محمد رسائلی، برگزیده کارگردانی دهمین جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در این دوره از جشنواره جهشهای خوبی از نقطه نظر کمی و کیفی آثار را شاهد بودیم، اما همچنان بجنورد به عنوان میزبان جشنواره «تئاتر رضوی» از کمبود امکانات و زیرساختهای فرهنگی و هنری برای آنکه در خدمت اجراهای خوب نمایشهای خود باشد رنج میبرد.
وی ادامه داد: در اجرای بعضی از نمایشهای جشنواره ضعف در تجهیزات سالنهای نمایشی و فقدان ابزار فنی مورد نیاز موجب شد که اثر نمایشی نتواند آن گونه که انتظار میرود و حتی مورد توقع گروه اجرایی بود در روی صحنه خودنمایی کرده و قابلیتهای خود را به منصه ظهور رساند.
حرکت به سوی کمال و رفع موانع موجود بر سر راه هنر تئاتر بسیار کند است
رسائلی تصریح کرد: گروههای شرکتکننده در این جشنواره که دغدغه پرداختن به نمایش دینی دارند همواره این انتظار را دارند که جشنواره در هر نوبت برگزاری خود نسبت به ادوار گذشته بتواند شرایط مناسبتری را از نظر تأمین تجهیزات مورد نیاز برای اجراهای نمایشی فراهم آورد، اما باید اذعان کنم که این حرکت به سوی کمال و تجهیز امکانات فنی بسیار کند پیش میرود و نیازمند آن است که مسئولان حمایت بیشتری از این جشنواره به عمل آورند.
وی که با کارگردانی نمایش «آش با طعم زهر» عنوان دوم کارگردانی دهمین جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» را از آن خود کرد افزود: استقبال خوبی از سوی مسئولان حتی مسئولان عالیرتبه استانی و سیاسی از این جشنواره صورت گرفت که این مواجهه مستقیم جای بسی خوشنودی دارد که آنها نیز دغدغه کار فرهنگی را دارند و شاید فتح بابی شود تا از آنجا که در جریان مستقیم کمبودها قرار گرفتهاند به فکر برطرف ساختن آنها باشند.
مسئولان، دلسوز سرنوشت نمایشهای برگزیده پس از اختتامیه باشند
این کارگردان تئاتر تأکید کرد: البته نباید از این موضوع غفلت کرد که ترتیب اثر دادن مسئولان به منظور رفع موانع فرهنگی نیازمند آن است که مسئولان رویدادها و جشنوارههای فرهنگی و هنری معرفی مناسبی از آثار شاخص ارائه شده داشته باشند و شخصاً دلسوز سرنوشت نمایشهای برگزیده جشنواره پس از اختتامیه آن باشند و به مفاد مندرج در فراخوانی که خود آن را تنظیم کردهاند باشند که در مورد «تئاتر رضوی» باید بگویم این بحث با برخی اهمالات مدیریتی همراه است.
رسائلی گفت: در مورد نمایش خودم صحبت میکنم که براساس فراخوان باید آثار برگزیده مورد حمایت برای اجرای عموم قرار گیرند، اما در عمل شاهد هستیم که این امر اصلاً صورت نمیگیرد و یا به تعویق انداخته میشود در صورتی که برای مواجهه با مسئولان و واقف شدن آنها به مشکلات تئاتری نیازمند عرضاندام درست و منطقی هستیم.
وی در پایان اظهار کرد: سرنوشت «آش با طعم زهر» مشخص نیست و با وجود آنکه به اتفاق یک نمایش دیگر به دبیرخانه جشنواره «تئاتر فجر» معرفی شدهاند، اما حمایتی از آنها برای اجرای عموم صورت نمیگیرد؛ حال آنکه یکی از دستورات آئیننامهای تئاتر فجر آن است که نمایش حاضر در آن پیشتر باید اجرای عموم داشته باشد و با این تفاصیل گمان میکنم که شخصاً باید بری اجرای عموم این نمایش حداقل در شهرستان دست به کار شوم.