به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) عصر امروز یکشنبه 30 خرداد، با حضور حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا حشمتی؛ معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از مجموعه 4 جلدی «قرآن در شعر پارسی» تألیف اسماعیل آذر در سالن نشستهای بیست و چهارمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم واقع در طبقه دوم شبستان مصلای امام(ره) رونمایی شد.
در این مراسم اسماعیل آذر؛ مؤلف مجموعه در سخنان کوتاهی گفت: بیش از 400 شاعر پارسیگوی در نظم اشعار ماندگار خود محتوای قرآن را مورد بهرهبرداری قرار دادهاند و ما برای جمعآوری و تجمیع این تجارب که در مجموعه «قرآن در شعر پارسی» آن را گردآوردهایم که البته بار نخست در بیت رهبری موفق به رونمایی از آن شدیم، 4 سال وقت صرف کردیم.
وی ادامه داد: 30 محقق در این مدت موفق به انجام تحقیقات و رجوع به اشعار این شاعران شدند تا بتوانیم مصادیق قرآنی موجود در اشعار آنها را احصا کرده و در قالب این مجلد در اختیار علاقهمندان قرار دهیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: به طور مثال در شاهنامه، حکیم ابوالقاسم فردوسی بالغ بر 1400 بار این شاعر بلندآوازه از قرآن کسب فیض کرده است و در سایر اشعار شاعران نیز به وفور میتوان شاهد چنین مصادیقی بود که اوج آن در دیوان حافظ متجلی است که به جرئت میتوانم بگویم که بعضی از اشعار این شاعر نامی ایرانی انگار که ترجمه منظوم قرآن بوده است.
وی از قرآن به عنوان کتاب هدایتگر همه انسانها با هر کیش و مسلکی یاد کرد و گفت: استفاده از قرآن نه در مورد ادبیات و شعر فارسی که در میان آثار شاعران و ادبای مسیحی و اروپایی نیز مرسوم بوده است و به طور مثال در مورد شاعران نامدار روسی همچون پوشکین میتوان به روشنی الهام گرفتن از قرآن کریم را مورد پیگیری قرار داد.
این گزارش حاکی است پس از مراسم رونمایی، در نشستی صمیمانه، اسماعیل آذر برای بازدیدکنندگان علاقهمند از این مجموعه چهار جلدی مثالهای دیگری در زمینه الهام شاعران ایرانی از قرآن در اشعارشان ارائه کرد و گفت: آنچه که مسلم است اینکه ادبیات در قالب شعری آن به خدمت قرآن درآمده است تا پیام قرآن و تذکراتی را که ذات قدسی پروردگار طی سالیان متمادی از طریق پیامبران خود به انسان در مورد خوب زیستن و دین مدار بودن ارائه کرده و آنها را به این مهم توصیه کرده است به زبانی نرم و دلنشینتر تکرار کند.
وی به شعر شاعران معاصر ایرانی نیز اشاره ای کرد و گفت: در میان شاعران قرن حاضر هم نمونههایی از اشارات آنها به مضامین و مصادیق دینی و قرآنی یافت میشود و به طور مثال در مورد استادمحمدحسین شهریار که شعر «علی ای همای رحمت» او سرآمد است، باید بگویم که این شعر تعبیری از اظهارنظر محمدبن ادریس شافعی در قرن دوم هجری و از علمای عظام اهل سنت است به زبان عربی با این مضمون که اهل نهی شعور وصف علی را ندارند و آنها هیچگاه نمیتوانند به کنه مطلب یعنی باطن شخصیت علی(ع) پی ببرند.
آذر اشعار حافظ که غالب آنها برگرفته از قرآن است را مینیاتورکاری حافظ از الفاظ و واژگان قرآن تعبیر کرد و گفت: در جای جای این اشعار اشاراتی مستقیم و غیرمستقیم به معانی قرآن شده است و البته بسیاری از آنها اشاره در لفافه دارند و برای تشخیص و ارجاع آنها به ترجمه و نص صریح قرآن نیازمند آن هستیم که هم اشراف به حوزه ادبیات و شعر پارسی داشته باشیم و هم تسلط بر مفاهیم و معارف قرآنی.