لزوم حمایت از اجرای عموم آثار سوگواره «۵ تن آل عبا»/ نام «خمسه» کارکرد بین‌المللی داشت
گروه هنر: کمک‌هزینه‌ها و جوایزی که به هر یک از آثار شرکت‌کننده در دومین سوگواره «خمسه» تعلق گرفت، تنها توانست بخشی از هزینه‌های تولید را که گروه‌ها متحمل آنها شدند تأمین کند و با حمایت از اجرای عموم این آثار باید شرایطی برای ایجاد انگیزه میان فعالان تئاتر دینی فراهم آید.
علی‌محمد رادمنش، کارگردان نمایش محیطی «به سوی دمشق» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)
گفت: سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران امکانات خوبی در زمینه برگزاری
دومین سوگواره نمایشی «خمسه» فراهم کرده بود، اما با توجه به هزینه‌های
بالایی که برای تولید اغلب کارهای شرکت‌کننده در این سوگواره صورت گرفت،
این توقع می‌رود که در قالب فراهم آوردن اجرای عموم آثار تا حدودی این
هزینه‌ها جبران شود.
وی ادامه داد: به هر حال تعداد محدود اجرای نمایش در طول برگزاری سوگواره
امکان کمی را فراهم آورد تا طیف گوناگونی از علاقه‌مندان بتوانند از
نمایش‌هایی با موضوع دینی و ارزشی دیدن کنند و باید علاوه بر حمایت از
گروه‌های نمایشی، برای تأمین نظر مخاطبان، شاهد اجرای عمومی آثار باشیم.
رادمنش تصریح کرد: شاید چنین تصور شود که هزینه‌های چنین حمایتی و فراهم
آوردن شرایط برای اجرای عموم آثار سوگواره نمایشی «خمسه» نیازمند تأمین
اعتباراتی خارج از بودجه‌های سازمان برگزارکننده آن باشد که باید گفت در
این رابطه سایر سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی نیز باید مشارکت کنند؛ به طور
مثال در برخی از آثار نمایشی با مضمون شهید و فرهنگ ایثار و شهادت به موضوع
شهدای ورزشکار و کسانی که از جامعه ورزشی در صحنه‌های کارزار و جبهه
مبارزه با ظلم و کفر حضور داشتند اشاره شده است و لذا وزارت ورزش و جوانان
نیز می‌تواند در این امر فرهنگی مشارکت کند.
این کارگردان تئاتر گفت: خوشبختانه با وجود نوپا بودن، اما سوگواره نمایشی
«خمسه» توانست برنامه‌ریزی اجرایی داشته باشد و تمام برنامه‌ها و اجراهای
این سوگواره در سطح بالای کیفی به انجام برسد، این سوگواره اطلاع‌رسانی
مطلوبی داشت و در فضایی که خلأ تولید و اجرای کارهای مناسبتی و دینی را
شاهد هستیم، مخاطبان زیادی را به سالن‌های نمایشی و اماکن اجرای آثار
خیابانی کشاند.
وی با اشاره به اینکه سوگواره «خمسه» نگاهی تک بعدی و سفارشی به تولید و
اجرای آثار تئاتر دینی و ارزشی ندارد، افزود: توفیقی که سازمان فرهنگی و
هنری شهرداری تهران در برگزاری این سوگواره به آن دست یافت، هیچ گاه به
معنای تضعیف موضع ارشاد به عنوان متولی اصلی فرهنگ و هنر و در اینجا هنرهای
نمایشی نیست، اما با توجه به بحران اقتصادی و کسری بودجه دولتی، سازمان‌ها
و نهادهایی خدماتی نیز می‌توانند رسالت خود را در این حوزه به انجام
برسانند.
رادمنش در پایان درباره تغییر نام این سوگواره از «خمسه» به «پنج تن
آل‌عبا» گفت: «خمسه» نام هنری است که البته اشاره به پنج تن نیز دارد و
شکلی رسمی‌تر به این سوگواره می‌بخشید و شاید این امکان را پدید می‌آورد تا
در سال‌های آتی این سوگواره فعالیتی فرامرزی را نیز آغاز کند، «پنج تن
آل‌عبا» تقریب ذهنی بیشتری به ویژه در مواجهه با مخاطب عام دارد و بلافاصله
مخاطبان با شنیدن این عبارت، ذهنشان به مسئله اقامه عزا و شیوه مرسوم و
سنتی عزاداری سیدالشهدا(ع) معطوف می‌شود و از آنجا که طیف مخاطبان این
سوگواره تاکنون عام بوده‌اند، چنین اقدامی اثر مطلوب‌تری در جذب مخاطب
دارد.
