نیازمند اجباری کردن حفظ قرآن در مدارس ابتدایی هستیم + فیلم

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به ایکنا، امیر آقایی، حافظ بین‌المللی قرآن کریم در گفت‌و‌گو با کانون خبرگزاری نبأ ضمن اشاره به اعزام‌های قاریان به خارج از کشور و تأثیرات دیپلماسی قرآنی در حیطه فعالیت‌های قاریان و حافظان عنوان کرد: این اعزام‌ها را که می‌توان اصطلاح دیپلماسی قرآنی نیز برای آن برگزید مطمئناً بی‌تأثیر نیست و آن تبلیغ‌ها و سیاست‌هایی را که کشور ما اتخاذ کرده است می‌توان در غالب این اعزام‌ها، تا حدودی اعمال کرد.

استاد فاطمیان در آفریقا، آیات را به انگلیسی ترجمه می‌کردند

وی افزود: البته غالباً اعزام‌هایی که صورت می‌گیرد برای رایزنی‌های فرهنگی از سوی سفارت جمهوری اسلامی ایران است، زیرا گاهی در برنامه‌هایی که در آن کشورها جنبه عمومی دارند و قاریان ما تمایل دارند در آن کشور اجرای برنامه داشته باشند به دلیل سیاست‌هایی که در آن کشورها وجود دارد که نمی‌گذارند ایرانی‌ها و خصوصاً شیعیان توانایی و قابلیت‌های خود را بروز دهند، نیاز به رایزنی‌های فرهنگی در این رابطه داریم.

این حافظ قرآن کریم عنوان کرد: البته تا این حد نیز قابل قبول است اما بهتر آن است که با یک برنامه‌ریزی هدفمندتر این رایزنی‌ها صورت گیرد؛ زیرا ما در جایگاهی نیستیم که از بروز مشکلات  پنهان مطلع باشیم، در این رابطه نمی‌توانم برخی از مسائل را بازگو کنم و شاید بنده بخواهم که فلان کار صورت گیرد اما به دلایل مختلف امکان این کار نیست؛ اگر با یک برنامه‌ریزی بهتر و گسترده‌تر این فعالیت‌ها دنبال شود مطمئناً اثر آن بیشتر خواهد بود کما اینکه هم‌اکنون نیز بی‌اثر نیست.

وی با بیان اینکه افرادی که به عنوان حافظ اعزام می‌شوند حتی‌المقدور باید حافظان مسلط به معنا، ترجمه و تفسیر قرآن باشند، افزود: آنها باید تا حدودی بتوانند با مردم به زبان عربی گفت‌و‌گو کنند، به‌خاطر می‌آورم استاد فاطمیان که به زبان انگلیسی مسلط بودند آن زمان که در آفریقا برنامه اجرا می‌کردند آیات از سوی ایشان به زبان انگلیسی ترجمه می‌شد و یا شماره آیات را به زبان انگلیسی بیان می‌کردند.

لزومی ندارد به بحث اختلاف قرائت دامن زده شود

آقایی ادامه داد: رویکرد استاد فاطمیان در این رابطه برای مردم، بسیار جذاب بود زیرا جنبه تبلیغاتی برای آنان مؤثر است، بنابراین اگر این مؤلفه‌ها رعایت شود؛ یعنی تسلط کامل یک قاری که دارای طنین دلنشین و زیبایی است به آشنایی اجمالی وی با تفسیر، معنا و مفهوم قرآن منتهی شود و در کنار آن به دانستن زبان انگلیسی یا عربی تا حد قابل‌ قبولی اهتمام ورزد، یقیناً در این رابطه موفق‌تر خواهد بود زیرا تمامی موارد ذکر شده مؤلفه‌هایی هستند که می‌تواند برای مبلغین ما، کارساز باشند.

وی ضمن اشاره به دیدگاه‌های متفاوت اساتید در رابطه با اختلافات قرائت گفت: لزومی ندارد به این بحث‌ها دامن زده شود زیرا اختلاف قرائت یک کار تخصصی است که برای عموم مردم جذاب و در خور تأمل نیست و ممکن است که حتی برداشت‌های غیر صحیحی نیز از این قضیه شود، از این‌رو کار، تخصصی است و تبلیغات ما، تبلیغات عمومی هستند؛ بنابراین ضرورتی ندارد که در این حیطه سخن‌ها گفته شود.

حافظ بین‌المللی قران کریم عنوان کرد: البته برای اعزام قاریان ما به برخی از کشورها همانند تونس، سودان، لیبی و الجزایر نیازمند آن هستیم که قاریان و حافظانی را که مسلط به آن قرائت‌های هفت‌گانه هستند بفرستیم، اما عمومیت این‌ مسئله که یک قاری یا حافظ، الزاماً اختلاف قرائت بداند ضروری نیست.

