این روزها فیلم سینمایی «محمد رسول الله(ص)» توانسته نظر افراد بسیاری را در اقصی نقاط جهان به سمت خود جلب کند، البته اکران بینالمللی این کار هنوز آغاز نشده، اما به هر حال در اکرانهای خصوصی، این فیلم برای هنرمندان یا سیاستمداران مختلفی به نمایش درآمده است. نکته جالب اینجاست که اکثر آنها از فیلم «محمد رسول الله(ص)» به نیکی یاد کردهاند که برای نمونه میتوان به اظهار نظر فرانسیس فورد کاپولا اشاره کنم که چند روز پیش بعد از تماشای فیلم لب به تحسین کار گشوده است.
در کنار تحسینهایی که از فیلم شده باید به برخی جریانات اعتراضی نیز اشاره کرد که هیچ نشانی از معیارهای حرفهای در آن وجود ندارد و هر آنچه در آن وجود دارد نشئت گرفته از غرضورزیهای سیاسی و فرقهای است. نمود بارز این مسئله را در سخنان مفتیهای عربستان و دانشگاه الازهر میتوان مشاهده کرد که طی چند وقت اخیر حملات بسیاری را نسبت به این فیلم سینمایی آغاز کردهاند.
این قبیل دشمنیها که با فیلم «محمد رسول الله(ص)» میشود در شرایطی است که درباره پیامبر تنها یک فیلم ساخته شده که آن فیلم نیز در زمان نمایش با اعتراضات این قبیل افراد مواجه شد. همین امر باعث شده که بعد از 40 سال که از ساخت فیلم «الرساله» میگذرد هنوز هیچ کس به خود این اجازه را نداده که، درباره حضرت رسول(ص) فیلمی بسازد. در این شرایط مجید مجیدی، کارگردان سینمای ایران قدم اول را برداشت تا کاری تولید شود که در آن زیباییهای اسلام ترسیم شود.
اما اینکه چرا مفتیهای عربستان و دانشگاه الازهر با فیلم «محمد رسول الله(ص)» دشمنی میکنند دلیلی واضح دارد؛ آن نیز اینکه آنچه آنها تا به امروز از اسلام میگفتند مغایر آن است که در فیلم میبینیم، آنها سعی کردند چهرهای خشن از اسلام توصیف کنند تا به این دلیل به منافع و اهداف وحشیانه خود دست یابند. اهدافی که نمونههایی از آن را در سوریه و عراق شاهد هستیم که به اسم اسلام داعشیان وحشیترین جنایات را انجام میدهند.
این فیلم نشان میدهد که پیامبر اکرم(ص)، پیامش سراسر با مهربانی و رأفت همراه است و اگر در طول رسالتشان جنگهایی نیز داشتند برای دفاع از اسلام و مسلمانان بوده است. ترس دیگر آنها این است که مسلمانان جهان به واسطه چنین فیلمهایی با بسیاری از حقایق تاریخ اسلام آشنا شوند و بدانند چه کسانی از جان خود گذشتند و یا اینکه امیرالمومنین در بستر پیامبر اسلام خوابید تا جان ایشان را نجات دهد و چه کسانی قبل از اسلام آوردن برای کشتن رسول الله شمشیر کشیدهاند.
البته مجیدی مجیدی در سخنان و اظهار نظرهای مختلف، بارها تاکید کردهاند که این فیلم در راستای وحدت مسلمانان تولید شده است، اما به هر حال روایت زندگی حضرت رسول به شکل منصفانه نشان میدهد که جایگاه هر کس در آن زمان تا چه حد بوده است. مطلب دیگری که باید به آن اشاره داشت این است که آنها همه جانبه حملههای خود را ادامه میدهند تا به نوعی سینمای ایران را از ساخت قسمت دوم و سوم کار مأیوس کنند، چون میدانند در دو قسمت آینده ممکن است موضوعاتی مطرح شود که اصلاً به صلاح آنها نباشد.
این اعتراضات هم هیچ ربطی به اهل تسنن ندارد، چون، در نمایش فیلمی که مجیدی برای بزرگان اهل تسنن انجام داده، تمامی آنها از این فیلم به نیکی یاد کردهاند. در انتهای این مطلب باید به یاد داشت که سینمای ایران این روزها به شدت نیازمند چنین فیلمهایی است؛ کارهایی که هم به لحاظ سینمایی جزء مفاخر محسوب میشود هم پیامشان قادر است برای ما تبعات بسیار مثبتی به همراه داشته باشد.
در انتها باید گفت استقبالی که از فیلم دیده شده نشان میدهد که سینمای ایران تا چه حد پذیرای این گونه آثار است و برخی ادعاها مبنی بر این که فیلمهای تاریخی و دینی تماشاگر لازم را ندارند پوچ و بیاساس است، البته به شرطی که تولید این دست آثار به خبرگانی چون مجید مجیدی سپرده شود.