چرا کنگره‌های قرآن‌پژوهی و طب به سامان نرسید؟
گروه سلامت: دبیر کمیته قرآن پژوهی و طب وزارت بهداشت توقف کنگره‌های قرآن و طب در دانشگاه‌های علوم پزشکی را نبود ساختار سازمانی و فردگرا بودن این فعالیت‌ها دانست.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اواخر سال 89 و اوایل سال 90 موضوع پژوهش‌های قرآنی در حوزه سلامت از سوی وزارت بهداشت در دستور کار قرار گرفت دانشگاه‌ها موظف شدند سالانه حداقل یک کنگره قرآن پژوهی و طب را برگزار کنند از مجموع 64 دانشگاه علوم پزشکی 43 دانشگاه این کنگره‌ها را طی سال‌های 1390 و 1391 برگزار کردند و از آن تاریخ به بعد دیگر چنین کنگره‌هایی برگزار نشد در همین راستا ایکنا طی یک سلسله گفت‌وگو با متولیان این جریان به دنبال پاسخ به دلیل عدم برگزاری این کنگره‌هاست.
در این رابطه دکتر اسلام آقاپور دبیر کمیته قرآن پژوهی و طب وزارت بهداشت که در آغاز شکل‌گیری کنگره‌های قرآن پژوهی و طب نیز این مسئولیت برعهده داشت در گفت‌وگو با ایکنا برخی از جنبه‌های توقف این کنگره‌ها را بازگو می‌کند.
آقاپور با بیان اینکه در ابتدای که برگزاری این کنگره ها مطرح شد علاقمندی زیادی از سوی دانشجویان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها ایجاد شد عنوان کرد: زمانی که این کنگره‌ها مطرح شد یکسری از دانشگاه‌ها کارهایی در زمینه قرآن پژوهی و طب انجام دادند و چنان به مراحل خوبی رسیده بود که می‌توان گفت 70 تا 80 درصد اساتید دانشگاه‌ها، دانشجویان و حتی کارکنان وارد این حیطه شده بودند.
وی ادامه داد: بزرگترین دست‌آوردی که این کنگره‌ها داشت این بود که ما توانستیم فضای دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور را چه در حوزه دانشجویی و چه در حوزه اساتید و چه در حوزه کارمندان با یک تحول اساسی در زمینه فعالیت‌های قرآنی مواجه کنیم، مجلات تخصصی سبک زندگی اسلامی و قرآن و عترت در حوزه طب شکل گرفتند و علاقمندی قرآن دوستان در حوزه سلامت موجب تولید علم در این زمینه شد.
آقاپور بزرگترین مانع توقف این پژوهش‌ها و در نتیجه کنگره‌ها را فرد محور بودن فعالیت‌ها و نبود ساختار دانست و اظهار کرد: متأسفانه از آنجایی که ساختار به طور عام در سازمان‌های ما وجود ندارد موجب می‌شود تمامی این فعالیت‌ها به فرد وابسته شوند و زمانی هم که چنین باشد نمی‌توان هیچ نتیجه‌ای در این زمینه گرفت زیرا با تغییر فرد آن فعالیت‌ها هم متوقف می‌شوند.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات قرآن، حدیث و طب دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) بیان کرد: تا زمانی که فعالیت‌های قرآنی به ویژه پژوهش در حوزه طب نتوانند ساختار مناسب خود را ایجاد کنند در این زمینه نمی‌شود کاری کرد.
وی تأکید کرد: واقعیت این است آنچه که در حوزه پژوهش در حال حاضر مطرح است این است که نگاه آدم‌ها در آن نگاه فردگراست اما اگر بتوان این فعالیت‌ها را ساختارمند کرد و ساختارهای حوزه پژوهش را به صورت گسترده در تمامی سازمان ها ایجاد کرد آن وقت است که با تغییر افراد اهداف سازمان تغییر پیدا نمی‌کند و ادامه خواهد داشت.
دبیر کمیته قرآن پژوهی و طب وزارت بهداشت اذعان کرد: یکی از دلایلی که این کنگره‌ها متوقف شدند نبود چنین ساختاری بود چنان‌که بتواند این فعالیت‌ها را در خود بگنجاند، این کنگره‌ها تنها با علاقه‌مندی افراد نمی‌توانست ادامه پیدا کند پیش از علاقمندی حتما باید ساختار شکل گیرد و اشخاص علاقمند و متعهد به این قضیه وارد شوند تا بتوانند با انجام پژوهش‌های متعدد کنگره ها را راه اندازی کنند.
نبود ساختار مناسب در وزارت بهداشت دلیل عدم ایجاد مراکز قرآن پژوهی و طب
وی همچنین در رابطه با ایجاد مراکز تحقیقاتی اظهار کرد: در آن زمان 31 دانشگاه برای ایجاد مراکز تحقیقاتی قرآن پژوهشی در حوزه سلامت با عناوین مختلف اعلام آمادگی کردند، از آنجایی که ساختار وزارت خانه مناسب نبود نتوانستیم چنین ساختاری را برای ایجاد مراکز آماده کنیم.
آقاپور با بیان اینکه در حال حاضر همه چیز در وزارت بهداشت هم به لحاظ بودجه‌ای و هم علاقمندی و تلاش مدیران آماده آغاز دوباره فعالیت‌های قرآن پژوهی و طب است عنوان کرد: تا زمانی که این مدیران و افراد علاقمند نتوانند چنین ساختاری را ایجاد کنند هیچ چشم انداز امیدوار کننده‌ای برای ادامه کار وجود نخواهد داشت.
ایرادات کنگره‌ها و آسیب‌های آنها
وی با اشاره به برگزاری کنگره ها در 43 دانشگاه و در خواست مجوز 17 دانشگاه برای ایجاد مراکز تحقیقاتی تصریح کرد: در این کنگره‌ها نزدیک به 2500 مقاله ارائه شد که دو ایراد اساسی می‌توان به آنها گرفت نخست اینکه دانشگاه‌ها و مدیران اجرایی آنها از این کنگره‌ها حمایت نمی کردند و دوم اینکه بیشتر کارهای ارائه شده دارای مشکلات متدولوژیک و روش تحقیق بودند.
دبیر کمیته قرآن پژوهی و طب وزارت بهداشت خاطر نشان کرد: بیشتر این مقالات دارای این ضعف اساسی بودند که دارای ساختار حوزوی بوده و فاقد ساختار علمی و بین‌المللی بودند و قاعدتا نتوانیم مقاله‌ای به زبان بین‌المللی تولید کنیم نمی‌توانیم علم تولید شده را گسترش داد که مقالات ارائه شده در کنگره‌ها از چنین ضعفی رنج می‌بردند.
