غلامعلی طاهری، نقاش و کارشناس هنری در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: جریان هنری در ایران همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی رنگ و بویی دینی و اسلامی به خود گرفت و خود را مستقل از جریان هنری متأثر از جنبش و نحلههای هنری غرب که اغلب نگرشهای التقاطی داشته و دارند معرفی کرد.
وی ادامه
داد: قطع به یقین از آنجا که قرآن و آموزههای اسلامی آبشخور تحولات فرهنگی و
سیاسی ایران در دوران انقلاب و پس از آن بوده است، لذا مهمترین ملاک و معیار برای
سنجش هنر دینی و اسلامی از غیر آن، قرآن و مفاهیم پرمغز و غنی آن محسوب میشود، اما
علیرغم چنین منبع لایزالی در عمل شاهد هستیم که تولیدات و محصولات هنری خلق شده از
سوی هنرمندان بعضاً حتی با داعیهدار بودن نگرش انقلابی و اسلامی از قرآن و رسالتهای
بشری آن به دور ماندهاند.
طاهری
تصریح کرد: به محاق رفتن قرآن به عنوان یک اصل در خلق آثار هنری موجب شده است که
برخی تحرکات و جریانهای انگشتشمار فرهنگی و هنری صورت گرفته در ساحت قرآن نیز
جنبه فردی پیدا کند، به این معنی که کوشش و عزم و دغدغه فردی موجب ظهور و بروز
یافتن آنها شده است و جریانی هدفمند و متعالی را شاهد نباشیم.
این
هنرمند نقاش در ادامه گفت: حتی رویدادهایی همچون نمایشگاه قرآن نیز نتوانسته است
نقشه راهی مشخص و هدفمند را در زمینه خلق آثار هنری قرآنی توسط افراد و نهادهای
فرهنگی و هنری ذیربط نیز ترسیم کند و بزرگترین رویداد قرآنی کشور نیز با
موضعی منفعل و نه جریانساز و مؤثر تنها مکانی برای عرضه متفرقه و بدون هدف
محصولاتی است که غالباً با تلاش فردی هنرمندان سامان یافتهاند.
وی در پایان تأکید کرد: به نظر میرسد لازم است نهادهای فرهنگی و هنری کشور برنامهای جامع و هدفمند را در زمینه خلق محصولات هنری با رویکرد و نگرش مؤثر و با محور قرار دادن قرآن در دستور کار خود قرار دهند تا در آوردگاههایی همچون نمایشگاه قر آن و نظایر آن شاهد تبلور و تحول عمیق و مؤثر در جریانهای فرهنگی و هنری قرآنی باشیم که نقش الگوسازی و ترغیبی داشته باشند و نه صرف نمایشگاهی که در آن تنها به نمایش چند تابلوی هنری بسنده شود.