تمدن صفوی ظهور جدی تمدن شیعی در عصر غیبت است
گروه اندیشه: محمدحسین رجبی معتقد است که ظهور جدی تمدن شیعی در عصر غیبت را می‌توان در دوران صفویه شاهد بود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، محمدحسین رجبی‌دوانی در اولین روز از گرد‌همایی فعالین فکری و فرهنگی با محوریت «تحول در علوم انسانی» با اشاره به اینکه تمدن اسلامی در زمان تاسیس توسط پیامبراکرم (ص) دارای ویژگـی‌های منحصر به فردی بود که می‌توانست بطور نسبی صورتی جهانی یابد، گفت: تمدن اسلامی به دلیل خیانت بعد از رحلت نبی اکرم (ص)، از مسیر اصلی خود منحرف شد و با وجود آنکه در طول تاریخ تمدن‌های کوچکی در جهان اسلام ایجاد شد و مسلمانان از فرهنگ اسلامی بهره بردند، نتوانست تحت هدایت متولیان واقعی خود، یعنی ائمه معصوم (ع) قرار گرفته و ادامه راه بدهد.
رجبی ادامه داد: این امر بدین معناست که بین قدرت اجتماعی و ایجاد یک تمدن رابطه مستقیمی وجود دارد، اگر قدرت حامی نظام دینی باشد تمدن شکل گرفته و پیش می‌رود، اما اگر قدرت حامی آن نباشد، تمدن حتی اگر موجود باشد به زوال خواهد نشست.
وی افزود: در تکامل این زمینه‌های تمدنی، به تدریج تاریخ تشیع به دولت شکوه‌مند آل بویه می‌رسد که در آن اولین ظهورات قابل توجه تمدن شیعی در عصر غیبت است. در این دوره است که اول بار یک دولت شیعی مقتدر، از جریان تشیع حمایت کرده و زمینه‌های تمدنی بزرگی را در فرهنگ شیعی پدید آوردند. رواج کتاب خانه‌های عمومی، رواج کتاب خانه‌های تخصصی، نشر آیین‌های عزاداری مانند دسته‌های سینه‌زنی برای عزاداری اباعبدالله، تألیف کتب بزرگ شیعی توسط عالمانی چون شیخ مفید و شیخ طوسی، نمونه‌ای از این تکامل تمدنی تشیع است.
رجبی تصریح کرد: دوره بعدی ظهور جدی تمدن شیعی در عصر غیبت، تمدن صفویه است بار دیگر یک قدرت سیاسی شیعی، پشتوانه فرهنگ تشیع شد. ظهورات تمدنی عصر صفویه نیز بی‌نظیر و حتی قدرتمند‌تر از عصر آل بویه است. به میزانی که شیعیان در حوزه سیاست و حکومت، معتقد و ملتزم به ولایت شده‌اند، قدرت بیشتری برای زایش تمدنی ایجاد کردند.
این نشست جمعه ۲۵ اردیبهشت به همت مدرسه تمدن اسلامی در کاشان برگزار شد.
