آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی:
جامعه با قرآنی فکر کردن و عمل کردن به مجد و شکوه می‌رسد/ تمجید از علامه طباطبایی(ره)
گروه حوزه‌های علمیه: استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: اگر جامعه می‌خواهد به مجد و شکوه برسد باید قرآنی فکر کند و قرآنی عمل کند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)
آیت‌الله‌العظمی عبدالله جوادی آملی امروز 24 آبان ماه در تفسیر سوره
مبارکه «ق» گفت: سوره «ق» با حرف مقطعه شروع شده که گاهی خودش یک آیه است و
گاهی جزء یک آیه است مانند سوره «ق» و «ص»؛ و معنای آن نیز محتملات
فراوانی است که در تفاسیر به آن اشاره شده و ما در ابتدای سوره بقره گفتیم.
وی ادامه داد: این سوره با قسم به قرآن کریم آغاز شده است؛ سوگند در قرآن پیام های فراوانی دارد که یکی از برجسته‌ترین این پیام‌ها همان است که علامه فرموده؛ ایشان گفته سوگند الهی نظیر سوگند بشر در محاکم نیست، زیرا قسم انسان در برابر بینه است اما طبق فرمایش علامه، قسم در قرآن به خود بینه است و نه در قبال بینه؛ یک موقع انسان به دیگری خبر می‌دهد که الان روز شده و چون دلیلی ندارد سوگند می‌خورد، ولی گاهی فردی می‌گوید قسم به این آفتاب که الان روز است و قسم‌های خداوند نیز به خود بینه است.
وی با تاکید بر اینکه اگر جامعه می‌خواهد به مجد و شکوه برسد باید قرآنی فکر کند و قرآنی عمل کند با اشاره به سال روز رحلت علامه طباطبایی گفت: ایشان از سادات طباطبایی و از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) و 14 نسل ایشان روحانی بودند؛ ایشان وقتی وارد قم شدند با دریایی از سؤالات و نیازهای آن روز روبرو شدند و دیدند در حوزه از تفسیر و علوم قرآنی، علوم عقلی و شهودی خبری نیست لذا این سه کار را در دستور قرار دادند.
این مفسر قرآن با اشاره به دوره چند جلدی وی که تفسیر قرآن با روایات بود عنوان کرد: ایشان وقتی به قم آمدند بحث تفسیر قرآن به قرآن را شروع و مشکلات دنیای اطراف خود را بر قرآن عرضه کردند و پاسخ دادند همچنین در زمینه عرفان نوشته‌های فاخری به جامعه حوزوی ارایه کردند.
آیت‌الله جوادی آملی اظهار کرد: علامه مقطع دوم مباحث عرفانی خود را در قم شروع کردند و تا مقطع پنجم مباحث عرفانی ادامه دادند؛ علامه در چند درس خصوصی به مباحث عرفانی پرداختند و به قدری این جلسات مستور و مخفی بود که فقط چند نفر از آن مطلع بودند و بعد از تدریس چند مرحله ای عرفان به شرح و تفصیل بحار پرداختند و در نهایت به وفات ایشان ختم شد.
وی تاکید کرد: توفیقی که نصیب ایشان شد، ناشی از این بود که وی در زمره شاگردان واقعی اهل‌بیت(ع) بودند؛ ایشان در قم و در روی زمین زندگی می‌کرد ولی در دنیا نبود و همیشه اخروی فکر می‌کرد، اگر کسی با علامه زندگی می‌کرد این را به خوبی حس می کرد.
صاحب تفسیر تسنیم افزود: علامه هرگز در افکار کودکانه که چه کسی آمده و چه کسی رفته و برای چه کسی صلوات فرستاده‌اند و به چه کسی آیت الله و به چه کسی آیت الله العظمی گفته‌اند، نبود؛ یکی از مراجع هم دوره ایشان بارها به من فرمود که این حرف‌هایی که علامه زده از خودش بود وگرنه استادانش بالاتر از او نبودند که از آنجا نشئت بگیرد؛ علامه ظرف قلب خود را پاک نگه داشته بود و همین پاکی قلب منشا خیرات زیادی برای او شد و علوم اهل بیت(ع) در این ظرف پاک ریخته شد.
این مرجع تقلید تصریح کرد: هیچ فیلسوف و حکیم و دانشمندی دهان باز نکرده که بگوید هر چه می‌خواهید از من بپرسید این حرف تنها مخصوص اهل‌بیت و حضرت علی(ع) است که فرمود سلونی قبل ان تفقدونی؛ برخی این حرف ها را زدند و رسوا شدند؛ علامه علمش را از این خاندان فراگرفته بود بنابراین قرآن و عترت این ظرفیت بالا را دارد که بتواند به نیازهای هر دوره جواب بدهد ولی علامه طباطبایی را لازم دارد.
