به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله محمدتقی مصباح یزدی، جمعهشب، 4 تیرماه، در ادامه جلسات درس اخلاق خود گفت: ائمه روشهای مختلفی برای دورکردن مردم از دنیا داشتهاند، همچنین سیره بزرگان مانند انبیاء به خصوص پیامبر(ص) در این زمینه برای ما الگوست؛ امام علی(ع) در مطلبی فرمودن انبیاء(ع) به دنیا بیرغبت شدند و دشمن داشتند آنچه را خدا دشمن داشت و کوچک شمردند آنچه را خدا کوچک شمرد.
وی با اشاره به ماجرای آشنایی حضرت موسی(ع) با دختران شعیب اظهار کرد: قرآن در ادامه همین ماجرا، از زبان موسی(ع) نقل فرموده که «رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ(24 قصص)؛ امام علی(ع) در توضیح این آیه فرمودند که حضرت موسی(ع) با این دعا تنها انتظار یک لقمه نان داشت که آن را خورد.
آیتالله مصباح یزدی افزود: داوود فرمانده لشکر طالوت در مقابل جالوت بود و امام علی(ع) او را قاری اهل بهشت لقب داده است، این شخص با آن همه مقام و سلطنت، از راه درست کردن زره و بافتن زنبیل امرار معاش میکرد.
این استاد برجسته حوزه علمیه تصریح کرد: در احوالات حضرت عیسی(ع) نقل شده که وقتی خیلی خسته میشد به جای بالش، سنگ زیر سر میگذاشت و لباسش خشن و غذایش نان خشکیده بود و خورش غذایش، گرسنگی بود. چراغش در شبها، ماه و منزلی نداشت و میوه و تنقلاتش گیاهانی بود که زمین برای چهارپایان میرویاند.
وی اظهار کرد: باز امام علی(ع) فرمودند که محبوبترین بندگان کسی است که از پیامبرش تبعیت کند و در صدد جستوجوی سیره او تبعیت از آن باشد و بدانید پیامبر شما با دنیا مانند یک غذای بدمزه رفتار کرد و گوشه چشمی به دنیا نیفکند و شکمش را از دنیا خالی نگه داشت.
این استاد حوزه با اشاره به ادامه فرمایش امام علی(ع) درباره پیامبر(ص) عنوان کرد: پیامبر نسبت به دنیا بی اعتنا بود زیرا خداوند دنیا را کم ارزش دانسته است و کافی است ما با دوستی زیاد دنیا از پیروان ایشان نباشیم. پیامبر(ص) آنقدر نسبت به دنیا بیاعتنا بود که روی خاک غذا میخورد و نشستنش مانند نشستن بندگان بود و در همین زمان ما برخی علما بودند که هیچوقت به دیوار تکیه نمیدادند و علامه طباطبایی را هم هیچ وقت در حال تکیه بر دیوار ندیدم و کسانی بودند که در نشست و برخاست هم ادب عبودیت را رعایت میکردند.
وی افزود: پیامبر(ص) کفشش را به دست خودش وصله میکرد و لباسش وصلهدار بود و بر الاغ برهنه سوار میشد، اتفاق میافتاد که در یکی از جهیزیه همسرانش، پرده دارای تصاویری وجود داشت که فرمودند این پرده را از نظر من دور کنید زیرا وقتی نگاهم به این پرده تصویردار میافتد یاد زینتهای دنیا میافتم.
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) اظهار کرد: آیا خداوند که این نوع زندگیها را برای پیامبرانش دستور فرمود برای اهانت به آنان بود و یا میخواست با آن دشمنی کند یا نشانه دوستی با آنان بود؟
وی افزود: در فرمایش امام علی(ع) آمده است که پیامبر(ص) در حالی از دنیا رفت که شکمش خالی بود و وارد آخرت شد در حال سلامت در حالی که در دنیا چیزی نساخت و سنگی بر سنگی برای خودش نگذاشت البته مسجد ساخت ولی برای خودش چیزی درست نکرد.