«شوق پرواز»؛ یادبودی ماندگار و شایسته از شهید «عباس بابایی»
گروه هنر: سریال «شوق پرواز» جزء کارهایی است که می‌توان از آن به عنوان یادبودی شایسته و ماندگار از شهید عباس بابایی نام برد.
درباره سرداران و امیران هشت سال جنگ تحمیلی معمولاً آثار خوبی در تلویزیون تولید نمی‌شود، غیر از کارهای معدود که «شوق پرواز» نمونه بارز آنهاست. این سریال دفاع مقدسی به کارگردانی یدالله صمدی به سفارش بنیاد شهید ساخته شد و از شهریور تا بهمن سال 94 روی آنتن شبکه یک سیما رفت.
سریال «شوق پرواز» حاصل تلاش یک گروه حرفه‌ای در تلویزیون بود که به
کار خود اعتقاد و احاطه داشتند. این دو صفت را برای این به کار بردم که معمولاً در
کارهایی از این دست، معمولا یکی از دو ملاک ذکر شده (اعتقاد یا تخصص) مد نظر
سفارش دهندگان است. برای همین هم عموماً کارهای دفاع مقدسی خوب از کار در نمی‌آید،
اما این سریال سنت‌شکنی کرد و توانست در سیما ماندگار شود.
دلیل دیگری که برای خوب بودن این سریال می‌توان نام برد به حضور بنیاد شهید به عنوان سفارش دهنده این کار بود، زیرا معمولاً این گونه باب شده که تنها تلویزیون مسئول تولید چنین کارهایی است. تفکری که در حقیقت نوعی شانه خالی کردن از مسئولیت است، اما هر گاه بنیاد یا سازمان در تولید به یاری سیما شتافته، به وضوح دیده‌ایم که نتیجه بسیار خوب و ماندگار بوده است.
اما برای اینکه در سالروز شهادت شهید عباس بابایی، یادی از این شهید بزرگوار کرده باشیم به طور مختصر به سریال «شوق پرواز» می‌پردازیم. این سریال در بحث فیلمنامه از غنای خاصی بهره می‌برد، زیرا یک کار جمعی بود که ارتش، بنیاد شهید و خانواده شهید بابایی تحت نظارت یدالله صمدی در آن سهم داشتند. در ضمن تهیه‌کننده این کار جواد نوروزبیگی، تهیه کننده نام‌آشنای سینمای جنگ بود که کمک کرد تا کار به بهترین نحو ممکن تولید شود.
در کنار عوامل پشت دوربین از بازی شهاب حسینی می‌توان به عنوان یک بازی برتر نام برد که جزء آثار پرافتخار این بازیگر محسوب می‌شود. درباره نحوه انتخاب شهاب حسینی نیز نکته‌ای جالب وجود دارد. آن هم اینکه همسر شهید بابایی وقتی فیلم «دلشکسته» را دید، تحت تاثیر این بازیگر قرار گرفت و وی را به کارگردان معرفی کرد که مورد موافقت واقع شد. دیگر بازیگران هم انتخاب‌های نسبتاً خوبی بودند، اما شهاب حسینی را نمی‌توان با هیچ یک از آنها مقایسه کرد.
سریال «شوق پرواز» تا به امروز چندین بار از سیما پخش شده و هنوز هم بعد از چند سال وقتی از سیما پخش می‌شود دیدن آن لذتبخش است. در اینجا جا دارد که نکته‌ای را بیان کنم، آن هم اینکه مردم این گونه تولیدات را دوست دارند، چون درباره افتخارات و فرزندان رشیدشان تولید شده، اما به شرطی که کار تولید شده از ساختار و کیفیت خوبی بهره برده باشد، والا نتیجه همانند اکثر تولیدات دفاع مقدسی در سینما و تلویزیون خواهد شد که مردم به آنها روی خوش نشان نمی‌دهند.
در انتهای این مطلب باید نکته‌ای را تصریح کرد، آن هم اینکه سرداران و امیرانی چون شهید بابایی در میهمن ما کم نیستند که می‌شود درباره آنان فیلم و سریال ساخت،
تنها کافی است که در این حوزه باور و ایمان وجود داشته باشد؛ اتفاقی که اگر رخ دهد
دیگر رضایت جشنواره‌های خارجی ملاک نخواهد بود، بلکه خوشنودی شهدا دلیل اصلی
فعالیت‌های فرهنگی خواهد شد.
در پایان این مطلب بیوگرافی مختصری از شهید عباس بابایی آورده می‌شود؛ وی در خانواده‌ای متوسط و مذهبی در شهر قزوین در 14 آذر 1329 متولد شد. دوره ابتدایی را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان را برعهده گرفت. با شروع جنگ، عباس بابایی به انجام عملیات جنگی هوایی مشغول شد. در سال ۱۳۶۰ ضمن ارتقاء به درجهٔ سرهنگ دومی به عنوان فرمانده «پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان» منصوب شد.
وی در ۹ آذر ۱۳۶۲ به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. وی پس از چهار سال رزم در مقام معاونت عملیات نیروی هوایی، در ۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه «سرتیپی» ارتقاء یافت. شهید بابایی با دختردایی‌اش «ملیحه حکمت» (متولد ۱۳۳۷) در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب دختری به نام «سلما» و دو پسر به نام‌های «محمد» و «حسین» شد. ملیحه حکمت، در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۵۷ سالگی درگذشت.
عباس بابایی پس از ۶۰ مأموریت جنگی موفق در صبح روز پانزدهم مردادماه، روز عید قربان همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راهکار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای آموزشی اف– ۵ از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد. بابایی پس از انجام دادن مأموریت، به هنگام بازگشت، در منطقه عملیاتی سردشت در ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ به شهادت رسید.
