هرمنوتیک و کشف معنای پنهان متون دینی کتاب شد

به گزارش ایکنا؛‌ کتاب «ع‍ل‍م‌ ه‍رم‍ن‍وت‍ی‍ک‌: ن‍ظری‍ۀ ت‍اوی‍ل‌ در ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ه‍ای‌ ش‍لای‍رم‍اخ‍ر، دی‍ل‍ت‍ای‌، ه‍ای‍دگ‍ر، گ‍ادام‍ر» نوشته ری‍چ‍ارد‌ا. پ‍ال‍م‍ر و با ترجمه محمدسعید حنایی کاشانی در ویراست دوم از انتشارات هرمس در 376 صفحه منتشر شده است.

علم هرمنوتیک نام رشته‌ای است که در قرن هفدهم میلادی برای مطالعه «تفسیر متون مقدس مسیحی» در کشورهای اروپایی، و به‌ ویژه در میان پروتستان‌های آلمانی، برگزیده شد و با کار زبان‌ شناسان، لغویان و ادیبان در مطالعه متون ادبی عهد باستان و سپس با کار رومانتیک‌‌های آلمانی و دیگر فیلسوفان آلمانی در قرن‌های نوزدهم و بیستم و گسترش این دانش برای هر گونه مطالعه فلسفی و نظری در خصوص روندهای کشف معنای پنهان متون دینی، ادبی و فلسفی و حتی معناداری خود «وجود» انسان و «تاریخ» و «جهان»، یا معنا بخشی به آنها، به علاوه «فهم معنای پنهان متون» و دیگر «نشانه‌ها»یی که به‌ طور کلی «متن» شمرده شوند، به یکی از شاخه‌های بحث‌انگیز فلسفه معاصر تبدیل شد. بدین سان بود که با گره‌ خوردن «تاریخ» و «وجود» انسان با «تأویل» یکی از جذاب‌ترین بحث‌های فلسفی و نظری معاصر در فلسفه‌های وجودی و پدیدار شناسی وجودی شکل گرفت.

اما این رشته با اینکه جدید است ریشه‌های آن در جهان باستان یونانی و نیز فرهنگ‌‌های دینی و در آنچه در این فرهنگ‌ها به نام «علم تأویل» و «علم تفسیر» شناخته می‌شود، قرار دارد.

این کتاب بحثی تاریخی از نخستین سرچشمه‌های پیدایش «علم هرمنوتیک» در جهان باستان یونانی تا تحول آن در فرهنگ دینی قرون وسطی، با عنوان‌هایی همچون «تأویل» و «تفسیر»، و آن‌گاه گسترش آن در عصر جدید به دست زبان‌شناسان و لغویان و مترجمان و خداشناسان و فیلسوفان آلمانی است.

نویسنده با مطالعه دقیق منابع آلمانی گزارشی دست اول از آنچه علم هرمنوتیک در جهان آلمانی‌زبان بوده به دست داده و بدین وسیله کتابی مرجع در زبان انگلیسی پدید آورده است که با گذشت بیش از نیم قرن از نگارش آن همچنان درآمدی معتبر و شایان اعتماد برای آشنایی دانشجویان دوره‌های عالی رشته‌های علوم انسانی با یکی از  مباحث فلسفی در خصوص روند دستیابی به «فهم» و «معنا»، چه در متون دینی، ادبی و فلسفی و چه «وجود» انسان و «زندگی» و «جهان»، افزون بر خود «هستی»، است.

کتاب در سه فصل به مسائلی چون تعریف،گستره و اهمیت علم هرمونتیک و دیدگاه چهار نظریه پرداز بزرگ هرمنوتیک (شلایر ماخر، هایدگر، دیلیتای و گادامر) و در فصل آخر به بیانیه‌ای هرمنو‌تیکی برای تأویل و تفسیر ادبی در آمریکا می‌پردازد.