تفرقه و اختلاف را به دست خود به فرجام «برجام» تبدیل نکنیم

در طول مذاکرات هسته‌ای مهم‌ترین توصیه به اشخاص و جریان‌های سیاسی اهمیت توجه به حفظ وحدت و انسجام جامعه در این موضوع بوده است. به گونه‌ای که می‌توان گفت یکی از خطوط قرمز نظام و رهبری در مورد مباحث حول و حوش پرونده هسته‌ای در داخل کشور ضربه نخوردن به اتحاد ملی بوده است.

رهبر معظم انقلاب در همین راستا در سخنرانی 27 تیرماه در جمع مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی نیز فرمودند: «ملّت ایران باید متّحد باشد. از این قضایای هسته‌ای و غیر هسته‌ای و مانند اینها، دودستگی درست نشود که هر دسته یک‌جور بگویند -بالاخره یک کاری است دارد انجام می‌گیرد، مسئولینی دارد، دنبال می‌کنند؛ ان‌شاءالله آنچه منافع ملّی است تشخیص بدهند و دنبال آن باشند- بین مردم نباید دودستگی به‌وجود بیاید. دشمن این را می‌خواهد».

از سوی دیگر ایشان در سخنرانی 4 شهریور در دیدار رئیس جمهور و هیئت دولت فرمودند: «...یکی هم حفظ این یکپارچگی‌ای که خوشبختانه در مردم وجود دارد. وقتی می‌گوییم یکپارچگی، فوراً نباید به ذهن بیاید که حالا همه‌ افراد جامعه مثلاً مثل برادر با هم صمیمی‌اند؛ نه، حرکت حرکت عمومی است. فرض کنید در راه‌پیمایی بیست‌ودوّم بهمن، وقتی شما نگاه می‌کنید، همه دارند به یک طرف حرکت می‌کنند؛ آیا اینها همه مثل هم هستند؟ همه از یک جناحند؟ همه از یک گروهند؟ نه، ولی جهت یکی است؛ این جهت‌گیری واحد را بایستی ما قدر بدانیم و پاس بداریم و به آن بایستی اهمّیّت بدهیم. حاشیه‌سازی نباید بشود؛ بعضی از حاشیه‌سازی‌ها تشتّت‌آور است؛ یعنی همین وحدت جهت‌گیری را به هم میزند؛ مراقب این معنا باشیم».  

بررسی «برجام» و توجه به وحدت ملی

با کنار هم قرار دادن این دو سخن در کنار هشدارهای چندباره ایشان به استراتژی نفوذ و اختلاف دشمن پس از برجام می‌توان به این نتیجه رسید که در شرایط فعلی مسئولان، نهادها و جریان‌های سیاسی به شدت باید از ایجاد تفرقه و اختلاف در جامعه با اظهارات حاشیه‌ای و غیرتخصصی پرهیز کنند.

متأسفانه به نظر می‌رسد این روزها مسئله بررسی «برجام» در کمیسیون ویژه مجلس دچار چنین حاشیه‌هایی شده است و صحبت‌های رد و بدل شده طرفین پا را از مباحث تخصص و فنی برای بررسی این متن فراتر نهاده و با نگاهی به رسانه‌‌های مختلف و تیترهای خاص جریانی و جناحی می‌توان تا حد زیادی سیاسی شدن بررسی برجام به جای نگاه ملی به این مسئله را مشاهده کرد.

ادامه این روند بی‌شک بررسی برجام را در مجلس پرهزینه خواهد ساخت و از مطالعه و تحلیل تخصصی و کارشناسی، که هدف اصلی از تشکیل این کمیسیون بوده است، دور خواهد کرد. از طرفی انعکاس این مباحث در جامعه جز یأس و دلسردی برای مردم نتیجه دیگری ندارد زیرا مردم به دنبال این هستند که موضوع هسته‌ای براساس توجه به مصالح و حقوق ملی مورد مداقه قرار گیرد و از ورود انگیزه‌های سیاسی و جناحی به آن بیزارند.

به نظر می‌رسد مجلس و دولت در ادامه بررسی برجام نیازمند برقراری تعامل بهتری هستند  و باید از اظهارات حاشیه‌ای، به دور از احترام و کنایه‌های سیاسی که تنها به درد قدرت‌نمایی‌ در موسم انتخابات می‌خورد پرهیز کنند. اگر بدانیم و به این مسئله باور داشته باشیم که غرب به بهانه گسترش روابط سیاسی و اقتصادی برنامه نفوذ و اختلاف را در این دوران با جدیت بیشتری دنبال خواهد کرد پس خود نباید به دست خود فرجام برجام را به جای افزایش همدلی و وحدت به گسترش تفرقه و اختلاف تبدیل کنیم.

مهدی مخبری