به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، جهانبخش فرجی، مدرس و قاری بینالمللی در قالب یادداشتی کوتاه به برخی ملاحظات در عزاداریهای سرور و سالار شهیدان و وظایفی که قرآنیها در این زمینه برعهده دارند، اشاره کرده است، حضور قاريان و گروههاي تواشيح در عزاداريها و مشاركت آنها در اين امر مهم، باعث ميشود كه عزاداري براي ناطقان كلام وحي عميقتر و معنويتر شود. متن این یادداشت را در ادامه میخوانید؛
بنام خدا
در آستانه ماه خون، ماه محرم
به عنوان يك خادم قرآن و اهل بيت(ع) توجه تمامي مسئولان در اين حوزه، مداحان و قاريان و گروههاي تواشيح را به نكات ذيل جلب مينمايم:
١- در زمينه خلق آكوردهاي روحاني منطبق بر نوحههاي داراي سرعت بالا، بهتر است به جای كلمات نامفهوم «اُصّين»، «اُصّي» و مشابه آن كه معنويت را از نوحهها گرفته و حس موسيقيهاي تند غربي و دنيايي را به خود ميگيرد، صدا و سيما و خبرگزاريهای قرآني و اهل بيتی ورود نموده و با همكاري مداحان معروف كشور و كمك و مشاركت قاريان و گروههاي تواشيح به طراحي آكوردهاي معنوي و روحاني منطبق با نام و عظمت امام بهشتيان بپردازند.
بديهي است اين آكوردها به مرور در بين مردم جا افتاده و تثبيت ميشوند.
٢- عزاداری براي پاره تن رسولالله(ص) بايد داراي ضوابط و چهارچوب اخروی باشد و به هر طراحی دنيايی اجازه ساخت ملودی و البته آكوردهای ضعيف كه فقط به فكر ايجاد جاز در نوحههای ما هست، داده نشود. لذا مشاركت گروههای تواشيح در امر عزاداري كه جاي آن واقعا خالي است بايد جزء لاينفك نوحهها شده و با توجه به ملودی مداح، آكوردهای مناسب زير صدا براي ايشان طراحی شود و بدين ترتيب خلاء معنوي در نوحههای با سرعت بالا برطرف شود.
٣- اگر گوش بچههای عاشق امام حسين(ع)، بد تربيت شده و در مجلس عزاداري سالار شهيدان، گوش و در نتيجه ذهن آنها با جاز و مجالس دنيايي انس پيدا نمايد، اين ذهنهای پاك از نغمات الهي فاصله گرفته و ناخودآگاه به موسيقیهای تند، پر سر و صدا و هيجانی، روي میآورند.
موسيقیهايی كه خطر آنها برای جوانان ما بيشتر از هر تهاجم فرهنگی است كه بتوانیم تصور کنیم!
موسيقیهای تندی كه فقط در مكانهای خاص دنيايی كاربرد داشته و اگر اين موسيقیهای سطحی و بیارزش در اين مجالس نباشد، هيچ مواد افيونی، دخاني و خودگردان، تأثير معمول خود را ندارد!
فراموش نكنيم كه نقش گوش در تصميمات و تفكرات و تراوشات ذهنی مهمترين است و نمیتوان از تربيت آن غافل شد!
اگر چشم، مستقيم با قلب مرتبط است، گوش هم مستقيم با مغز و اعصاب ما ارتباط دارد و نمیتوان از تربيت آن غفلت کرد.