به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، نشست تخصصی دومین جشنواره روحانی و سینما با حضور، صادق کوشکی، پژوهشگر، حجتالاسلام والمسلمین شهاب مرادی، پژوهشگر، داریوش کاردان، بازیگر و سیدمحمد حسینی، منتقد و مجری طی امروز، 27 فروردین در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد. در ابتدای این جلسه حسینی با بیان اینکه موضوع روحانیت در سینما دارای حساسیت بسیار بالایی است، اظهار کرد: نگاه به روحانیت در سینما دارای حساسیتهای بالایی است که دیدگاههای متفاوتی نیز پیرامون آن مطرح است، اما با توجه به پررنگ شدن حضور روحانیت طی سالهای اخیر در سینما، این نشست سعی دارد ارزیابی مختصری از این حضور داشته باشد.
پس از سخنان آغازین مجری برنامه، کوشکی درباره موضوع روحانیت در سینما این گونه سخن گفت: سادهترین حضور روحانی در سینما همانی است که به روی پرده سینماها میبینیم، اما به عقیده من این حضور را نباید تنها در ظاهر خلاصه کرد، چون به نوعی زیر سوال بردن شأن و مقام این قشر تاثیرگذار است. برای همین بیاییم بررسی کنیم که سینما باید چه نسبتی با روحانیت داشته باشد؟
وی افزود: سوال من این است که آیا سینمای ما که زیر سایه حکومتی اسلامی فعالیت میکند نباید به روحانیت بیش از این بپردازد؟ آیا وقتی حضور روحانی برای ورود گوشت از برزیل، برای ذبح اسلامی ضروری است، چگونه برای سینما چنین نیازی ضروری شمرده نمیشود! چرا باید فیلمسازی که میخواهد در حوزه مسائل دینی حرف بزند، اجباری برای مشاوره گرفتن از روحانیون ندارد؟
کوشکی ادامه داد: متاسفم
که بگویم در کشوری که 37 سال نظام اسلامی را تجربه کرده، نسبت خوبی بین سینما و
روحانیت وجود ندارد. همین اتفاق هم سبب شده، تصویری درست از روحانیت در
سینما نبینیم. در این میان باید فیلمهایی چون «زیر نور ماه»، «او» و چند کار دیگر
را از این قاعده مستثنی دانست.
نگاه سطحی به روحانیت در سینما
در ادامه این مراسم حجتالاسلام مرادی نیز درباره موضوع مورد نظر اینگونه اظهار نظر کرد: آن چیزی که من از حضور روحانیت در سینما برداشت میکنم، همان چیزی است که روی پرده میبینیم. چون این ظاهرگرایی سبب شده که نگاه به این موضوع سطحی شود. نکته دیگر اینکه در سبک زندگی امروز، متاسفانه از وجود روحانیون استفاده نمیشود، برای همین فیلمساز هم این احساس نیاز را نمیکند که به صورت ریشهای به این موضوع نگاه کند.
وی به توضیح فوق اضافه کرد: این نگاه سطحی به روحانیت سبب شده که در برخی فیلمها این تصور به وجود آید که روحانی خوب، انسانی است که لباس خود را از تن در آورد و همرنگ دیگر مردم شود، در صورتی که لباس روحانی، رسالتش را تعیین میکند. در کلامی میخواهم بگویم اگر بتوانیم به درستی روحانیت را در سبک زندگی خود باور کنیم دیگر این گروههای انحرافی که در جای جای کشور مشاهده میشوند، وجود نخواهند داشت.
این پژوهشگر در بخش دیگری از سخنان خود گفت: نگاه سطحی به روحانیت در سینمای دفاع مقدس نیز وجود دارد، یعنی معمولا در فیلمهای دفاع مقدسی، روحانیت تنها در حد یک امام جماعت است، در صورتی که بسیاری از فرماندهان ما روحانی بودند. در ضمن روحانیونی که در طول هشت سال جنگ به شهادت رسیدهاند، گواه بارز نگاه نامناسب سینمای دفاع مقدس به روحانیت هستند. این کمتوجهی دقیقا این نکته را به ما القاء میکند که ما تنها یک روحانی تشریفاتی میخواهیم.
مرادی تاکید کرد: میخواهم نکتهای را بیان کنم. معمولا سینماگران اندیشههای خود را از جامعه وام میگیرند، اما متاسفانه درباره روحانی این وامگیری به درستی از جامعه صورت نمیگیرد، چون در زندگی روزهمره مردم و جامعه، روحانی نمود عینی دارد، اما در سینما این اتفاق روی نمیدهد؟!
در این مراسم داریوش کاردان هم بیان کرد: اینکه یک کارگردان باید متشرع باشد، ولی اینگونه نیست، به خود روحانیت بر میگردد، چون اگر کمکاری صورت نمیگرفت جامعه و به طبع سینما نیز متشرع بود. سوال دیگر اینکه، آیا یک کارگردان وقتی میخواهد به موضوع پزشکی بپردازد، حتما باید پزشک باشد که حالا ما توقع داریم برای پرداختن به روحانیت در سینما حتما باید متشرع بود؟
نگاهمان به موضوع دین در سینما صحیح باشد
وی در پایان این گزارش تاکید کرد: نکته دیگر اینکه دین تنها پرداختن به روحانیت نیست، در کلامی اگر میخواهیم نگاهی درست به موضوعات دینی داشته باشیم باید شرع را به سینمای خود وارد کنیم، در غیر این صورت به صرف حضور روحانی در سینما نمیتوان انتظار داشت که سینمای ما دینی شود.