قرآن، مددجو را شفا داد/ او با زبان، قرآن را ورق می‌زد + فیلم

پنج سال از کلاس‌های آموزش قرآن آسایشگاه خیریه کهریزک می‌گذرد و تأثیر قرآن در زندگی مددجویان این آسایشگاه قابل توجه است. به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به ایکنا، فاطمه همتی، مسئول امور فرهنگی آسایشگاه کهریزک در مورد کلاس‌های قرآن این آسایشگاه گفت: این مکان از سال 1389 فعالیتش شروع شده است، در ماه رمضان ما هر روز ختم قرآن داریم که یک جزء توسط خود مددجویان و استاد قرآن این عزیزان خوانده می‌شود ولی کلاس قرآن را با چندین معلم که به صورت نیکوکاری می‌آیند انجام دادیم، حتی کسانی که در بخش‌های غیر قابل انتقال هستند خیلی دوست دارند که قرآن یاد بگیرند. ما نیکوکارانی داریم که حتی اگر بشود یک خط نیز به مددجو یاد بدهند به بخش‌ها می‌روند، هدف اصلی این کار هم یادگیری است و هم اینکه کاری بکنیم این عزیزان از روی تخت بلند شوند و حرکتی داشته باشند. خوشبختانه استادهایی که داریم توانستند با احادیثی که از پیامبر اکرم و ائمه اطهار (ع) عنوان می‌کنند، مددجو را به این باور برسانند که با خواندن قرآن و تلاوت آن به آن آرامش قلبی می‌رسند و ما خدا را شکر این را در وجود تک‌تک مددجویان دیده‌ایم.

نابینای ما مقام آورده است

همتی خاطرنشان کرد: گروهی به نام همیاران فرهنگی اینجا داریم. ریاست این گروه با بزرگواری به نام سرکار خانم بقایی گوهر است، او معلم قرآن آموزش پرورش بود که الان بازنشسته است. از همان اول نیز اینکار پایه‌گذاری‌اش با فکر او بود، ما نیز شروع به کار کردن کردیم و به کمک وی و استادهایی که دوست دارند در راه قرآن برای مددجویان قدمی بردارند، یاعلی گفتیم و اینکار انجام شد. خانم بقایی گوهر مدیر آسایشگاه است، بعد از مدتی که آمد آسایشگاه را ببیند، اینجا یک کتابخانه کوچکی بود که مقداری کتاب در آن بود که مددجویان یا خود پرسنل می‌آمدند می‌گرفتند و یک معلول نیز کارهای اینجا را انجام می‌داد. وقتی خانم بقایی گوهر آمد خیلی تحت تأثیر قرار گرفت و گفت این فضا باید بزرگتر شود و در کنار کتابخانه یک فضای آموزشی افتتاح شود که یکی از آموزش‌های آن، آموزش قرآن است که ما به آن خیلی اهمیت می‌دهیم. من واقعاً دلم میخواهد همه مددجویان ساعت به ساعتشان را ما فقط برای آموزش قرآن داشته باشند. چون آنچه خودم از قرآن می‌بینم را دلم می‌خواهد همه داشته باشند.

وی افزود: آنقدر آموزش و یادگیری در کلاس‌های قرآن خوب بوده است که خوشبختانه در تمام مسابقاتی که از سازمان‌های مختلف دعوتمان می‌کنند شرکت می‌کنیم و به مقام‌های بالایی نیز دست پیدا کرده‌ایم. حتی نابینای ما مقام حفظ قرآن دارد و خدا را شکر مقام آورده است و می‌خواهیم حتماً کسانی که می‌توانند قرآن را کامل حفظ کنند، به صورت ترتیل نیز بتوانند بخوانند و این‌ها واقعاً جا دارد که به آن مراحل برسند و ان شاء الله خدا یاریمان کند.

