خوشنویسی قرآنی، هادی روح انسان به سمت کمال است
گروه هنر: یک خوشنویس با بیان اینکه خوشنویسی قرآنی، هادی روح انسان به سمت کمال است، گفت: اگر خوشنویسی قدمتی طولانی در تاریخ جهان اسلام دارد، دلیلش در نزدیکی این هنر با قرآن است.
محمدتقی ابراهیمی‌نیا، هنرمند خوشنویس در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه خوشنویسی هنر است که روح را به سوی معنویان هدایت می‌کند، اظهار کرد: فراگیری خوشنویسی را از دوران دبیرستان آغاز کردم و در سال 1350 فارغ‌التحصیل انجمن خوشنویسان شدم. در ضمن از سال 56 هم کار تدریس را آغاز کردم و تا به امروز هم ادامه دارد. همچنین نزدیک به 40 نمایشگاه داخلی و 6 نمایشگاه خارجی هم برپا کرده‌ام. با این سابقه می‌خواهم یک نکته را در ابتدای سخنانم به عنون چکیده حرف‌هایم بیان کنم و آن هم اینکه خوشنویسی هنری کاملا اسلامی است، چون روح را به سوی کمال و معنویات هدایت می‌کند.
وی افزود: رشته تخصصی من در حوزه خوشنویسی خط نستعلیق است. در کارهایم نیز معمولاً از آیه‌های قرآن و احادیث برای خوشنویسی استفاده می‌کنم. در برخی موارد نیز اشعار حافظ و مولانا سرمشق کارهایم است. دلیل بهره‌گیری مداوم از قرآن و احادیت در خوشنویسی این است که، وقتی در کارم از قرآن و کلام بزرگان استفاده می‌کنم، لذت بیشتری از کارم می‌برم، همچنین فکر می‌کنم زیبایی و ماندگاری آن بیشتر خواهد شد.
این خوشنویس ادامه داد: قرآن کریم کتاب اخلاق و زندگی است که برای تمام بخش‌های زندگی دستورالعمل دارد. با این توضیح وقتی این مفاهیم با زبان هنر آمیخته می‌شود، زیبایی آن دو چندان خواهد شد و بیشتر بر ذهن مخاطب خواهد نشست. همین عامل هم تاثیرگذاری آن را بیشتر خواهد کرد. این مسئله شاید در ظاهر کمی ساده به نظر آید و این سوال را در ذهن به وجود آورد که ادعای فوق کمی شعارزده است، اما وقتی ما به اعجاز کلمات قرآن باور داشته باشیم خیلی از مسائل برای ما حل خواهد شد.
ابراهیمی‌نیا در تکمیل توضیح خود تصریح کرد: متاسفانه نمایشگاه‌هایی که برگرفته از آیات قرآنی هستند تنها در مناسبت‌های خاص برگزار می‌شوند. این یکی از آسیب‌هایی است که در عرصه خوشنویسی قرآنی وجود دارد، چون حتماً نباید ماه رمضان یا محرم باشد تا ما خوشنویسی قرآنی به نمایش بگذاریم، بلکه در تمام سال باید چنین برنامه‌هایی وجود داشته باشد. نکته دیگر اینکه ارائه هنر قرآنی در ایامی خاص باعث می‌شود به نوعی دل‌زدگی پیش آید، اما اگر این اتفاق در طول سال، جاری و ساری باشد با تماشاگر ارتباط بهتری برقرار خواهد کرد.
این خوشنویس قرآنی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: به نظرم بزرگترین آسیب خوشنویسی قرآنی آن است که خالق آن به آنچه که می‌نویسد باور و اعتقاد نداشته باشد، چون اگر چنین ایمانی در کار وجود نداشته باشد به نوعی این نبود باور در کیفیت کار، خود را نشان خواهد داد، همچنین باعث می‌شود یکسری کلیشه‌های رایج و تکراری در کار به وجود آید. مطلب دیگر اینکه نبود باور در خوشنویسی که کار قرآنی می‌کند باعث می‌شود مفاهیم را درک نکرده، برای همین به روی آن وقت و انرژی کافی را نگذارد.
ابراهیمی‌نیا در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: وقتی از سطحی‌نگری در خوشنویسی قرآنی سخن می‌گویم منظور این نیست که کار خلق شده زیبا نیست، چون مسلماً کسی که در حوزه خوشنویسی فعال است، خطی خوش نیز دارد، اما داشتن این شرط تنها یک بخش از خوشنویسی را در بر می‌گیرد و شروط دیگر همان چیزهایی است که در توضیحات فوق به آن اشاره کردم.
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر این که مسئولان ارشاد تا چه حد می‌توانند مروج خوشنویسی قرآنی باشند، گفت: واضح است که سیاست‌های حمایتی ارشاد از جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های قرآنی، همچنین برگزاری کارگاه‌های خوشنویسی می‌تواند اقدامی موثر در رشد خوشنویسی قرآنی باشد، البته این اقدامات باید در سراسر ایران وجود داشته باشد، نه اینکه تنها در تهران و چند شهر بزرگ ما مراسم‌های مورد نظر را برگزار کنیم و آن گاه انتظار دستاوردهای خوبی را داشته باشیم.
