به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، انبیا و ائمه و مقربان از طریق دعا به خدا توسل و استغاثه میکنند. حلاوتی در دعا هست که در هیچ چیز دیگر نیست. امام سجاد(ع) در یکی از دعاهای صحیفه فرموده است: «از تو پوزش میخواهم از هر لذتى به جز ذکر تو»، و در دعای دیگر فرموده است: «بار خدایا رغبت و اراده من را در مطلب و ام مانند رغبت دوستانت در خواستههاشان قرار ده.
دعا وسیله و فضیلت عظیم است و خداوند متعال فرموده است: «ادعونی استجب لکم» و «اجیب دعوة الداع اذا دعانی». به همین جهت تمام ائمه معصومین(ع)، ادعیهای مفید و اذکاری سودمند و گفتارهایی چون رشتههای مروارید آراسته دارند که به وسیله آنها به خدای متعال تقرب میجویند و با او نجوا میکنند، و لذتی بیمانند را در مییابند.
از بهترین و مهمترین آن ادعیه «صحیفه کامله» است که به انجیل اهل بیت(ع)، و زبور آل محمد (ص) معروف است و همانطور که گفتهاند پایینتر از کلام خالق و بالاتر از کلام مخلوق است و عجایب بلاغت و فصاحت را که یکجا در کلامی جز نهج البلاغه یافت نمیشود، در خود جای داده است.
صحیفه سجادیه گنجینهای است آکنده از دعوتهای بینظیر و دریایی آتشین از مرواریدهای اذکار که محکمترین دستاویزهاست. حتی نگاه اجمالی به فهرست دعاهای موجود در این کتاب شریف، خالی از لطف نیست. در این مصحف ارزشمند نیایشها و ادعیهای از سوی سیدالساجدین(ع) ارایه شده که در ابعاد مختلف تربیتی و اخلاقی ارزش ویژهای دارد.
دعا در حق والدین
یکی از ادعیه صحیفه که جنبه آموزشی و تربیتی دارد دعا در حق والدین است که امروزه برای جوانان بسیار مهم است چرا که متأسفانه در اثر گسترش فرهنگ پلید غربی احترامات و آدابی که بین فرزندان و والدین باید باشد ضعیف و کمرنگ شده است!
زیباترین شیوه ستایش
«والحمد لله بکل ما حمده به أدنی ملائکته إلیه و أکرم خلیقته علیه و أرضی حامدیه لدیه حمدا یفضل سائر الحمد کفضل ربنا علی جمیع خلقه ... حمدا لا منتهی لحده ... حمدا یکون وصلة إلی طاعته و عفوه»( دعای اول صحیفه سجادیه). ستایش مخصوص خداست به اندازه ستایش نزدیکترین فرشتگانش به سوی او و به اندازه حمد با کرامتترین مخلوقاتش در نزدش و به قدر حمد مورد پسندترین حمدکنندگانش در حضور او، حمدی که برتریش بر سائر حمدها مانند برتری خدا بر جمیع مخلوقاتش باشد، حمدی که بینهایت باشد، حمدی که ما را به اطاعت و بخشش او بکشاند!
«الحمد لله الذی لو حبس عن عباده معرفة حمده .... لخرجوا من حدود الإنسانیة إلی حد البهیمة » (دعای اول صحیفه سجادیه). ستایش مخصوص خداوند است حتی در این زمینه که حمد و ستایش را به انسان آموخت و اگر حمد بر نعمتها را به بندگان نمی آموخت از مرز انسانیت خارج و داخل در مرز حیوانیت می بودند و دیگر با چهار پایان فرقی نمی داشتند!
واقعا اگر از امام سجاد(ع)، حمد خدا را به شیوه ایشان نمیشناختیم چه کسی این حمد زیبا را با این بلاغت به ما می آموخت ؟! کیست که مانند معصوم بالاترین حمد ممکن را در یک جمله به این موجزی و اختصار بیان کند حقا که اعجاز می باشد:
دعا برای احترامی فراموششده
یکی از ادعیه صحیفه که جنبه آموزشی و تربیتی نیز دارد دعا در حق والدین است که امروزه برای جوانان بسیار مهم است چرا که متأسفانه در اثر گسترش فرهنگ پلید غربی احترامات و آدابی که بین فرزندان و والدین باید باشد ضعیف و کمرنگ شده است!
«خدایا به من الهام نما که چه وظیفهای در مقابل پدر و مادرم دارم ... خدایا من را به گونهای قرار ده که نسبت به پدر و مادرم وقار و هیبتی در دل داشته باشم مانند وقار و هیبتی که انسانها در مقابل سلطان قهار دارند! ... نیکی به پدر و مادر را از خواب شیرین و نوشیدن شربت گوارا در هنگام تشنگی در نظرم زیباتر و گواراتر جلوه بده! تا اینکه خواسته آنها را بر خواسته خود و رضایت آنها را بر رضایت خود مقدم بدارم. خدایا آنها را بعد از نماز هنگام دعا از یاد من مبر بلکه یاد آنها را در هر لحظه از شب و روز در دلم زنده بدار» (دعای 24 صحیفه)
عاملترین مردم به این فرمایشات و ادعیه خود حضرت بودند چرا که در روایتی وارد شده که آن حضرت هیچ گاه با مادر خود بر سر یک سفره نمی نشستند تا مبادا دستشان به سوی غذایی رود که مادرشان آن لقمه را قصد داشتند که بردارند حتی تا این اندازه احترام والدین را رعایت میکردند...