مسئول امور فرهنگی آسایشگاه کهریزک اظهار کرد: از معلم تا کتاب‌های قرآن همه به صورت نیکوکاری است و توسط مردم انجام می‌شود، ما کتاب به صورت بریل خیلی کم داشتیم اما الان برایمان تهیه کردند تا نابینایان نیز بتوانند قرآن را بخوانند، ما کسانی را داریم که قدرت تکلمشان خیلی کم است ولی همین آدم در مسابقه شرکت کرده است و معلمش که مدت‌هاست با او کار می‌کند دقیقاً می‌داند که کدام سوره و کدام آیه را می‌خواند و در آن مسابقه همان آدم الان جایزه گرفته و بسیار مورد تشویق قرار گرفته است. من به شخصه اعلام می‌کنم عزیزانی که در قسمت ناشنوایان یا نابینایان می‌توانند برای آموزش قرآن مددجویان به ما کمک کنند ما اینجا به دیده منت می‌بینیم و تقاضا می‌کنیم که ما را یاری کنند.

او با زبان ورق میزند

وی در ادامه تصریح کرد: من که به ظاهر سالم هستم وقتی قرآن می‌خوانم آرامش دارم، بعدش احساس می‌کنم که راحت‌تر می‌توانم نفس بکشم احساس می‌کنم، با طرف مقابلم حتی بچه‌ام هرچقدر هم که خسته باشم می‌توانم راحت‌تر ارتباط برقرار کنم، به نظر من وقتی مددجو با وضعیتی که از زندگی ناامید است، وقتی او را اینجا می‌آوریم یا مربی را بالای سرش می‌بریم که بنشیند قرآن بخواند مطمئناً احساس آرامش در او نیز به وجود خواهد آمد و وقتی می‌بیند که مردم به او اهمیت می‌دهند و می‌خواهند یک چیزی به او قرآن یاد دهند، مسلماً آرامش‌بخشی است و لذت خواهد برد زیرا قرآن بزرگترین خاصیتی که دارد همین آرامش و لذتش است. مخصوصاً وقتی می‌خوانی بعد معنی را می‌خوانی و متوجه می‌شوی که خدا چه می‌خواهد و چه می‌گوید.

وی بیان کرد: اینکه گروهی استادشان با خوش و بش و احوال‌پرسی شروع می‌کند و این‌ها اول که می‌آیند حالت افسردگی دارند اما بعد از ساعتی وقتی این‌ها را می‌بینید خدا را گواه می‌گیرم صورت‌هایشان خیلی بشاش و شاداب است و با اینکه ساعتشان تمام شده است اما حاضر نیستند از کلاس خارج شوند و گروه بعدی بیاید، حتی نفراتی هستند که حاضر نیستند به کلاس بعدی بروند و اجازه می‌گیرند که در کلاس بمانند، اینکه آنقدر طلبه قرآن هستند این واقعاً برای من و همه همکارانم لذت‌بخش است، همچنین این صحنه برای همه معلمانی که می‌بینند مددجو حاضر نیست از کلاس بیرون برود تا چیز بیشتری یاد بگیرد لذت‌بخش است.

این مسئول خیریه افزود: کلاس‌های اینجا دسته‌بندی شده است؛ کسانی که تازه وارد هستند، کسانی که مقداری پیشرفت کردند و کسانی که کاملاً پیشرفت کردند، مثلاً در همین مجلس نابینایی هست که یک جزء کامل حفظ می‌کند، صبح معلمش می‌آید که یک حزب را کامل حفظ کند و اینجا می‌خواند، یا دختر خانم مددجویی می‌بینی که پایش توان ندارد راه برود، دستش توان ندارد ورق بزند، او با زبان ورق می‌زند، معلمش می‌آید با او کار می‌کند که فقط یک حزب را امروز بخواند و چقدر دیدن این صحنه لذت دارد که آن بدن ناتوان می‌گوید مرا روی ویلچر بگذار و آنجا ببر تا با من قرآن کار کنند، اینکه او آنقدر طلبه است ما سعی می‌کنیم تمام توانمان را بگذاریم فقط برای اینکه خواسته او را برآورده کنیم، مددجویانی اینجا بودند که در اثر قرآن خواندن با وجود اینکه احتمالاً ذهنشان کشش نداشته است ولی در کلاس قرآن چندین بار شرکت کرده‌اند، یا در بخش، معجزه‌ای را می‌بینید که می‌تواند دو قدم پایش را بگذارد و راه برود، کسی که روی ویلچر بوده است الان پشت ویلچر را می‌گیرد و می‌رود. اعجاز قرآن خیلی زیاد است و واقعاً آدم نمی‌داند چه بگوید، من فقط می‌توانم بگویم خدا را شکر که توانستیم این امکانات را هرچند که ناچیز است برای این عزیزان فراهم کنیم تا یک مقداری بتوانیم دلشان را شاد کنیم و آن حال و هوای روحیشان را عوض کنیم.

