چرا نهادهای دولتی بخشی از بودجه خود را صرف ساخت آثار قرآنی نمی‌کنند؟
گروه هنر: یک کارگردان سینما گفت: نهادهای دولتی موظف هستند بخشی از سرمایه خود را صرف امور فرهنگی از جمله ساخت فیلم‌های قرآنی کنند؛ اینکه چرا این کم کاری صورت می‌گیرد، جای سؤال دارد.
سیدمسعود اطیابی، کارگردان و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره جشنواره سی‌و‌چهارم فیلم فجر این گونه اظهار نظر کرد: بیشتر فیلم‌هایی که در جشنواره سی‌و‌چهارم به نمایش درآمد را دیدم، اما به شخصه سه فیلم را پسندیدم. «ایستاده در غبار»، «بادیگارد» و «سیانور». این سه فیلم کارهایی بودند که در آنها با زبان سینما مفاهیم انقلاب و دفاع مقدس مد نظر قرار داده شده بود و از جذابیت‌های سینمایی نیز بهره می‌برد، البته یک فیلم دیگر با نام «جشن تولد» نیز وجود داشت که آن هم کار خوبی بود، اما این فیلم پتانسیل این را داشت که به کار بهتری تبدیل شود.
وی در پاسخ به این سؤال که در جشنواره اخیر جایگاه موضوعات دینی و قرآنی به چه نحو بود؟ این گونه پاسخ داد: در مجموع اگر بخواهیم این رویکرد را بررسی کنیم باید بگوییم که نمود مطلوبی از پرداختن به مفاهیم قرآنی را در فیلم‌های دفاع مقدسی مشاهده نکردیم، البته شاید در برخی آثار به طور غیر مستقیم به موضوعات مد نظر پرداخته شده بود، اما اینکه ما تنها به واسطه یک نگاه حاشیه‌ای، بخواهیم مفهومی ارزشی را مد نظر قرار دهیم کافی نیست، بلکه مضمون مورد نظر باید در کل کار نمودی عیان داشته باشد به نحوی که تماشاگر عادی سینما به راحتی متوجه آن شود.
این فیلمساز درباره فیلم‌های قرآنی نیز این گونه اظهار نظر کرد: چند فیلمی که در ابتدای سخنانم به آن اشاره کردم، به صورت مفهومی به مضمون مورد نظر توجه داشتند. برای مثال در فیلم «ایستاده در غبار» به آیه‌هایی از قرآن که به بحث جهاد اشاره می‌شود توجه شده بود یا در فیلم «بادیگارد» هم چنین خصیصه‌ای وجود داشت، اما به صورت مستقیم فیلمی به چشم نمی‌خورد که به موضوعات قرآنی توجه داشته باشد. وضعیت موجود در حالی است که در قرآن قصص زیبایی وجود دارد که هر کدام می‌تواند الهام بخش کاری فاخر باشد.
نهادهای دولتی در ساخت فیلم‌های قرآنی مشارکت کنندکارگردان فیلم سینمایی «صبح روز هفتم» ادامه داد: قبول دارم ساختن فیلمی درباره قصه‌های قرآن نیازمند سرمایه بالایی است که بخش خصوصی قادر به تامین آن نیست، اما این توجیه برای نهادهای دولتی که موظف هستند بخشی از سرمایه خود را خرج امور فرهنگی کنند قابل قبول نیست. در این میان باید بودجه‌هایی از طرف مجلس در اختیار سازمان سینمایی قرار گیرد تا به واسطه آن سینما بتواند حداقل سالی یک فیلم در این حوزه داشته باشد. برای درک بهتر به فیلم «محمد رسول الله(ص)» اشاره می‌کنم. این فیلم هزینه‌های بسیار بالایی داشته، اما دستاوردهایی که به واسطه این فیلم به دست خواهد آمد پایان ناپذیر است. برای همین خرج کردن در این حوزه را باید با دید سرمایه‌گذاری بلندمدت نگریست که هیچ گاه از آن به عنوان هدر رفتن بیت‌المال نمی‌توان یاد کرد.
تهیه‌کننده فیلم «دلخون» در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر اینکه چرا در سینما فیلم‌هایی با محوریت شهدای حرم کم ساخته می‌شود؟ گفت: سؤال خوبی مطرح کردید. این موضوع هم همانند فیلم‌های قرآنی، نیازمند حمایت‌های دولتی است. در جشنواره امسال فیلم «جشن تولد» با محوریت شهدای حرم ساخته شده بود، البته من به ساختار فیلم کاری ندارم، اما همین اندازه می‌دانم که کار کردن در این عرصه به نوعی ادامه راه شهدای حرم است. در ضمن به واسطه ساخت چنین آثاری برای مردم اطلاع رسانی صحیح انجام می‌شود که جوانان کشورمان برای چه از جان خود برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) می‌گذرند و در این راه نیز چگونه جانفشانی می‌کنند.
این فیلمساز در بخش پایانی سخنان خود درباره شرایط فیلمسازی در زمان حال اینگونه توضیح داد: متاسفانه امکان کار کردن در وضعیت موجود برای همه سینماگران به طور یکسان وجود ندارد، برای همین فیلمسازانی نظیر من فعلاً بیکار هستند. این وضعیت را هم نمی‌خواهم به نفع خودم ارزیابی کنم، اما به صورت حداقلی باید این امکان را برای همه فیلمسازان به ویژه هنرمندانی که دغدغه کار کردن در حوزه موضوعات دینی و قرآنی را دارند مهیا باشد تا فیلمسازی کنند.