ترغیب مردم به حفظ قرآن به سادگی رخ نمی‌دهد

وی در رابطه با نحوه ارزیابی قاریان و حافظان کشور اظهار کرد: حافظان و قاریان، هر دو مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و قاریان ما سطح‌بندی می‌شوند به گونه‌ای که آزمونی هر ساله از آنها گرفته می‌شود که براساس آن درجه‌بندی می‌شوند، برای حافظان نیز از سال 86-85 چنین مصوبه‌ای از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی اجرا شد.

آقایی تصریح کرد: فردی که به رتبه‌ بین‌المللی دست می‌یابد این رتبه می‌تواند برای شخص، جایگاه و شهرتی را ایجاد کند و شاید بدون ارزیابی قرار گرفتن، در سطح جامعه مورد قبول واقع شود؛ چنین مشلکی وجود دارد اما در نهایت ارزیابی در سطح کشور صورت می‌گیرد.

وی با بیان اینکه قرائت بیشتر از حفظ مورد توجه قرار می گیرد، افزود: بروز چنین رویکردی، با توجه به سیاست ملی نظام یک ضعف است و بر طبق فرمایشات مقام معظم رهبری در رابطه با تربیت ده میلیون حافظ و راهکارهای مختلفی که در راستای تحقق این امر اندیشیده شده است نیازمند آن هستیم تا این برنامه‌ها را گسترش دهیم و به منویات مقام معظم رهبری دست یابیم، اما ترغیب مردم به حفظ قرآن به سادگی رخ نمی‌دهد زیرا حفظ قرآن کاری بس دشوار است، البته این گفته بنده به این معنا نیست که عمل قرائت سخت نباشد اما کار حفظ قرآن به مراتب سخت‌تر است؛ یعنی آن زمان که شما بخواهید حافظ قرآن شوید، نه تنها به امر حفظ باید اهتمام بورزید بلکه تا آخر عمر باید با آن مأنوس باشید تا محفوظاتتان از یادتان نرود که البته این نیز توفیقی است.

نیازمند اجباری کردن روند حفظ قرآن در ابتدای کار هستیم

این حافظ بین‌المللی قرآن کریم در ادامه سخنانش افزود: یک قاری قرآن، آن زمان که وارد این فضا شود روزی 10 یا 15 دقیقه نیز که بخواند همچنان قاری است، اما حفظ قرآن به این منوال نیست و به‌ سبب سختی‌هایی که در این حیطه وجود دارد استقبال‌کننده‌اش محدود است، البته تمایل بیشتر افراد به امر قرائت، طبیعی است زیرا انسان‌ها غالباً به دنبال کار سخت نمی‌روند.

وی تصریح کرد: اگر بخواهیم استقبال مردم را در رابطه با حفظ قرآن افزایش دهیم و اگر تصمیم بگیریم که منویات مقام معظم رهبری را اجرا کنیم و ده میلیون حافظ پرورش دهیم نیازمند عزم ملی در این حیطه هستیم که به نحو اجباری باید از سوی آموزش و پرورش آغاز شود.

حفظ قرآن باید مقدمه ثبت نام پایه بالاتر در مدارس شود

آقایی ضمن اشاره به اجباری کردن روند حفظ قرآن کریم در ابتدای کار گفت: بهتر آن است هر کس که وارد پایه اول ابتدایی می‌شود مجبور باشد در طول سال یک صفحه از قرآن را از بَر کند، یک صفحه در سال، روزی یک کلمه نمی‌شود و این حفظ قرآن باید لازمه و ضرورتی برای ثبت نام پایه دوم شاگردان شود، در پایه دوم دو صفحه حفظ کند و لازمه ثبت نام پایه سوم شود، در پایه سوم نیز سه صفحه حفظ کند و تا سال ششم این روند ادامه داشته باشد؛ اگر این کار در آموزش و پرورش به نحو اجباری صورت گیرد پس از سال ششم شاهد خواهیم بود که تمامی شاگردان حافظ 21 صفحه از قرآن کریم یا یک جزء از قرآن هستند.

وی در رابطه با نحوه تربیت حافظان قرآن کریم گفت: شاید 10 الی 12 میلیون دانش‌آموزی که یک جزء حفظ کردند، علاقه‌مند به حفظ قرآن کریم شدند و کار حفظ را به صورت حرفه‌ای ادامه دادند، این نحوه از تربیت حافظان می‌تواند در اول و دوم دبیرستان نیز ادامه بیابد و در این راستا ما خواهیم توانست پس از فارغ‌التحصیلی این شاگردان، شاهد تربیت حافظانی در مدارس و دبیرستان‌ها باشیم که حافظ سه جزء از قرآن کریم هستند.

