مصطفی عباسی مقدم، رئیس پیشین مرکز قرآن و عترت وزارت بهداشت در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه یکی از دلایل توقف کنگرههای قرآن پژوهی و طب تعطیلی کمیسیون پژوهش و آموزش عالی قرآنی در نظام سلامت بود، اظهار کرد: از همان ابتدا که در سال 93 کار خود را آغاز کردم، هدف این بود که کمیسیون پژوهش و آموزش عالی قرآنی در نظام سلامت فعال شود بر اساس آن برنامههای قرآنی وزارت بهداشت را طراحی و نقشه راهی برای کمیسیون ترسیم کردیم.
وی تصریح کرد: در این نقشه راه کمیتههایی برای آموزش عالی قرآن و پژوهشهای قرآن و طب پیش بینی شده بودند که مقرر شده بود در چهارچوب آن، برگزاری و حمایت از کنگرههای دانشگاهی قرآن و طب، تولید علم، و تربیت نیرو در این زمینه انجام شود.
عباسی مقدم ادامه داد: پروسه فعالسازی کمیسیون به جهت عدم حمایت معاونت مربوطه در وزارت بهداشت (معاونت فرهنگی- دانشجویی) متوقف شد، تا شش ماه تلاش کردیم که جلسات کمیسیون برگزار شود اما متأسفانه با عدم حمایت معاونت فرهنگی- دانشجویی مواجه شده و عملا کمیسیون تعطیل شد، حتی دو نشریه علمی پژوهشی هم که منتشر میشدند، متوقف شدند.
وی بیان کرد: پس از توقف کمیسیون عملا امکان پیگیری تولید دانش در این زمینه و حمایت از فعالیتهای پژوهشی مانند کنگرهها هم به وجود نیامد.
عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان با اشاره به درخواست برخی از دانشگاههای علوم پزشکی برای برگزاری این کنگرهها عنوان کرد: دانشگاههای شیراز و فسا درخواستهایی را برگزاری این کنگرهها ارسال کردند که معاون فرهنگی- دانشجویی وزارت بهداشت هیچگونه چراغ سبزی نشان نداد.
وی افزود: عملا این کنگرهها در دانشگاهها بدون پشتوانه وزارتی برگزار شدند، وقتی هم که وزارتخانه پشتیبانی نکند منجر به رکود یا تعطیلی این فعالیتها میشود.
عباسی مقدم یادآور شد: مسئولان وزارت بهداشت یک نکتهای را مطرح کرده و میگویند این کنگرهها سطح علمی کافی نداشتند، مگر سایر کنگرهها سطح علمی کافی دارند؟ وظیفه وزارتخانهها و کارشناسان آن است که این کنگره ها را ارتقا دهند.
وی با اذعان به این مطلب که ضعف مقالات کنگرههای قبلی را انکار نمیکنم، تصریح کرد: اما به این معنا نیست که صورت مسئله پاک شود بلکه باید ضعف آنها را برطرف کرد، بسیاری از اساتید برجسته حاضر بودند که در این رابطه همکاری کنند و استانداردهای بهتری را طراحی کنند اما چنین اتفاقی رخ نداد.
عباسی مقدم خاطر نشان کرد: یک فرصت طلایی را در شرایط حال حاضر جهان از دست میدهیم، جامعه جهانی و حتی جامعه ایران نیز به سمت طب سنتی خود روی آوردهاند ما هم پیشینه قوی در این زمینه داریم چرا نیاییم با پژوهشهای جدید در حوزه قرآن و طب این میراث را بازنویسی کرده و آن را غنی کنیم.