به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، «دینپژوهان» ویژهنامهای است که در آخرین شماره خود که به دهمین آئین معرفی و تجلیل از پژوهشها و پژوهشگران برتر حوزه دین پرداخته شده، عناوینی چون مروری بر آثار آیتالله امینی، بزرگداشت آیتالله محمدهادی معرفت، نمی از یم معرفت، مروری بر مجموعه معرفت قرآنی، آیتالله امینی و احیای یکی از سنتهای اصیل آخوندی و زندگینامه خودنوشت در آن به چشم میخورد.
محمدجواد صاحبی، مسئول شورای علمی دبیرخانه دینپژوهان در مقدمه این ویژهنامه نوشته است: «کثرت مراکز، آفات و آسیبهایی چون کارهای تکراری و موازی و در برخی موارد اسراف و اتلاف را نیز در پی داشته است؛ از این رو ساماندهی، ایجاد تعمل و هماهنگی میان مراکز دینپژوهی همواره از دغدغههای همه فرهیختگان بوده است. در پی همین احساس ضرورت بود که تعدادی از مسئولان پژوهشی کنگره دینپژوهان را برگزار و پس از سخنرانیها و مذاکرات طولانی طرح دبیرخانه دینپژوهان کشور را پیشنهاد کردند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل این نهاد را برعهده گرفت و با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شورای دبیرخانه دینپژوهان کشور تشکیل شد.»
در بخش دیگری با عنوان «عالم پارسا» که به زندگی و اندیشه آیتالله ابراهیم امینی اختصاص یافته است، میخوانیم: «آیتالله امینی همواره کوشیده است پاسخگوی نیازهای روز و گشاینده گرههای نوپیدا باشد. اهتمام شگفت و مبارک ایشان به مسئله تعلیم و تربیت و آنچه به جوانان و خانوادهها باز میگردد، شمهای از خدمات بیشمار ایشان به جامعه دینی است.»
در ادامه آمده است: «آیتالله امینی در شمار مجتهدان مجاهد حوزه است، همپایی با نهضت امام خمینی(ره) و حضور در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی، پیش و پس از انقلاب، از او شخصیتی تأثیرگذار و گرهگشا ساخته است. از مهمترین اقدامات وی در سالهای پیش از انقلاب، کمک به تأسیس «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» است.»
نگاهی کوتاه به آثار آیتالله ابراهیم امینی مطلبی است که بخشی از این ویژهنامه را به خود اختصاص داده است که میخوانیم: «آیتالله امینی افزون بر درجات علمی، معنوی و نیز توفیقاتی که در خدمت به جامعه دینی ایران دارند، در تألیف نیز عالمی توفیقمند است. ویژگی مهم آثار و تألیفات آیتالله امینی، پاسخگویی آنها به نیازهای فوری جامعه است. از وی آثار فراوانی به چاپ رسیده که برخی از آنها به زبانهای دیگر نیز ترجمه شده است.»
ویژگی مهم آثار و تألیفات آیتالله امینی، پاسخگویی آنها به نیازهای فوری جامعه است. وی در یکی از کتابهای خود در پاسخ به این پرسش که «چرا در نوشتههای خود به ترسیم شخصیت و منزلت زن اهمیت دادهاید؟» مینویسند: «اصولاً روش من در انتخاب موضوع هر کتابی که نوشتهام دو چیز بوده است: یکی نیاز جامعه که آن را از متن خود جامعه درک کردهام و دوم اینکه کتاب خوبی وجود نداشته باشد که بتواند این نیاز را تأمین کند. کمتر پیش میآید که کتاب خوبی وجود نداشته باشد که بتواند این نیاز را تأمین کند. کمتر پیش میآید که کتاب خوبی ببینم و هوس کنم که من هم در آن موضوع، کتابی بنویسم. بلکه دنبال چیزهایی میروم که مورد نیاز است و در آن زمینه کتابی نیست و یا اگر هست، ناقص است. همه نوشتههای من این گونه است.»
«سیری در منش و اندیشههای علمی آیتالله سیدهادی معرفت» که به قلم محمدجواد صاحبی نوشته شده که در بخشی از آن آمده است: «یکی از ویژگیهای آیتالله معرفت در پژوهشهای قرآنی، باریکبینیها و دقت ژرف ایشان بود. آیتالله معرفت میگفتند: اینکه از برخی بزرگان نقل میشود که قرآن، جامع همه علوم مورد نیاز بشری است و هیچ دانشی را فروگذار نکرده، اولاً ادعایی گزاف است و ثانیاً نسبت آن به عالمان بزرگ صحت ندارد. آیتالله معرفت با دقت در دقایق و ظرایف قرآنی و سخنان و نازکاندیشان مفسران و محققان علوم قرآنی به این دستاورد رسیده بودند که قرآن کتاب تاریخ هم هست.»