نظریه «همروی در اندیشه سیاسی اسلام» بررسی شد

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، به نقل از مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، جلسه شورای علمی کرسی علوم اجتماعی هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره با حضور تنی چند از اعضای آن و با ارائه طرحنامه «نظریه همروی در اندیشه سیاسی اسلامی» توسط صاحب این طرحنامه، در محل دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد.
بر اساس خلاصه ارائه شده در طرحنامه «نظریه همروی در اندیشه سیاسی اسلامی» این نظریه در پی آن است که به تبیین رویکرد و نظریه سومی در کنار گرایش حداکثری و گرایش حداقلی در اندیشه سیاسی اسلامی بپردازد.
در خلاصه طرحنامه آمده است: «اصطلاح همروی (Confluence) هم در جغرافیا (در خصوص ارتباط و به هم رسیدن دو جریان آبی) و هم در فلسفه کاربرد دارد و به طور مشخص معرفت‌شناسی عمل‌گرایانه ویلیام جیمز بر همروی روش‌های مختلف معرفت ابتناء دارد».
به نوشته صاحب طرحنامه «نظریه همروی در حوزه اندیشه سیاسی اسلامی (و در اینجا به شکل خاص، اندیشه سیاسی شیعی) اساساً ماهیتی روش‌شناسانه و فلسفی دارد و با نقادی دو گرایش حداکثری و حداقلی در این حوزه، سعی می‌کند راه جمعی بین ادله متنی و ادله فرامتنی ارائه کند».
بنا به نظر صاحب طرح، این نظریه در سطحی فلسفی و روش‌شناسانه و با بحث از نسبت فلسفه سیاسی و فقه سیاسی، محدودیت‌ها و کارایی‌های هر یک از این دو شاخه علمی را مشخص کرده و بر همین اساس چگونگی تعامل ادله متنی و فرامتنی را در اندیشه سیاسی اسلامی به شکلی خاص صورت‌بندی می‌کند.
بر همین اساس صاحب طرحنامه معتقد است که با راه حل سومی که نظریه همروی پیش رو می‌گذارد؛ حجیت فی الجمله فقه سیاسی حفظ می‌شود و از طرف دیگر، عقل، فلسفه سیاسی و روش‌شناسی‌های مدرن نیز مد نظر قرار می‌گیرند و در همین بستر دو دسته ادله متنی و فرامتنی ـ به مثابه دو رود و جریانی که در مسیر یک هدف قرار دارند ـ به یکدیگر مدد می‌رسانند.
بنا بر این گزارش، اعضای شورای علمی کرسی علوم اجتماعی پس از بررسی طرح‌نامه و گفتگو درباره ابعاد مختلف نظریه، تصمیم‌گیری درباره قرار دادن آن در روند کرسی‌ها را به جلسه بعدی این شورا موکول کردند.