اسدالله انصاری، مؤسس اولین آموزشگاه پیکرتراشی با چوب با مجوز سازمان فنی حرفهای کشور در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره انگیزههای خود برای ورود به دنیای نقاشی چنین سخن گفت: در همین ابتدای بحث باید بگویم من پیکرتراشی را به صورت آکادمیک نیاموختم، یعنی یک کلاس حرفهای برای فرا گرفتن این هنر نرفتم. البته نه اینکه دوست نداشته باشم، بلکه در آن زمان کلاسی در این زمینه وجود نداشت و اگر هم بود، من هزینه شرکت در آنها را نداشتم. برای همین طی سالها به صورت تجربی مشغول فراگیری نقاشی و مجسمهسازی شدم.
وی افزود: جالب است بدانید اولین آموزشگاه پیکرتراشی را در ایران تاسیس کردم و از آن زمان تا به امروز نیز دانشجویان بسیاری را آموزش دادهام. همچنین در این زمینه کتب آموزشی نیز نوشتهام که در آموزشگاههای مجسمهسازی تدریس میشود.
این مدرس دانشگاه سوره در پاسخ به اینکه بعد از انقلاب نگاه به نقاشی به ویژه پیکرتراشی چگونه بود، اظهار کرد: من پیکرتراشی بعد از انقلاب را به دو دوره تقسیم میکنم؛ ابتدا بخش اول که تا اواسط دهه هفتاد طول کشید. در این زمان به هنرهایی چون مجسمهسازی نگاهی مناسب نمیشد. این نوع نگاه نیز نشئت گرفته از تصور نادرستی بود که در اذهان وجود داشت، اما در دوره دوم که تا به امروز ادامه دارد، وضعیت تغییر کرد و ما شاهد رونق تمامی بخشهای هنر بوده و هستیم.
عضو انجمن مجسمهسازان ایران به توضیح فوق اضافه کرد: من 72 سال از خداوند عمر گرفتهام. برای همین تجربه لازم را دارم تا بگویم هنرمندان از جمله اقشاری هستند که سعی در تقرب به خداوند دارند. این اتفاق نیز از آنجا نشئت میگیرد که کارشان خلق کردن اثر است. گفته خود را این گونه توضیح میدهم که وقتی من ساعتها سرپا میایستم تا به روی سنگ و چوب تصویر را بتراشم، دیگر به چیزی جز آفرینش آن کار فکر نمیکنم و به نوعی روحم درگیر معنویاتی میشود که ریشه آن را میتوان در ارتباط با خداوند متعال جستجو کرد.
وی در پاسخ به اینکه چگونه میتوان در مجسمهسازی کار دینی خلق کرد؟ اظهار کرد: بسیاری از کارهای این حوزه معنای دینی و اسلامی دارند. برای مثال از کارهای خودم نام میبرم. پیکره رزمندهای که شهید شده، پیکره حضرت ابراهیم که در آتش نمرود است، پیکره نوازش بر سر کودکی یتیم و... از جمله موضوعاتی است که میتوانم به آنها اشاره کنم. در این میان باید متذکر شوم کارهایی که به صورت غیرمستقیم موضوعات دینی را مد نظر قرار دادهاند بیشتر میپسندم، همانند پیکره نوازش بر سر کودک یتیم که اصل معنای خود را از قرآن کریم وام میگیرد.
نگاه دینی به هنر نباید مبتنی بر سفارش باشد
عضو سازمان صنایع دستی کشور در تکمیل سخنان خود تصریح کرد: نگاه من به موضوعات دینی مبتنی بر هیچ سفارش و دستوری نیست و هر آنچه که خلق میکنم بر پایه احساس و قلبم شکل گرفته است؛ البته منکر نقش سفارش در خلق آثار هنری نیستم، اما معتقدم در کارهایی که محوریت آنها موضوعات دینی است باید کار به واسطه دغدغههای قلبی خلق شود.
وی در پایان برای رواج موضوعات دینی در پیکرتراشی، عنوان کرد: نهادها و مراکزی که کار فرهنگی میکنند قادر هستند از این هنر حمایت کنند؛ اتفاقی که معمولا رخ نمیدهد. برای همین است که هنر مجسمهسازی در میان اقسام هنر، غریب و گمنام است. هر چند طی چند سال اخیر با توجهات وزارت ارشاد تا حدودی وضعیت بهبود پیدا کرده که امیدوارم شدت آن افزایش پیدا کند.