علی اسدی، معاون اجرایی دفتر سلامت روان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه مبانی اسلام با گناه دانستن خود کشی نقش مهمی در کاهش این پدیده ناخوشایند در جوامع اسلامی داشته است، افزود: اعتقادات دینی نقش تعیین کنندهای در آرامش و سلامت روح و روان انسانها دارد.
وی افزود: براساس آمارهایی که وجود دارد در کشورهای مذهبی و به ویژه کشورهایی که خودکشی را به عنوان یک گناه کبیره تلقی میکنند، این برداشت وجود دارد که مرگ با خودکشی دوزخ را به همراه دارد لذا ترس از این گناه باعث می شود که گرایش به سمت خودکشی کاهش پیدا کند.
باور به گناه کبیره بودن، فاکتور مهمی در پیشگیری از خودکشی است
اسدی تأکید کرد: باور به گناه کبیره بودن خود فاکتور مهمی در پیشگیری ازخودکشی و تا حدی سلامت روان است که از اقدام به خودکشی پیشگیری می کند و آسیب روانی را کم کند.
وی با اشاره به نقش اعتقادات مذهبی در سلامت روانی انسان بیان کرد: از آنجایی که بیشتر تکیهگاههای روانی انسان عاطفی هستند و دین و اعتقادات دینی آن تکیهگاهها را تقویت میکند و از سوی دیگر وقتی این تکیهگاه آسیب ببیند افراد ممکن است دچار مخاطراتی شود و در نتیجه، گرایش به خودکشی بیشتر شود که از جمله دلیل ازدیاد آن در کشورهای غیر مذهبی نیز از دست دادن این تکیه گاهها است.
اعتقاد و سلامت روان ارتباط محکمی با هم دارند
معاون اجرایی دفتر سلامت روان وزارت بهداشت عنوان کرد: بین اعتقاد، امید، انگیزه و سلامت روان ارتباط محکمی وجود دارد به هر میزان که انسانها باور و اعتقادات عمیقتری داشته باشند و احساس بیهودگی، رخوت و ناامیدی در آنها پایین باشد به همان نسبت هم کمتر در مقابل تهدیداتی هستند که سلامت روان آنها را دچار مخاطره میکند؛ تهدید میشوند.
وی اعتقاد به زندگی پس از مرگ را موجب هدفمندی زندگی دانست و گفت: اینکه انسان باور کند که زندگی با مرگ تمام نمی شود و ادامه خواهد برای او امید و هدف به وجود میآورد و احساس میکند به جای محکمی وصل است این خود کمک میکند به اینکه مشکلات زندگی دنیوی را با امید به آرامش در جهان باقی پشت سر بگذارد لذا روح و روان او آرامش بیشتری دارد.
اسدی اضافه کرد: از سوی دیگر افرادی که اعتقاد دارند زندگی آنها در این دنیا خلاصه میشود پوچی و بیهوده بودن زندگی را بیشتر احساس کرده و با عدم تکیه گاه مواجه میشوند این افراد بیشتر در معرض خطرات و آسیب های روانی هستند.
اعتقاد به یاری دهنده دور شدن از رنجهای روانی را در پی دارد
وی یادآورشد: یکی از چیزهایی که در مواقع بحران و اثر آن بر سلامت روان محسوس است این است که در آن وضعیت فرد احساس کند که کسی به او کمک می کند این از نظر روانشناختی و فرهنگی به امیدواری ودر نتیجه دور شدن از رنجهای روحی و روانی منجر میشود.
این روانشناس خاطر نشان کرد: انسانها همیشه به دنبال یک مأمن امن روانی میگردند تا بتوانند بر ترسها؛ نگرانی ها و نامیدیهای خود غلبه کنند که به باور ما دین و اعتقادات دینی می تواند این مأمن الهی را به وجود آورد.