عباس امامجمعه، قاری بینالمللی کشورمان، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) که در سال 1368(1990 م) در مسابقات مالزی حضور داشته است در مورد شرایط این مسابقات و چگونگی کسب رتبه توسط خودش گفت: مسابقات قرآن مالزی به گونهای است که هرکسی که میخواهد اول شود باید یک سروگردن بالاتر از سایر رقبا باشد؛ چرا که تلاوتی که مساوی با سایر تلاوتها باشد نتیجهبخش نخواهد بود.
وی افزود: اگر قرائت شانه به شانه قاریان دیگر باشد هیچ فایدهای ندارد و باید به گونهای باشد که شاخص باشد و هیچ حرفی برای هیئت داوران باقی نگذارد، با همه این حرفها این را هم نمیتوان ملاک قرار داد و هر لحظه ممکن است نتیجه تغییر کند؛ چرا که آنها کار خودشان را انجام میدهند. داوری آنها با داوری مسابقات ایران و آیین نامه مسابقات کشورمان فرق میکند، هرچند که تلاوت قوی جای هیچ بحثی را باقی نخواهد گذاشت.
امامجمعه با بیان اینکه سال 1368 برای این مسابقات اعزام شد و سال 1369 برگشت، تصریح کرد: مسابقات آن سال که برابر با سال 1990 میلادی بود، اواخر اسفندماه آغاز و اوایل فروردینماه به پایان رسید، به همین خاطر همراه با خاطرات شیرینی برای من بود.
این قاری بینالمللی افزود: با توجه به اینکه همه رسانههای عمومی این کشور به انعکاس مسابقات و معرفی نفر اول رقابتها میپردازند. یکی از خاطرات جالبی که از آن مسابقات برای من رقم خورد این بود بعد از کسب رتبه از طرف سفارت ایران در مالزی دو بلیط قطار به من و استاد علی اکبر حنیفی که به عنوان داور حضور داشت، دادند تا به سنگاپور رفته و از آنجا دیدن کنیم. البته از نوع درجه پایین و یکی از جاهای نامناسب قطار بود.
وی افزود: زمانی که در محل استقرار خودم نشستم مأمور کنترل بلیط قطار، بلیط مرا که دید، شناخت و سؤال کرد که شما نفر اول مسابقات هستید؟ گفتم بله، بلافاصله دست من را گرفت و به یکی از بهترین کوپههای قطار که تمامی امکانات موجود را داشت برد و گفت جای یک قاری اینجاست، این حرکت برای من بسیار جالب بود.
امامجمعه در ادامه در پاسخ به این سؤال که از قبل پیشبینی کسب رتبه در این مسابقات را داشته است، یا خیر، عنوان کرد: به خاطر مسائل سیاسی و حرفهایی که از قبل در مورد مسابقات میزدند زیاد امیدی به کسب رتبه نداشتم، اما تلاوتی که انجام دادم سطح بالا بود و همه کارشناسان متفقالقول بر قوی بودن آن تأکید داشتد، زمانی که تلاوت خودم را با شرکت کنندگان دیگر مقایسه کردم متوجه تفاوت سطح شدم.
این قاری بینالمللی همچنین در مورد انعکاس رسانهای و بازتاب کسب رتبه توسط وی در این مسابقات اذعان کرد: انعکاس رسانهای مسابقات بسیار زیاد بود و کسب رتبه نماینده ایران در آن مسابقات بازتاب گستردهای داشت، پس از بازگشت از مسابقات در فرودگاه با تشریفات بسیار زیادی به استقبال آمدند و از پای هواپیما ما را به پاویون و بعد هم با اسکورت تا منزل بردند و در مسیر هم گوسفند قربانی کردند. بعد از آن هم نشریات و دیگر رسانهها گفتوگوهای زیادی را انجام دادند.
وی در پایان در مورد مهمترین آموخته خود از مسابقات مالزی، خاطرنشان کرد: چیزی که از این مسابقات یاد گفتم نظم اجرایی مسابقات بود، تشریفات مسابقات در سطح بسیار بالایی بود، به طوری که زمان قرائت، نوبت اجرا و همه چیز سر ساعت و به صورتی کاملاً منظم و دقیق صورت میگرفت. رفت و آمدها و راهنمای متسابقان و مراقبان و مترجمان همه در نهایت نظم اجرا میشد، نکته جالب این مسابقات این بود که به مترجم نفرات برتر مسابقات نیز جوایزی میدادند که در آن سال سفر به کشور متسابق جایزه مترجمها بود و خوشحالی مترجم ایرانی را در آن سال هیچ وقت فراموش نمیکنم که بسیار از من خوشحالتر بود.