غفلت از چرایی و هدف انقلاب در ادبیات داستانی این حوزه

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، محسن پرویز، عضو هیئت داوران دوره‌های پیشین جشنواره داستان انقلاب درباره زاویه ای که نویسندگان امروز از آن غافل مانده‌اند، گفت: هنوز تلاش موفقی در گشودن چرایی انقلاب و تحلیل شرایطی که مردم را ناچار به انقلاب کرد، وجود ندارد و لازم است بیشتر به این موضوع بپردازیم. روح و هدف از انقلاب و چرایی آن را خواننده باید بداند. این مسائل نباید به صورت شعاری باشد و جا افتادن موضوع در دل داستان مهم است.
وی درباره حد و مرز استفاده از تخیل و استناد به وقایع تاریخی در انقلاب تصریح کرد: داستان خصوصیات مربوط به خود را دارد و هیچ وقت نباید توقع بازنویسی کامل تاریخی را از یک داستان داشته باشیم. اگر کسی کتاب خاطره یا مستندنگاری دست می‌گیرد باید بداند که این متفاوت از زمانی است که رمان یا مجموعه داستان می‌خواند.
پرویز افزود: وقتی داستان می‌خوانیم با یک اثر هنری مواجه هستیم که قاعدتا اگر هنرمندانه نوشته شود، همه اجزا و جزئیات آن اثر باید متفاوت از یک کتاب تاریخی باشد.
وی یادآور شد: به طور طبیعی داستان وقتی درباره یک حادثه تاریخی نظیر انقلاب باشد، هدفش جاودانه کردن هنری یک واقعه است و تجربه هم نشان می‌دهد آنچه باعث آشنایی با انقلاب می‌شود وقتی در دل داستان بیاید، ماندگارتر می‌شود.
پرویز بیان کرد: شاید بسیاری از ما با انقلاب فرانسه آشنا نباشیم اما خواندن رمان «بینوایان» تا اندازه‌‌ای می‌تواند ما را با این تغییر و تحولات آشنا کند. از این جهت تصورم این است که داستان از اصول خاص خود تبعیت می‌کند و داستان‌خوان‌ها نباید توقع داستان واقعی را از یک رمان داشته باشند.
عضو هیئت داوران دور‌ه‌های پیشین جشنواره داستان انقلاب عنوان کرد: البته در داستان‌های تاریخی، اصول مهم را نباید دست‌کاری کنیم و دخل و تصرف در پرداخت شخصیت و فضای داستان معمولا در حدی است که معارض با قوانین نباشد.
وی در خصوص کیفیت داستان های انقلابی در زمان حال توضیح داد: مشکل چشمگیری در این زمینه نیست و طی چند دوره ای که داور داستان انقلاب بودم، آثار خوب و خواندنی زیاد بودند و بالاخره تمام قصه‌ها ضعف داستانی و تکنیکی دارند که اشاره نمی‌کنم.
پرویز عنوان کرد: ما در آفرینش یک داستان مرتبط با انقلاب لازم نیست حتما حوادث جدیدی خلق کنیم و خیلی از اوقات اگر دریچه حوادث تغییر کند، نوآوری شگرفی پدیدار می‌شود. گاهی نویسنده ناچار است این وقایع را بیاورد و تکراری نیست و اصل طرح داستان و پرورش شخصیت ها و نوع نگاه نویسنده است که می‌تواند آن را از ورطه تکرار دور کند.
پرویز درخصوص شخصیت امیرحسین فردی نیز گفت: به دور از اغراق همه ما مدیون صداقت و سلامت نفس مرحوم فردی بودیم. او بسیار پاک، ساده و بی‌آلایش و با نیت خالص بود و دوست داشت در عرصه‌های مختلف ادبیات در خدمت انقلاب باشد.
وی عنوان کرد: به نظرم درجه وفاداری او به پیشبرد اهداف انقلاب روز به روز بیشتر می‌شد. ایده جشنواره داستان انقلاب خلأ بزرگی بود که در این زمینه داشتیم و توانمندی خود ایشان در زمینه ادبی و توصیف صحنه بی‌نظیر بود.