قصاص و روابط والدین و فرزندان؛ موضوع اصلی سریال «ماه و پلنگ»

جبار آذین، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره سریال «ماه و پلنگ» این‌گونه اظهار نظر کرد:  از نگاه من این سریال در مجموع کاری خوب و خوش‌ساخت است که توانسته در جذب تماشاگر موفق باشد؛ این امتیاز نیز از آنجا نشئت گرفته که بین فیلمنامه‌نویس و کارگردان هارمونی خوبی برقرار شده، چون هر یک در حوزه خود تحربیاتی خوب در کارشان دارند؛ به ویژه سعید مطلبی که به عنوان فیلمنامه‌نویس در این کار فعال است و سریال‌های خوبی نیز در پرونده کاری خود دارد. 

وی افزود: درباره شخصیت‌پردازی سریال هم باید بگویم اتفاقی خوب را در این سریال شاهد هستیم؛ بر خلاف بسیاری از کارهای ایرانی که عموماً در این حوزه ضعیف هستند. این امتیاز نشان می‌دهد احمد امینی به مدد تجربه خود در فیلم‌سازی توانسته به نقش‌ها، شکل و ظاهری خوب دهد به‌ویژه که بازی خوبی از بازیگران سریال خود گرفته است.

این کارشناس رسانه درباره تعلقات دینی «ماه و پلنگ» بیان کرد: در این کار چند شاخصه دینی وجود دارد که در مجموعه محور است. ابتدا رابطه والدین و فرزندان که به نظرم تعریفی درست در این سریال دارد. دوم بحث ایثار و از خودگذشتگی پدر است که به نوعی برای تماشاگر دوست داشتنی به نظر می‌آید و مطلب پایانی، موضوع قصاص است که در دین مبین درباره آن دستورات روشنی داده شده است. نگاه به این موضوعات نیز کاملا از سرآگاهی است، اتفاقی که نشان می‌دهد کارگردان از مشاورانی مطلع در این عرصه سود برده است.

این کارشناس سینما ادامه داد: روابطی که بین والدین و فرزندان در این سریال ترسیم شده، به نظرم شکلی واقعی به خود گرفته است. برای همین تماشاگر اتفاقی که در داستان افتاده را باور می‌کند، حتی شخصیت‌های خاکستری مجموعه هم به نظرم به شکلی صحیح ترسیم شده‌اند، به نحوی‌که هیچ‌گونه کلیشه‌نگاری را نمی‌توان در آنها دید.

آذین در ادامه سخنانش تاکید کرد: قرار دادن داستانک‌ها در فیلمنامه سبب شده تا قصه شکلی خسته کننده نداشته باشد و تا پایان تماشاگر اشتیاق لازم را برای تماشای فیلم داشته باشد. نکته دیگر به رویکرد تیزهوشانه کارگردان بر می‌گردد. برای نمونه به استفاده از شاهرخ استخری در نقش یک وکیل اشاره می کنم که شاید تا به حال در فیلم یا سریالی رخ نداده، اما کارگردان این ریسک را کرده و نتیجه هم گرفته است.