به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، رضا اسماعیلی، شاعر انقلاب و آئینی کشورمان به مناسبت شکوفایی بهار لبخند بانوی آیینه و آب، حضرت فاطمه زهرا(س) دو غزل سروده و ارادت خود به آستان آن بانوی گرامی را ابراز کرده است. این غزلها را در ادامه زمزمه میکنیم:
«دوباره نام شما بر زبان من سبز است
هوای از تو سرودن، به جان من سبز است
خوشم به زمزمه روشن شما امشب
که واژه در ملکوت دهان من سبز است
من از قبیله خاک و شما ز افلاکید
به یمن نور شما، آسمان من سبز است
حدیث حُسن شما بر زبان من جاری ست
که لهجه همه واژگان من سبز است
نشستهام به مرور سه آیه نورت
و عطر سوره کوثر به جان من سبز است
از آن زمان که شدم همنشین نور تو
به چشم آینه، نام و نشان من سبز است
در این دقیقه که سرشارم از حضور عشق
دوباره نام شما بر زبان من سبز است»
****
«شکوه بندگی» غزل دیگری است که به سبک نو سروده شده است؛
«من از تو میخواهم بگویم، واژهها پر ...
از آسمان سبز، از فصل کبوتر
من از تو آری، از تو ای بانوی باران !
باید بهاری سبز بنویسم به دفتر
اما چگونه ؟ از تو گفتن کار سختی ست
با این زبان الکن و این روح ابتر !
من شاعری تاریک تاریکم، چگونه
در محضر آیینه بنشینم مُنوّر ؟!
گاهی دلم لک میزند قرآن بخوانم
قرآن، سه رکعت نور، یعنی: فصل کوثر
گاهی دلم لک میزند شعری بگویم
شعری شبیه نورتان، سبز و مُعطر
دست و دلم میلرزد اما ... کار من نیست
غمگین، قلم را میگذارم روی دفتر
من عاجزم از خواندن آیات نورت
طبع مرا در مکتب نورت بپرور
در جان من حکمت بریز، ای جوهر نور !
تا از کراماتت بگویم بار دیگر
باید بخوانم من تو را با لهجه نور
باید ببینم من تو را با چشم حیدر
تو بای بسم الله دین، توحید نابی
ذکر لبان عارفات: الله اکبر
در تو شکوه بندگی را میتوان دید
ای آبروی قبله و محراب و منبر
انسانیت، حکمتنشین مکتب توست
شاگرد دانشگاه تو، سلمان و بوذر
نامت بلند است ای دلیل آفرینش
تو کیستی؟ بانوی دین، زهرای اطهر(س)»