این حافظ قرآن کریم در ادامه افزود: این نحوه از تربیت حافظان موجب می‌شود که در کشور بیش از 10 میلیون حافظ داشته باشیم اما نه حافظ کل قرآن کریم؛ هر چند که با این روند کسانی که قرآن را حفظ کرده‌اند و با قرآن آشنا هستند می‌توانند به واسطه حفظشان قرآن را بخوانند، برای تحقق این امر نیازمند یک عزم ملی و جدی در این رابطه هستیم که متأسفانه این عزم هنوز در سطح کشور به وجود نیامده است، بر این مبنا ما نمی توانیم این توقع را داشته باشیم که به صرف گفتن و تبلیغ کردن بدون آنکه برنامه‌ای در این زمینه طراحی شود خیل عظیمی به سمت حفظ قرآن کریم متمایل شوند.

آموزش و پرورش به‌تنهایی قادر به تربیت 10 میلیون حافظ نیست

وی با بیان اینکه می‌توان از حافظان قرآن در سطح جامعه بهره‌مند شد، ادامه داد: یکی از حیطه‌هایی که می‌توان در آن از حافظان قرآن یاری گرفت تا این بزرگواران از مهجوریت خارج شوند آموزش و پرورش است؛ باید این امکان فراهم شود تا در آموزش پرورش از حافظانی که برخی از آنها فاقد شغل هستند به عنوان مربی یا مدرس استفاده شود.

آقایی اظهار کرد: البته تحقق این امر به آسانی یا به نحو سریع امکان پذیر نیست و با گذر زمان یقیناً پس از 10 سال این مشکل برطرف می‌شود، اما این عزم هم‌اکنون وجود ندارد و نمی‌دانم شکل‌گیری این عزم باید از سوی چه کسی باشد.

وی افزود: آموزش و پرورش به‌تنهایی قادر نیست که در این حیطه گام بردارد بلکه باید از جانب نهاد یا سازمانی دیگر به آن دیکته شود تا خود را ملزم بداند که به تربیت حافظان قرآنی اهتمام بورزد، اما به نظر می‌رسد که اگر بر روی آموزش و پرورش متمرکز شویم و در این راستا سرمایه‌گذاری کنیم، دانش آموزان بر مبنای پاکی، گیرایی و طبیعت فرمانبرداری که دارند می توانند یک جامعه قرآنی را پس از گذر 10 الی 12 سال شکل دهند.

به واسطه حفظ قرآن، خیر دنیا را به دست آورده‌ام

وی ضمن اشاره به آیه 30 از سوره مبارکه نحل « وَقِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْاْ مَاذَا أَنزَلَ رَبُّکُمْ» عنوان کرد: آن زمان که به افراد متقی گفته می‌شود که خداوند برای شما چه چیزی را نازل کرده است همه پاسخ می‌دهند « قَالُواْ خَیْراً»، آنها معتقدند که خداوند برایشان خیر آفریده است؛ با توجه به اینکه «خیر»، «ال» ندارد نشان از خیر مطلق ذات پرودگار دارد، بنده به جرأت می‌توانم بگویم که به واسطه حفظ قرآن، خیر دنیا را به دست آورده‌ام و به امید خدا با عمل به قرآن و دعای شما بتوانم خیر آخرت را نیز کسب کنم.

آقایی در رابطه با رشد اخلاق قرآنی و اسلامی قاریان و حافظان گفت: قاری و حافظ هرچه قدر با معانی و مفاهیم قرآن مأنوس‌تر باشند و خودشان را به عنوان پرچم‌دار اسلام بشناسند همان‌طور که در روایات در رابطه با حاملان قرآن عنوان شده است که خود را به این نحو فرض کند و بنگرد، تربیت و اخلاق قرآنی رشد و نمود بیشتری خواهد یافت، زیرا یک حافظ یا قاری قرآن به عنوان یک الگوی اسلامی و قرآنی مطرح است و رفتار و کردارش نمودی از اسلام دارد؛ اگر بنده خطایی مرتکب شوم آن را به نام اسلام تلقی می‌کنند نه به اسم بنده، بر این مبنا اگر این حساسیت‌ها برای افراد ایجاد شود بر روی رفتار آنان بسیار مؤثر خواهد بود.

وی در پایان ابراز امیدواری کرد که امید است که جامعه و تربیت ما قرآنی شود و بسیاری از ناهنجاری‌هایی که در جامعه ما متأسفانه وجود دارد به واسطه حفظ، قرائت و مأنوس‌بودن با قرآن به امید خدا برطرف شود.