اهواز و ... دیدن کردند.
طلائیه؛ نقطه اتصال زمین و آسمان
طلائیه در 35 کیلومتری جاده اهواز به سمت خرمشهر، سه راهی جفیر و پادگان حمید قرار گرفته است. این پادگان پس از تصرف توسط نیروهای عراقی ویران شد. از سه راهی جفیر به سمت طلائیه که میروی، دشتی وسیع با خاکریزهای متعدد به چشم میخورد که روایتگر حماسه روزهای آغازین جنگ است. مقرهای این مسیر به دست رزمندگان اسلام بعد از آزادسازی احداث شده است.
پس از عبور از پاسگاه شهابی به طلائیه میرسیم. معبر و محور بچههای گردان یا مهدی(عج) در روبروی این مکان مقدس واقع شده است. در عملیات خیبر خاک طلائیه با خون سرخ شهدا معطر شد و کمی آن طرفتر در این دشت، حرم شهدای گمنام قرار گرفته است.
در کنار این حرم بود که دست سردار لشگر امام حسین(ع)، شهید حسین خرازی از پیکرش جدا شد. در نقطه غروب خورشید، جزایر مجنون شمالی و جنوبی قرار دارند که فاصله آنها تا حرم شهدای این یادمان حدود هشت کیلومتر فاصله دارد. کمی پایینتر از یادمان شهدای طلائیه، سهراهی شهادت قرار دارد؛ نقطه اتصال زمین و آسمان.
رزمندگان اسلام طی دو مرحله در محل این سهراهی عملیات کردهاند که هر بار با توجه به شرایط خاص منطقه و آب گرفتگی وسیعی به نام هور که اکنون خشک شده است، نیروها موفق به تصرف آن نشدند. در مرحله سوم ماموریت آزادسازی این منطقه، شهید خرازی و یارانش در آنجا نبردی را آغاز کردند. خرازی در شب عملیات به همرزمانش گفته بود که «امشب شب عاشوراست، نماینده امام از ما خواسته در طلائیه وارد عمل شویم. ما با تمام توان به دشمن خواهیم زد. هر کس میتواند بماند و هر کس نمیتواند برود.»
حجتالاسلام و المسلمین شهید میثمی درباره آن شب گفته بود که «کسانی که آن شب در طلائیه بودند، اگر در کربلا هم بودند میماندند.» در یک نبرد مردانه خط دشمن شکسته شد و دشمن ناجوانمردانه و با شقاوت تمام سلاح شیمیایی به کار گرفت و صحنه عاشورا در طلائیه تکرار شد و سه راهی شهادت نقطه اتصال زمین و آسمان و عروج بسیاری از مردان مردی شد که برای دفاع از کشور و ملت در این منطقه حضور یافته بودند.
به جرئت میتوان گفت که در هر 80 متر از این زمین مقدس، 140 نفر به شهادت رسیدهاند. در کنار خاکریزهای این منطقه و هوری که به تازگی در آن آب جاری کردهاند، هنوز آثار موانعی که توسط رژیم بعث عراق ایجاد شده بود قابل مشاهده است.
زائران با حضور در این منطقه از سخنان راویان استفاده کرده و با عملیاتهایی که در آنجا صورت گرفته است و حماسههایی که جوانان این مرز و بوم آفریدند بیشتر آشنا میشوند. اینکه چرا عنوان این منطقه طلائیه نامگذاری شده است و چرا گفته میشود که این منطقه به نام مبارک حضرت عباس(ع) متبرک است، از دیگر موضوعاتی است که برای راویان توضیح داده میشود.