کارهایی چون «کیمیا» و «معمای شاه» نیاز امروز سیماست

سعید ابوطالب، فیلمساز مستند و نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، درباره سریال «کیمیا» چنین اظهار نظر کرد: به آثاری چون «کیمیا» بسیار نیاز داریم به ویژه که در سال‌های گذشته به شدت در این زمینه کم‌کار بوده‌ایم. در ضمن در جهان امروز تولید کارهای 100 یا 200 قسمتی رایج است و تنها در این حوزه کم‌کار هستیم.

وی افزود: متاسفانه در تلویزیون معمولاً مسیر درستی برای تولید مجموعه‌های تلویزیونی پیموده نمی‌شود. چون در برخی آثار همانند «معمای شاه» وقت و انرژی کافی هزینه می‌شود تا کارهای دقیق تولید شود یا اینکه در سریالی نظیر «کیمیا» به ساده‌ترین شکل و با سرعت زیاد مجموعه تولید می‌شود.

این فیلمساز متذکر شد: در صورتی که نه زمانی که برای «معمای شاه» صرف می‌شود منطقی است، نه سرعتی که در «کیمیا» لحاظ شده است. این گفته نیز در نقد بد بودن این سریال نیست، بلکه بیانگر این امر است که سیستم تولید ما معیوب بوده و باعث به وجود آمدن این قبیل تولیدات می‌شود.

وی به توضیح فوق اضافه کرد: برای آن‌که ضعف‌های مورد نظر در تولید اصلاح شود باید در اولین گام سیستم تولید سیما اصلاح شود، این وضعیت نیز نیازمند یک برنامه‌ریزی منسجم و طولانی‌مدت است. این ثبات در سینما نیز می‌تواند تبعات بسیار مثبتی به همراه داشته باشد، اما متاسفانه نمی‌دانم چرا هیچ گاه این ثبات به وجود نمی‌آید؟

ابوطالب در پاسخ به این سوال که آیا ما در سریال‌های تاریخی روایتی درست از تاریخ داریم یا خیر، گفت: با این امر موافق هستم که معمولا در کارهای تاریخی و معاصر روایت کاملا دقیقی به عمل نمی‌آید، اتفاقی که به نوعی به کیفیت کار آسیب می‌رساند. دلیلم نیز این است که اگر درباره سریال‌هایی چون «مختارنامه» برخی تغییرات تاریخی به وجود آید، مشکل مادی رخ نخواهد داد، اما در کارهای معاصر روایت نادرست، تماشاگر را از کار دور می‌کند. البته این معضل را هم از چشم کارگردان می‌بینم، بلکه هم سیستم نادرست در تولید است که چنین امری را رقم می‌زند.

وی در پاسخ به سوالی پایانی، آیا نقدهایی که درباره سریال‌های «کیمیا» و«معمای شاه» می‌شود،‌ کمکی به ساخت این گونه تولیدات می‌کند؟ توضیح داد: معتقدم برخی نقدها با صبر و حوصله انجام نمی‌شود چون برای قضاوت کاری چون «معمای شاه» باید به مجموعه زمان داد تا خود را نشان دهد. برخی نقدها بر پایه استدلال‌های سینما انجام نمی‌شود، برای همین آنچنان قابل اتکا نیست، اما به هر حال اگر نقد سینما با تلویزیون بر پایه داشته‌های علمی باشد به ارتقای کیفی تولیدات مورد نظر می‌افزاید.