سلحشور کارش را با وقت نماز تطبیق می‌داد/ «قصه‌های خدا»؛ اثری که هنوز پخش نشده است
گروه هنر: مرحوم سلحشور خواندن قرآن و اقامه نماز را به هر امر دیگری ترجیح می‌داد و گویی که زمان کار خود را با نماز و قرآن تنظیم می‌کرد؛ دل‌نگران عقاید مردم بود و حرف حق می‌زد، حتی اگر به مذاق بسیاری از افراد خوش نمی‌آمد.
علی یعقوب‌زاده، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت‌و‌گو باخبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)گفت: خیل عظیم مردمی که در روز تشییع و تدفین مرحوم سلحشور در امامزاده جعفر(ع) اجتماع کرده و برای عرض ارادت و وداع با این هنرمند قرآنی آمده بودند به وضوح نشان از جایگاه انسانی و مرتبه شخصیتی این هنرمند فقید دارد و قابل توصیف نیست.
وی ادامه داد: در طول فعالیت هنری خودم در عرصه بازیگری توفیق آن را داشتم که در دو پروژه سینمایی و تلویزیونی در خدمت این عزیز سفر کرده باشم؛ یکی سال 65 که در فیلم سینمایی «پرواز در شب» به کارگردانی زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور همبازی ایشان بودم و یکی هم تقریباً 20 سال بعد که برای بازی در مجموعه تلویزیونی «یوسف پیامبر(ع)» از من دعوت به عمل آوردند.
یعقوب‌زاده به خاطره انتخاب شدنش برای بازی در فیلم «پرواز در شب» اشاره کرد و گفت: آن سال‌ها من در دبیرستان مشغول تحصیل بودم و به اتفاق همکلاسی‌هایم در مدرسه تئاتر کار می‌کردیم؛ مرحوم سلحشور به اتفاق مرحوم ملاقلی‌پور و شورجه برای انتخاب بازیگر نوجوان فیلم به مدرسه ما آمدند که توفیق شد من برای این نقش انتخاب شوم و با وجود آنکه برای بار نخست بود که در یک پروژه رسمی سینمایی ایفاگر نقش بودم، اما صفا، صمیمیت و در عین حال وقاری که در رفتار مرحوم سلحشور به عنوان بازیگر مستقیم من در این پروژه سینمایی بود، مایه آرامش من می‌شد و من در طول فیلمبرداری این پروژه از راهنمایی و تجارب ایشان نهایت استفاده را بردم.
بازیگر فیلم سینمایی «نجات یافتگان» با اشاره به اینکه موضوع فیلم «پرواز در شب» از یک ماجرای واقعی در مورد یکی از فرماندهان دوره دفاع مقدس برداشت شده بود، گفت: بعد از آن تا پیش از بازی در مجموعه تلویزیونی «یوسف پیامبر(ع)» با مرحوم سلحشور همکاری نداشتم، اما ارتباط ما همچنان حفظ شد و او همواره حامی و هدایتگر من در زمینه انتخاب‌ها و کارهایم در عرصه فرهنگ و هنر بود.
یعقوب‌زاده تصریح کرد: مرحوم سلحشور هنرمندی بنیادگرا بود که مقطعی از زندگی‌اش را برای تربیت نسلی از هنرمندان انقلابی و متعهد در حوزه هنری صرف کرد و این کار را به اتفاق دوستانش همچون تاجبخش فنائیان و سعید کشن‌فلاح در حوزه هنری انجام داد. سلحشور استاد فن بیان بود و علاقه‌مندان به هنر تئاتر را با مبانی این فن به عنوان رکن اصلی در هنر بازیگری تئاتر تربیت می‌کرد؛ بعدها از همین بازیگران تئاتر در تولید و به روی صحنه بردن نمایش «ایوب پیامبر(ع)» استفاده کرد که در نهایت آن تئاتر تبدیل به سریال شد.
وی در ادامه گفت: تولید مجموعه‌هایی همچون «مردان آنجلس» و «یوسف پیامبر(ع)» در سال‌های اخیر نشان از آن داشت که او همچنان بر مداری ارزشی همانند آنچه که از همان ابتدا آن را به عنوان سیر زندگی خود انتخاب کرده پابرجاست؛ مرحوم سلحشور همواره دل‌نگران عقاید مردم بود و به این مسئله فکر می‌کرد که باید به زبان هنر خوراک مناسب فرهنگی برای همراه شدن مردم با فرهنگ دینی و اسلامی در اختیار آنها گذاشت.
این بازیگر و کارگردان تئاتر افزود: در طول دورانی که افتخار همکاری با این هنرمند فقید را داشتم همواره شاهد آن بودم که با قرآن و نماز عجین است. دقایقی هر چند کوتاه از یک روز کاری خود را به تلاوت قرآن برای تبرک و تیمن اختصاص می‌دهد. نماز را به هر امر دیگری ترجیح می‌داد و در زمان ساخت «یوسف پیامبر(ع)» هنگام نماز، کار را در هر مرحله و شرایطی که بود تعطیل می‌کرد و آنهایی که توفیق همکاری با او راداشتند سعادت اقامه نماز اول وقت به شکل جماعت را پیدا می‌کردند و اصلاً انگار که او زمان کار خود را با نماز و قرآن تنظیم می‌کرد.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «یوسف پیامبر(ع)» تأکید کرد: مرحوم سلحشور به شکل جدی به حق‌الناس اهمیت می‌داد و تضییع حقوق مردم را برنمی‌تافت، یادم هست که سر پروژه «یوسف پیامبر(ع)» پیگیر مطالبات و دستمزد بازیگران بود و از آنجا که خودش نیز تهیه کننده آن بود هر جا که از سوی تلویزیون بودجه تزریقنمی‌شد شخصاً حتی زیربار قرض می‌رفت تا حقوق بازیگران و سایر عوامل را پرداخت کند.
وی اظهار کرد: کلام مرحوم سلحشور حق بود و هیچ‌گاه به این دلیل که ممکن است حرف حقی که بیان می‌کند به مذاق کسی خوش نیاید از بیان آن سرباز نمی‌زد، حتی اگر مدت‌ها به واسطه آن بیان تنها شده و همه از او روی برمی‌گرداندند و در مقابل جریانی که قصد داشت اعتقادات و باورهای دینی مردم را خدشه‌دار کند ایستادگی می‌کرد.
یعقوب‌زاده در پایان گفت: مرحوم سلحشور شخصیتی جستجوگر داشت و به دنبال کشف و شهود بود. واقع‌گرایی را از جمله شروط تأثیر یک اثر هنری روی مخاطب می‌دانست، به طور مثال در مجموعه اخیری که آن را تهیه کرد با نام «قصه‌های خدا» که همه آن را نسخه‌ای مشابه «کلید اسرار» تولید کشور ترکیه و یا مجموعه «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» می‌دانند باید بگویم که خیلی اصرار داشت ماجراهایی را به زبان تصویر روایت کند که در عالم واقع اتفاق افتاده باشد و صرفاً زائیده ذهن نویسنده و کارگردان نباشد. این سریال هنوز از رسانه ملی پخش نشده است.
