زندگی آیت‌الله بهجت مصداق آیه «مَن کَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ» بود

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، همایش عبد صالح، روز گذشته 30 شهریورماه با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی‌اکبر ابوترابی، نائب رییس مجلس شورای اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین علی بهجت و حجت‌الاسلام و المسلمین محمد روحی، استاد دانشگاه تربیت مدرس در پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی جهاد دانشگاهی برگزار شد.
در ابتدای این همایش، حجت‌الاسلام ابوترابی ضمن تشکر از دست‌اندرکاران پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، گفت: زندگی ایشان مصداق آیه «...فَمَن کَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا: پس هر کس به لقاى پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد بود» (کهف، 110) بود.

زندگی آیت‌الله بهجت مصداق یک آیه قرآن بود
وی ادامه داد: انسان هرچه دراین عالم به دست می‌آورد، محصول عمل اوست که اراده و اختیار او منشا این محصولات است. تفکر نیز خود عمل است و معصیت خداوند تنها عمل نیست و فکر را نیز شامل می‌شود. زندگی آقای بهجت نیز محصول تلاش‌های ایشان بود.
ابوترابی افزود: اگر عمل ما صالح باشد، به مقصد می‌رسیم، در غیر این صورت از مقصد نهایی دور خواهیم شد. حضرت بهجت از دوران نوجوانی و قبل از بلوغشان عمل صالح داشتند و همین مقدمه رسیدن ایشان به مقام‌های بالای عرفانی بود.

نائب رییس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تشخیص بهترین عمل کار ساده‌ای نیست، گفت: تفاوت انسان‌ها به تشخیص و انجام بهترین عمل است و ایشان از هدایت الهی برخوردار بودند که در هر موقعی بهرین عمل را بشناسند و انجام بدهند.
وی ادامه داد: نماز و عبادت تاثیر بسیار زیادی بر ایشان می‌گذاشت و یک بار فرمودند انسان باید هر روز فکر کند و وظیفه امروزش را دریابد و بر اساس آن عمل کند و نباید بر اساس عادت عمل کند.
ابوترابی تصریح کرد: ایشان ماموریت قطعی برای ورود به حوزه داشتند. تشخیص راه صحیح باعث می‌شد که از بسیاری اعمال شخصی بپرهیزند و به اعمال عبادی معطوف شوند.
وی ادامه داد: پسرشان بسیار به ایشان اصرار داشتند تا مصاحبه‌ای با ایشان انجام شود که یک بار گفته‌ بودند بکشید مرا بکشید مرا آن وقت هرکاری دوست‌ دارید بکنید. ایشان مراقه بالایی داشتند که باعث می‌شد تنها به دنبال عمل صالح باشند.
وی با بیان اینکه مراقبه ایشان بسیار زیاد بود گفت: یک بار در کلاس درس گفتند انسان حاضر است هر چه دارد در برابر یک قول قطعی بدهد که هنگام مرگ بی‌ایمان از دنیا نرود و تار باریکی از ایمان داشته باشد و آیت‌الله بهاءالدینی می‌گفتند در زمان ما بعد از حضرت عصر (ارواحنا فداه) ایشان داراترین فرد بود.

مسیر عرفان را تا نهایت با مرحوم قاضی پیمودند
در ادامه این نشست حجت‌الاسلام علی بهجت به سخنرانی پرداخت. وی گفت: ایشان عادت داشتند و برای مدت‌های طولانی می‌ایستادند یک روز طلبه جوانی در مشهد از ایشان علت را پرسیدند که ایشان اول جواب نداند، اما پس از مدتی طلبه جوان را فراخواندند و گفتند درمان در دوایی به نام ع، ش، ق است.
بهجت ادامه داد: ذکر برای ایشان اهمیت زیادی داشت و آیات زیادی در این خصوص هم وجود دارد که مردان خدا در همه احوال مشغول ذکر خدا هستند.
وی ادامه داد: ذکر تمام وقت آقا را پر می‌کرد و لحظه‌ای را از دست نمی‌داد. امروزه تصور می‌شود که ارزش انسان به میزان علم و آگاهی است در حالی که انسان باید در مسیر الهی باشد.
فرزند آیت‌الله بهجت ادامه داد: انسان امروز علم زیادی دارد اما علم امروز تنها معطوف به دنیاست، در حالی که بزرگ‌ترین دانشمندان جهان وقتی می‌میرند همه چیز را با خود به خاک می‌برند.
وی ادامه داد: ما برای این به دنیا آفریده نشده‌ایم و نمی‌دانیم از کجا آمده و به کجا می‌رویم، اگر دانشمندان امروز چیزی از مبدا و معاد نفهمند چییز کسب نکرده‌اند و همه دانششان زودگذر است و به درد انسان نخواهد خورد. انسان الهی می‌داند این همه عوالم است که برای انسان آفریده شده است و نه انسان برای عوالم. انسان روح الله است.
وی ادامه داد: آیت‌الله بهجت شاگرد استاد قاضی بودند، اما ایشان وی را انتخاب نکرده بودند، بلکه در بخش از زندگی توسط برادر علامه طباطبایی با ایشان آشنا شده بودند. ایشان تنها کسی است که مسیر عرفان را تا نهایت با مرحوم قاضی طی کرده بودند و رابطه ایشان با استاد رابطه‌ای ذهنی بود، برای مثال ایشان هیچ‌گاه سوالی از استاد نپرسید اما استاد به همه سوالات ایشان جواب داده بودند.
فرزند آیت‌الله بهجت ادامه داد: ایشان در عرفان معتقد بودند که انسان اگر به آگاهی قطعی خود عمل کند، خداوند به اندازه‌ای که وی مستحق آن است وی را به کمال می‌رساند.

تمرکز بالای آیت‌الله بهجت
در پایان حجت‌الاسلام روحی با بیان اینکه ایشان تمرکزی زیادی داشتند، گفت: در کتاب‌های عرفان عملی از منظوم گرفته تا منصور تمرکز یکی از اصلی‌ترین شاخصه‌هایی است که می‌توان عارفان واقعی را شناخت.
روحی ادامه داد: تمرکز آیت‌الله بهجت به قدری بود که اسیر آداب و رسوم مرسوم علما نبودند و از هیچ تشریفاتی استفاده نمی‌کردند.

گزارش از میثم قهوه‌چیان