وی در پایان اظهار کرد: یکسری واقعاً وضعیت زندگیشان خیلی مشکل است و نگهداری یک معلول در خانه‌ای که امکانات کمی دارد خیلی سخت است وگرنه من فکر می‌کنم اگر آن امکانات را داشته باشند چه بسا که عزیزشان را ببرند ولی آن کسانی که من می‌شناسم واقعاً وضعیت خانوادگیشان خوب نیست. من خودم به شخصه آرزوی قرآنی‌ام این است که اولاً تمام جوانان این مملکت توسط قرآن به راه راست هدایت شوند و دوماً قرآن آنقدر کمکم کند تا آن زمانی که جان و توان دارم به این مرکز خدمت کنم و به آسایشگاه کهریزک سر بزنند. مردم بیایند از نزدیک ببینند که اینجا چه کارهایی انجام می‌شود و تا چه حد پیش رفته است و ببینند برای مددجو چه کار می‌توانند بکنند، هرکاری از دستشان بر می‌آید انجام دهند، این‌ها دخترها، پسرها، پدرها و مادرهای همه ما هستند، خدمت به هرکدام از این عزیزان یک دنیا ثواب دارد.

حفظ می‌کنم که توشه‌ای برای آخرتم شود

فریبا عزتپور یکی از مددجویان آسایشگاه خیریه کهریزک گفت: من حافظ سه جزء قرآن کریم هستم و الان حدود هفت سال است که در آسایشگاه زندگی می‌کنم، هرسال همه روزهای ماه رمضان را در کلاس‌های قرآن شرکت می‌کنم، آنچه باعث جذب من به قرآن شده است وجود خود خدا در قرآنست، همان کسی که قرآن را آفرید، من قرآن را خیلی دوست دارم و وقتی تلاوتش می‌کنم به من آرامش خاصی می‌دهد، همه آیات قرآن دلنشین است ولی من ابتدای جزء دوم سوره بقره را خیلی تلاوت می‌کنم و در بین قراء از استاد منشاوی تقلید می‌کنم.

وی همچنین افزود: اولین باری که صوت قرآن را شنیدم در خانه بودم و صوت استاد پرهیزگار را شنیدم و نمی‌دانستم شخصی به نام منشاوی نیز هست. من از خدا برای مملکتم صلح و آرامش می‌خواهم، برای دوستان و اطرافیانم به خصوص مسئولین این مکان سلامتی و تندرستی می‌خواهم. من قرار است ان شاء الله در آینده نزدیک اگر خدا قبول کند تمام قرآن را حفظ کنم و ماه رمضان آینده همه سوره‌ها را از حفظ ختم کنم، حفظ می‌کنم که توشه‌ای برای آخرتم شود، ما فکر می‌کنیم راحت به بهشت می‌رویم اما انسان با خواستنش نیز می‌تواند گناه کند و اعتقاد من این است که ما آدم‌ها همانطور که وقتی خانه کسی می‌رویم چیزی به عنوان چشم‌روشنی می‌بریم، برای خدایمان نیز باید همین کار را بکنیم و چیزی ببریم تا دست خالی نزد خدا نرویم. وقتی دلم می‌گیرد خیلی ساده با خدا صحبت می‌کنم، با اینکه می‌دانم خدا به من چشم و پا نداده است اما می‌دانم خیلی چیزها نیز داده است، با همه این سختی‌ها اما همیشه سعی می‌کنم به زندگی لبخند بزنم چون زندگی را دوست دارم.

ادامه دارد...

شهریار شریعت