آیت الله جوادی آملی با تاکید بر دعای مومنان برای کسوت امام متقین شدن، بیان کرد: خداوند فرموده همیشه سعی نکنید دنباله‌رو باشید و از خدا بخواهید که امام متقین باشید و دیگران از شما بهره ببرند و از کتب شما استفاده کنند و کسی می‌تواند امام متقین باشد که راه خدا را برود و حرف خدا را بزند و مردم را به جای خود به خدا دعوت کند.
وی ادامه داد: این سوره با قسم به قرآن کریم آغاز شده است؛ سوگند در قرآن پیام های فراوانی دارد که یکی از برجسته‌ترین این پیام‌ها همان است که علامه فرموده؛ ایشان گفته سوگند الهی نظیر سوگند بشر در محاکم نیست، زیرا قسم انسان در برابر بینه است اما طبق فرمایش علامه، قسم در قرآن به خود بینه است و نه در قبال بینه؛ یک موقع انسان به دیگری خبر می‌دهد که الان روز شده و چون دلیلی ندارد سوگند می‌خورد، ولی گاهی فردی می‌گوید قسم به این آفتاب که الان روز است و قسم‌های خداوند نیز به خود بینه است.
وی با تاکید بر اینکه اگر جامعه می‌خواهد به مجد و شکوه برسد باید قرآنی فکر کند و قرآنی عمل کند با اشاره به سال روز رحلت علامه طباطبایی گفت: ایشان از سادات طباطبایی و از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) و 14 نسل ایشان روحانی بودند؛ ایشان وقتی وارد قم شدند با دریایی از سؤالات و نیازهای آن روز روبرو شدند و دیدند در حوزه از تفسیر و علوم قرآنی، علوم عقلی و شهودی خبری نیست لذا این سه کار را در دستور قرار دادند.
این مفسر قرآن با اشاره به دوره چند جلدی وی که تفسیر قرآن با روایات بود عنوان کرد: ایشان وقتی به قم آمدند بحث تفسیر قرآن به قرآن را شروع و مشکلات دنیای اطراف خود را بر قرآن عرضه کردند و پاسخ دادند همچنین در زمینه عرفان نوشته‌های فاخری به جامعه حوزوی ارایه کردند.
آیت‌الله جوادی آملی اظهار کرد: علامه مقطع دوم مباحث عرفانی خود را در قم شروع کردند و تا مقطع پنجم مباحث عرفانی ادامه دادند؛ علامه در چند درس خصوصی به مباحث عرفانی پرداختند و به قدری این جلسات مستور و مخفی بود که فقط چند نفر از آن مطلع بودند و بعد از تدریس چند مرحله ای عرفان به شرح و تفصیل بحار پرداختند و در نهایت به وفات ایشان ختم شد.
وی تاکید کرد: توفیقی که نصیب ایشان شد، ناشی از این بود که وی در زمره شاگردان واقعی اهل‌بیت(ع) بودند؛ ایشان در قم و در روی زمین زندگی می‌کرد ولی در دنیا نبود و همیشه اخروی فکر می‌کرد، اگر کسی با علامه زندگی می‌کرد این را به خوبی حس می کرد.
صاحب تفسیر تسنیم افزود: علامه هرگز در افکار کودکانه که چه کسی آمده و چه کسی رفته و برای چه کسی صلوات فرستاده‌اند و به چه کسی آیت الله و به چه کسی آیت الله العظمی گفته‌اند، نبود؛ یکی از مراجع هم دوره ایشان بارها به من فرمود که این حرف‌هایی که علامه زده از خودش بود وگرنه استادانش بالاتر از او نبودند که از آنجا نشئت بگیرد؛ علامه ظرف قلب خود را پاک نگه داشته بود و همین پاکی قلب منشا خیرات زیادی برای او شد و علوم اهل بیت(ع) در این ظرف پاک ریخته شد.
این مرجع تقلید تصریح کرد: هیچ فیلسوف و حکیم و دانشمندی دهان باز نکرده که بگوید هر چه می‌خواهید از من بپرسید این حرف تنها مخصوص اهل‌بیت و حضرت علی(ع) است که فرمود سلونی قبل ان تفقدونی؛ برخی این حرف ها را زدند و رسوا شدند؛ علامه علمش را از این خاندان فراگرفته بود بنابراین قرآن و عترت این ظرفیت بالا را دارد که بتواند به نیازهای هر دوره جواب بدهد ولی علامه طباطبایی را لازم دارد.
آیت الله جوادی آملی با تاکید بر دعای مومنان برای کسوت امام متقین شدن، بیان کرد: خداوند فرموده همیشه سعی نکنید دنباله‌رو باشید و از خدا بخواهید که امام متقین باشید و دیگران از شما بهره ببرند و از کتب شما استفاده کنند و کسی می‌تواند امام متقین باشد که راه خدا را برود و حرف خدا را بزند و مردم را به جای خود به خدا دعوت کند.
