محمد قهرمانی، تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان این که بخش بینالمللی جشنواره فجر باید فرصتی برای اشاعه آموزههای انقلاب باشد، اظهار کرد: در سالهای پیش متاسفانه بخش بینالملل جشنواره همیشه در حاشیه سینمای ایران قرار داشت، به نحوی که برخی از فیلمها با چند تماشاگر به نمایش در میآمدند. این وضعیت در حالی است که برخی از کارهای به نمایش درآمده، کارهای بسیار خوبی به لحاظ کیفی بودند، اما خوشبختانه در این دوره برای اولین بار سیاستی اندیشیده شده تا این بخش بهتر دیده شود.
وی افزود: اگر زمان برگزاری بخش بینالملل به دهه فجر نزدیکتر بود به عقیده من تاثیرگذاری و جذابیت آن بیشتر میشد، البته ممکن است مشکلاتی پیش روی برگزار کنندگان این رویداد پیش آمده باشد که سبب شده این تاخیر به وجود آید، ولی به هر حال امیدوارم در سال آینده زمان برگزاری تغییر کند. مطلب دیگری که باید به آن اشاره کنم راهاندازی بازار فیلم در این بخش از جشنواره است که باید به عنوان یکی از اصلیترین بخشها مورد توجه قرار گیرد.
تهیهکننده فیلم «فرشتگان قصاب» ادامه داد: رونق بازار فیلم در بخش بینالملل جشنواره دو امتیاز برای سینمای کشورمان در پی دارد. ابتدا اینکه فرصتی فراهم میآورد تا فیلمهای ایرانی در بازارهای بینالمللی مشتریان خود را پیدا کنند، چون ارتباط با پخشکنندگان فیلم در سطح بینالملل اولین و مهمترین قدم در دیده شدن فیلمهای ایرانی در سینمای جهان است. جدا از کارکرد اقتصادی باید به تاثیرات سیاسی این قسمت نیز اشاره کرد. در این راستا باید گفت که جشنوارهها در کشور ما تنها یک رویداد هنری نیست، بلکه ابزاری است که در آن آموزههای اسلامی، انسانی و انقلابی تبلیغ میشود.
سینما؛ بلندگوی غرب
قهرمانی ادامه داد: این خواسته نیز امر بدیهی در سینمای جهان است. ما در سینماهای جهان به خوبی میبینیم که هنر هفتم ابزاری است تا به واسطه آن کشورها سیاستهای خود را به جهانیان معرفی کنند، اما این اتفاق در کشور ما به طور مطلوبی روی نمیدهد، حتی میتوانیم بگوییم که در این زمینه ما کاملاً منفعل هستیم. برای همین است که در برابر جریانهای اسلامستیز و ایرانستیز غرب کارهای خوبی برای مقابله نداریم.
وی دلیل به وجود آمدن چنین فضایی را این گونه توضیح داد: متاسفانه ما هنوز باور نداریم که سینما یک ابزار مهم است که باید به آن به عنوان یک ضرورت و ابزار استراتژیک نگاه شود. برای همین هنوز این رسانه تنها وسیله برای سرگرمی است. البته خوشحال هستم که در چند سال اخیر سعی شده این نوع تفکر اصلاح شود. برای نمونه ساخت فیلم عظیم «محمد(ص)» کاری است که باید آن را نقطه عطفی در سینمای ایران محسوب کرد که میتواند معرف چهره رحمانی حضرت رسول(ص) برای جهانیان باشد. نکته حائز توجه در این فیلم هم حضور عوامل برتر سینمای جهان در پشت دوربین است که سبب شده کار به شکل زیبایی تصویر شود.
در انتهای سخنانم بد نیست اشارهای نیز به سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم، سیدمرتضی آوینی کنم. این شهید نگاهی حرفهای، اما متعهدانه به سینما داشت و معتقد بود فیلمی که درصدد تبلیغ ارزشهای دینی و انسانی است باید در گام اول خوشساخت باشد تا تماشاگر راغب به دیدن آن باشد. برای همین هم وی معمولاً با فیلمهایی که خود را فیلمهای خاص توصیف میکردند، رابطه مطلوبی نداشت.