به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، کتابخانه ملی ایران در گنجینه خود قرآنهای نفیس و نادری را جای داده که نگاه هر بینندهای را به خود جلب میکند. در گزارشهای قبل به معرفی قرآن مرحوم زینالعابدین قزوینی، قرآن وصال شیرازی و قرآن به خط امسلمه پرداختیم و در این گزارش قرآن دیگری با عنوان «نغمه» معرفی میشود.
این قرآن توسط میرزا عبدالوهاب نغمه بروجردی، شاعر و خوشنویس قرن سیزدهم قمری حدود 150 سال پیش در قطع رقعی کتابت شده و تذهیب آن بر اساس مکتب شیراز انجام شده است.
کاتب این قرآن، برادرزاده ملا لطفعلی خاکی بروجردی، پدرش اهل بروجرد بود و از دیار خود به خراسان رفته و از آنجا به شیراز رفت و در همان جا تحصیل کرد. وی به وصال شیرازی که از فقها و عرفای آن روز بود، ارادت داشت.
عبدالوهاب خط نسخ و نستعلیق را به خوبی مینوشت. قرآنی که از این استاد به جای مانده است، قرآن مجید با ترجمه فارسی و به خط نسخ و نستعلیق است که در 359 برگ تحریر شده.
هر برگ این نسخه قرآن 24 سطر کامل دارد و مجدول و مذهّب است. شش صفحه اول این قرآن تماماً مرصع، ممتاز و تمام اوراق آن تا آخر مذهّب ممتاز است.
این قرآن دارای جلد هنری لاکی روغنی است که کار لطفعلی شیرازی است و اسلیمیهای ارزشمندی روی جلد آن به کار رفته است و این اوج هنر کتابآرایی ایرانی را به رخ میکشد، آنچه که هست اینکه ایرانیان در روزگاران قدیم پیشرو قرآننگاری بودهاند.
این نسخه نفیس و نادر که از نایابترین و بیهمتاترین آثار در دنیا به لحاظ زیبایی خط، جلد، آراستگی درون، تذهیب و ... به شمار میرود، به شماره 912 در مخزن ادارهکل کتابهای خطی و نادر کتابخانه ملی ایران ثبت و نگهداری میشود.
مخطوطات کتابخانه ملی یکی از ذخایر گرانبهای این مرز و بوم حاوی معارف بزرگان ما در موضوعات گوناگون همچون قرآن، فلسفه و عرفان، فقه و اصول، طب، ریاضی، نجوم، ادبیات و تاریخ به زبان فارسی و عربی است که تعدادی از آنها نسخههای نادر و نفیس و باارزش هستند.
تعدادی از نسخههای نفیس موجود همانند رسالات ملاصدرا، کتاب وافی و شرح اشارات و تنبیهات به خط مؤلف آنها و قرآنهایی به خط استادان نامی همچون عبدالوهاب نغمه، احمد نیریزی، زینالعابدین اصفهانی و خاندان وصال است.