بررسی مرابحه در اقتصاد اسلامی با نگرش ویژه به بانکداری

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در خلاصه این مقاله می‌خوانیم: سالیان متمادی است که قرارداد مرابحه در فقه شیعه مورد بررسی و استفاده بوده است؛ لکن به دلایل متعدد از جمله عدم شناخت درست از این نوع بیع، به‌رغم وجود ویژگی‌های منحصر به‌ فرد، در ایران و به طور خاص در صنعت بانکداری ایران، مغفول مانده است.

با ذکر این قرارداد در برنامه توسعه پنجم( ماده 98) روزنه‌های امید جهت توجه و استفاده بیشتر از این عقد، گشوده شده است؛ لکن هنوز آنطور که شایسته و مورد نیاز است این عقد مورد توجه و واکاوی قرار نگرفته که بنظر می‌آید پژوهش‌های علمی متعدد در این باب گامی مناسب و لازم باشد.

در این مقاله سعی می‌شود معرفی دقیق و مستندی از عقد مرابحه صورت بپذیرد و نقاط برجسته و کاربردی آن تبیین گردد؛ همچنین ابهامات مبنی بر غیرمشروع بودن این عقد برطرف گردد.

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: عقد مرابحه را می‌توان به صورت قراردادی بین فروشنده و خریدار تعریف کرد که در آن، فروشنده، کالای مشخصی را با ویژگی معین، از نظر شرع و قواعد کشوری که در آن معامله صورت می‌گیرد، به قیمت هزینه تمام شده به علاوه سود مورد توافق طرفین به خریدار می‌فروشد.

جهت دسترسی به متن کامل این مقاله به این لینک مراجعه فرمایید.