به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، در معرفی استاد شحات انور، پای خاطرات یکی از قاریان بین المللی کشورمان نشستهایم؛ احمد ابوالقاسمی، با اشاره به خاطراتش از استاد شحات محمد انور و سفر وی به ایران، بیان کرد: اولین تلاوتی که استاد شحات در ایران انجام داد، روز یازدهم بهمنماه سال 1369 در حسینیه جماران بود که تقریباً عده زیادی خبر نداشتند که استاد به ایران آمده و تلاوت خواهد داشت.
وی ادامه داد: من به محض اینکه از این قضیه خبردار شدم با موتورسیکلتی که از برادرم قرض گرفتم، از جنوبیترین نقطه تهران در حالی که از شدت سرما تمام بدنم منجمد شده بود به جماران رسیدم. هنگامی که وارد حسینیه شدم، استاد شحات در حالی که در کنار استاد بسیونی نشسته بود به تلاوت پرداخت و من سعی میکردم تا آنجا که میتوانم جلو رفته و با دقت به تلاوت استاد گوش کنم و زیبایی صدای ایشان را بیشتر درک کنم.
مردم با تلاوتهای ایشان آرام میشدند
وی با بیان اینکه صافی و صلابت صدای استاد و اینکه هیچ فشار، ترس و استرسی در صدای ایشان نبود، برایم بسیار جالب بود، اظهار کرد: اینها همه عواملی است که جاذبهای در تلاوت استاد ایجاد کرده و مردم با تلاوتهای ایشان آرام میشدند، یعنی به صوت زیبای استاد گوش داده و آرامش پیدا میکردند، چون خود ایشان اینگونه بود و تلاوتهای ایشان هم برگرفته از شخصیت درونیشان بود.
قاری بینالمللی قرآن کریم با اشاره به خاطره دیگری از استاد شحات بیان کرد: در سال 1375 میهمان کشور لبنان بودیم که استاد شحات نیز حضور داشتند و گاهی برخی برنامهها را با هم اجرا میکردیم. این برنامهها مصادف با زمانی بود که کمکم بیماری که منجر به فوت ایشان شد، آغاز شده بود و استاد خیلی حال مساعدی نداشت.
وی ادامه داد: در یکی از برنامهها، ایشان پس از اجرا به من گفتند که خوب نخواندم و حالم خوب نبود. من به ایشان عرض کردم که الآن فقط حضور شما در مجالس باعث خوشحالی مردم میشود و شما با این بیماری لازم نیست که تلاوت کنید که استاد شحات گفت نه! مردم توقع دارند که من برایشان تلاوت کنم، من نیز دوباره عرض کردم که کسی چنین توقعی ندارد و شروع کردم به خواندن آن قسمت از تلاوت معروف استاد از سوره نساء و سپس عرض کردم که این تلاوتها و خاطرات شماست که هنوز هم در دنیا میدرخشد.
ابوالقاسمی تصریح کرد: استاد با شنیدن آیاتی که من خواندم، خندید و اظهار کرد که تو از کجا این تلاوت را شنیدی؟ من عرض کردم که همه دنیا این تلاوت را شنیدهاند و گفتم چهارده یا پانزده سال پیش این تلاوت را شنیدم که استاد دستی بر پشت من زد و گفت احسنت! با این تلاوت به من روحیه دادی و خوشحالم که شماها همه تلاوتهای من را شنیدهاید.
وی افزود: پس از این قضیه در حال رفتن به محل اقامت بودیم که شخصی آمد و گفت که در یک روستا یک نفر از سربازان حزبالله شهید شده و اگر میشود به آنجا رفته و فاتحهای قرائت کنید که ما به همراه استاد به آنجا رفتیم. یکی از دوستان در این مجلس پیشنهاد داد که حالا که قرآنیان به منزل شهید آمدهاند، قرآنی تلاوت شود که بنده گفتم در جایی که استاد شحات حضور دارند، کسی دیگر نمیتواند بخواند که استاد نگاهی کرده و گفتند که حال مساعدی ندارم ولی با اصرار همراهان قبول به تلاوت کردند و همانطور که تکیه داده بودند شروع به خواندن آیاتی از سوره مبارکه نساء کرده و پنج دقیقه خواندند و چنان تأثیری با این تلاوت گذاشتند که وقتی تمام شد، همه گریه میکردند.(متأسفانه از این تلاوت صوتی موجود نیست)
قاری بینالمللی قرآن کریم بیان کرد: خیلیها در این مدت مشاهده کردند که استاد شحات با توجه به اینکه برای ایشان سخت بود، با همه خیلی خوب برخورد میکرد و جالب اینکه آن سالی که ما لبنان بودیم، قرار بود به شهر طرابلس برویم که بنا به دلایلی اتومبیل استاد زودتر از زمان حرکت به محل اقامت ما رسید. هنگامی که استاد از اتومبیل پیاده شد هنوز بچههای گروه در حال آماده شدن بودند و من نیز خواب بودم که صدای استاد را شنیدم که به فارسی گفت «الخاموش» که منظور ایشان بخاری گازی بود که دودکش نداشت و اکسیژن آنجا را کم کرده بود. من که صدای ایشان را شنیدم، بلند شدم و استاد که مرا دید به بچههای گروه گفت که روی وی پتو بیندازید که خواب ایشان از بین نرود که استاد در این حالت که من از خواب برخواسته بودم، دید و به من گفت که مرا ببخش که باعث بیداری شما شدم. واقعاً حسن خلق استاد در تمامی موارد مانند تلاوتهای ایشان بینظیر بود.
استاد میدانست
که در تلاوت چه میزان باید لحن به خرج دهد
وی تصریح کرد: اگر بخواهم استاد شحات را در یک کلمه تعریف کنم، کلمه «هوش» را برای ایشان بهکار میبرم؛ چرا که استاد کسی بود که میدانست که چه میزان باید لحن به خرج دهد، چه میزان تکنیک، چطور صدای خود را زیبا کند و از چه نغماتی استفاده کند که همه مردم از همه اقشار آن را بپسندند. تلاوت استاد شحات، تلاوتی است که همه اقشار میتوانند با آن کنار بیایند زیرا بعضی تلاوتها انرژیزا هستند که برخی افراد بهویژه افراد مسن نمیتوانند با آن ارتباط برقرار کنند ولی تلاوت استاد ویژگی خاصی دارد که همه اقشار با آن ارتباط برقرار میکنند.
ابوالقاسمی در پایان سخنان خود تصریح کرد: استاد شحات از حدود بیست و چند سالگی تا حدود چهل و پنج سالگی تلاوتهایی دارند که در اختیار است اما اگر کسی میخواهد از ایشان تقلید کند، باید سعی کند تا تناسب سنی ایشان را با تلاوتهای ایشان پیدا کند و بداند که اگر جوان بیست و چند ساله است، بهتر است از تلاوتهای ایشان در جوانی که با دور تند اجرا شده، استفاده کند زیرا استاد کار خود را با تلاوت تند شروع کردهاند و تنها در سالهای آخر عمر سرعت تلاوت ایشان متفاوت و کند است.
درود بر استاد ابوالقاسمی