
حمیدرضا شکارسری، شاعر آیینی کشورمان در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)با
بیان اینکه متاسفانه در عرصه شعر دینی معاصر با ضعف نقادی علمی و
نظریهپردازانه روبهرو هستیم، عنوان کرد: اساسا شعر دینی را نباید در
کشورمان از حوزههای دیگر شعری جدا دید. گاه شعر دینی را از لحاظ فرم و
جذابیتهای متنی از جریان شعر معاصر خارج میکنند و در موقعیت فرامتن قرار
میدهند که این امر ناصحیح است.
شکارسری افزود: ادبیات معاصر ما با فقر نقادی ادبی پژوهشمحور و مبتنی بر
نظریههای علمی مواجه است و غیر از تعدادی انگشتشمار، مابقی منتقدان فاقد
نقدهای پژوهشمحور و علمی هستند.
این شاعر آیینی کشورمان همچنین گفت: یکی از دلایل اصلی بروز این معضل،
نبود رشته تخصصی نقد ادبی در دانشگاههای ماست. در چنین شرایطی بیشتر
نقدهای ادبی ذوقی است و بر نظریههای ادبی و آکادمیک تکیه ندارد. تجربه
نشان داده که نقدهای ژورنالیستی غیر علمی و سطحی هستند.
غفلت از ارزشهای متنی در نقد شعر دینی
شکارسری همچنین ابراز کرد: معضل عدم نقد علمی اشعار معاصر در حوزه شعر
دینی بیشتر نمود دارد؛ چراکه اغلب در آثار ادبی دینی این طور تصور میشود
که چون با ارزشهای محتوایی مواجه هستیم، وارد فرامتن شدهایم و از
ویژگیهای تکنیکی و متنی غفلت میکنیم.
این شاعر آیینی کشورمان تصریح کرد: اکنون یکی از ضعفهای اصلی در نقد شعر
دینی تکیه بر محتواست که باعث میشود از نظریههای ادبی که از محتوا فراتر
میروند یا اتصال محتوا و فرم را نگه میدارند فاصله بگیریم.
وی ادامه داد: در مجموع وضعیت نقد ادبی ما خصوصا در حوزه شعر دینی مطلوب
نیست و اگر هر از گاهی با نقدهای خوبی در ادبیات معاصر مواجه میشویم
درباره شعر دینی به دلیل نبود تعادل در پرداختن به فرم و محتوا باید مدت
مدیدتری طی شود تا با یک نقد سازنده و علمی روبهرو شویم.
شکارسری اظهار کرد: برای رسیدن به یک نقد علمی و سازنده باید به فرم و
محتوا در کنار یکدیگر به مانند دو کفه ترازو پرداخته شود و زمینه برای
نقدهای آکادمیک علمی و دانشگاهی فراهم باشد.